gedeprimeerd

Hoi, ik ben nieuw op dit forum en zal me even voorstellen. Ik ben Miek, 28 jaar en probeer al vanaf aug. 2003 zwanger te worden van ons eerste kindje en ik lees al evenzolang mee op dit forum. In de afgelopen maanden ben ik al redelijk vaak voor de gek gehouden door mijn lichaam. Regelmatig buikpijntjes, soms misselijk, etc. Maar deze maand heb ik weer wat nieuws. Ik voel me sinds gisteren eigenlijk zonder enige reden ontzettend gedeprimeerd. Iets wat ik normaalgesproken nooit heb. Ben wel eens chagerijnig, maar het gedeprimeerde gevoel wat me gisteren is overvallen heb ik nog nooit gehad. Heeft iemand hier ervaring mee?

Verder heb ik nog een vraag, ik ben de laatste 8 maanden herstellende van een whiplash. Gelukkig zijn de meeste klachten ontzettend verminderd, maar als ik teveel doe (over m'n grenzen ga) dan heb ik regelmatig last. Zijn er mensen die ervaring hebben met zwanger worden met een (nog minimale) whiplash?

liefs
Miek
 
Hoi Miek,

Welkom op dit forum.
Ik las net jouw berichtje en toen je zei dat je je gedeprimeerd voelde, was dat 1 dag of nog meerdere dagen?
Ik vraag dat omdat ik me gisteren ook erg depri en emo voelde. Dit was bij mij de dag voor mijn nod. wanneer was dat bij jou?

grtjs,

Bea
 
Hoi Bea,
bedankt voor je reactie. Gisteren middag startte het depri gevoel, terwijl er s'ochtends niks aan de hand was. Ik voel me nu nog steeds erg depri en mijn NOD is 16 juli.
liefs
Miek
 
hoi Miek,
Ik heb me vorige week ook 3 dagen depri gevoeld voor het eerst! Echt vreselijk. Mijn NOD is ronde de 15e en ik ben nu 10 maanden bezig(29 jaar). Ik denk ook dat ik het langzamerhand te lang vind duren en daarom depri was,misschien bij jou ook? Houd moed, het gaat zeker een keer lukken! Mijn vriendin heeft ook al jaren een wiphlash en heeft inmiddels 2 gezonde kinderen!
liefs
Marielle
 
ik heb nog niet zolang geleden een autoaanrijding gehad de botsing was niet zo heel hard maar als je het niet verwacht kan het toch heel wat met je doen :S ik kreeg last van me nek en wilde hemniet meer bewegen tot ik er info over ging lezen dat ikhet juist wellangzamerhand moest gaan bewegen en dat heb ik gedaan alleen vandeweek is het geloof ik weer truggekomen :S heb er nog last van terwijl ik me nek gewoon door probeer te blijven bewegen (*moet ook zeggen dat ik niet weet of het een wpilash is hoor ben niet naar de huisarts gegaan namelijk*) maar weet ook niet of dat echt gevolgen kan hebben voor om zwanger te worden!! zoals ik van marielle lees heeft het geen invloed...tja ....dat je af en toe minder kan klussen omdat het zeer doet dat zal denk ik de eenige invloed hebben
hoop dat je er wat aan heb veel liefs Debbert
 
Hoi Miek,

Over dat gedeprimeerd zijn, kan ik je niet zoveel vertellen. Ik heb dat ook wel eens, maar weet niet waar dat aan ligt.

Wel iets over die whiplash. Ik heb iets anders gehad, namelijk een fractuur van een nek,- en rugwervel. Toen wij een kindje wilden was dat twee jaar geleden. Ik kan niet volledig werken, zit nu zelfs thuis. Ook ik moet heel erg mijn grenzen bewaken, dit is een lang en moeilijk proces. We hebben onze wens voorgelegd aan de fysiotherapeut en die raadde ons aan om onze kinderwens niet ondergeschikt te maken aan het ongeval. Want dan wordt het nog belangrijker in je leven. Inmiddels hebben we een gezonde dochter en ik moet je zeggen dat de zwangerschap alles is meegevallen. Ik was zelfs pijnvrij. (wow, wat is dat geweldig!)Wel kreeg ik vanaf week 26 bekkeninstabiliteit en dat hadden ze ook wel verwacht. Na de bevalling kreeg ik echter een terugslag (ook daar was ik op voorbereid) en ik kwakkel nu ook erg met mijn rug en nek. Maar voor niets ter wereld had ik het willen missen!!! De verzorging van onze dochter kan ik goed aan en ik ga me nu omscholen voor ander werk. Werk wat ik beter aankan.
Als je echt een kindje wilt, moet je je niet laten tegenhouden door je whiplash. Je vindt er wel weer een oplossing voor en echt: je bent waarschijnlijk beter in staat om je belastbaarheid in te schatten dan gezonde mensen! Veel succes.
groetjes,
Cat
 
Bedankt voor alle reacties, ik hoop dat het gedeprimeerde gevoel snel weggaat en dat het zomaar iets was.

Wat die whiplash betreft, ik heb er erg veel last van gehad na 7 maanden huisarts en fysiotherapeut was ik nog niks opgeschoten. Veel pijn in mijn rug, nek en schouders en veel hoofdpijn. Na deze 7 maanden heb ik het heft zelf in handen genomen en ben begin mei op eigen initiatief naar een ortho manueel therapeut gegaan. Hij constateerde een aantal verschuiven in nekwervels en onderin mijn rug. Na 5 behandelingen gaat het nu supergoed. Toen ik het ongeluk kreeg probeerden we al 2 maanden zwanger te worden. Even hebben we gedacht dat voorlopig maar even op de langere termijn te schuiven. Maar ik wilde heel erg graag, maar in de loop van de weken werden mijn whiplash klachten alsmaar erger. Misschien was mijn lichaam ook te druk daarmee bezig en was zwanger worden op dat moment voor mijn lichaam niet aan de orde. Ik heb een aantal maanden maar 60% gewerkt, inmiddels werk ik weer hele dagen. Ik heb nog wel hulp in de huishouding. Als ik wat zwaardere huishoudelijke taken doe dan krijg ik weer last van mijn rug. Ik ben nu bang dat een zwangerschap te zwaar voor mij is op dit moment. Eigenlijk wil ik inderdaad weten wat ik kan verwachten. Want zoals hierboven door Cat en Debbert ook al wordt gesuggereerd we gaan er helemaal voor. We willen inderdaad een kindje niet ondergeschikt maken aan het ongeval (zoals we eerder ook niet gedaan hebben), maar de bevestiging van anderen doet me heel erg goed. Ik heb nu echt het gevoel dat ik de goede beslissing heb genomen. Maar ik wil wel heel graag weten wat me eventueel te wachten staat, zodat ik me er goed op kan voorbereiden.
veel liefs en bedankt voor de lieve reacties
Miek

 
Terug
Bovenaan