Gedoe met buurvrouw over “Geluidsoverlast”

<p>Goedemorgen allemaal, </p><p>Ik hoop dat jullie mij wat advies kunnen geven want ik weet niet helemaal hoe ik hier het beste mee om kan gaan. </p><p>Het zit zo, we wonen sinds een halfjaar in een kleinschalig appartementencomplex met 12 appartementen. Samen met de buurvrouw wonen we als enige op de begane grond. Zij woont alleen, daar merken we dus absoluut niks van. Maar wij mezelf wonen hier met twee kinderen, 1 en 2 jaar oud.</p><p>Nu geeft zij sinds een paar maanden aan dat ze vind dat het wel erg gehorig is. Zowel onze stemmen als contactgeluiden als ik in de keuken bezig ben, lopen op de vloer, kinderen die met speelgoed spelen op de vloer, alles kan ze horen.  Ze vermoedde dat de mate waarin ze ons kan horen niet binnen de bouwnormen zou vallen. De aannemer heeft op zijn beurt zelfs een onafhankelijke officiële meting laten uitvoeren. Alles blijkt keurig binnen de norm te zitten. Wat ons betreft prima, wij hadden sowieso al geen last van haar en de meting was een goede manier voor een objectieve blik op de zaak. </p><p>Maar nu krijg ik net een mail van haar dat we toch eens moeten gaan praten over wat er vanaf onze kan gedaan kan worden en of we afspraken kunnen gaan maken. Ze geeft aan erg veel last te hebben van gebonk en vooral ook van de kinderen. (Is natuurlijk ook nog de vraag hoe gevoelig zij zelf voor geluid is, kan ook nog meespelen)</p><p>Nu moet ik toegeven dat onze twee kinderen ook niet de stilste zijn. We proberen ze wel rustig te houden maar tegelijkertijd zijn het peuters met driftbuien die hun eigen mening al prima gevormd hebben. Soms laten we ze dus wel gewoon even boos zijn en negeren we ze in de hoop dat ze het op die manier afleren. (Gewoon standaard opvoeding lijkt me) Vooral de jongste heb ik in het eerste jaar ontzettend veel bij me gehad en droeg ik de hele dag rond op de arm (hij was erg ziek). Nu proberen we hem iets meer zelfstandig te laten worden en lekker te laten spelen met zijn broer. Maar 5 van de 10 keren dat ik hem op de grond zet is hij er niet mee eens en begint een keel op te zetten om dit te laten merken. Als ik weet dat hij moe is pak ik hem weer op, maar op veel andere momenten vind ik het toch belangrijk om hem te leren dat hij niet de hele dag op de arm hoeft te zitten. </p><p>Al met al produceren we als gezin met twee kleine kids dus best wel wat geluid maar ik denk niet persé neer dan bijeen ander gezin met kleine kinderen. Ik vind het vervelend voor de buurvrouw dat ze hier blijkbaar meer van meekrijgt dan ze zou willen. Tegelijkertijd vind ik ook dat dit erbij hoort als je en gezin met jonge kids hebt en dat ik niet meer hoef te doen aan het “stilhouden” van de kinderen dan nu het geval is. Ze moeten ook gewoon hun gang kunenn gaan, gek kunnen doen en zo nu en dan boos zijn. In mijn ogen is dit belangrijk voor hun ontwikkeling en moeten ze niet beperkt worden daarin vanwege de buurvrouw die het vervelend vindt. </p><p>De buurvrouw zit trouwens de hele dag thuis net als dat ik de hele dag met de kinderen thuis ben. Het zijn dus niet maar een paar uurtjes na werk oid dat ze het kan horen.</p><p>Alle advies/ervaringen zijn welkom, want ik weet niet helemaal goed wat ik er nou mee moet. </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p>Probl</p>
 
Heel lastig hoor. Ik begrijp dat je je kinderen niet wilt troosten of constant wilt waarschuwen. Alleen vanaf haar kant begrijp ik het ook. Het is haar keuze niet om naast 2 kleine kinderen te wonen en als ze in stilte haar hobbys wilt uitvoeren en een paar keer per dag lukt dat niet. Of ze wordt elke ochtend wakker en het eerste wat ze hoort is een huilend kind  dan kan frustreerend zijn. Door te zeggen ik heb kleine kinderen dus niet zeuren ben je nog verder van huis. Misschien in het gesprek meer vragen naar op welke momenten ze echt last ervaart. En samen kijken naar een oplossing. Ik denk dat al zij zich gehoort en begrepen voelt je al een stuk verder bent. Of je nu wel of niet er iets aan gaat doen. 
 
Blijf inderdaad in gesprek, een goede buur... Geef aan dat je het ook erg vervelend vind dat ze overlast ervaart en dat je probeert het te beperken. Geef bijvoorbeeld aan dat jullie al jullie schoenen uit doen binnen, speciaal voor haar. Laat je kindjes spelen op een speelkleed, dat maakt ook minder herrie. Maar het zijn nu eenmaal kinderen. 
Je buurvrouw heeft inderdaad niet gekozen om naast een gezin met 2 jonge kindjes te winew, maar ze heeft er wel voor gekozen om tussen de mensen te wonen. Dan heb je nu eenmaal weleens last van elkaar.
 
Terug
Bovenaan