Geduld hebben is moeilijk..

A

Anoniem

Guest
Hey allemaal, vinden jullie het ook zo moeilijk om geduld te hebben.. Die dagen tussen je eisprong en dat je ongi moet worden duren zo ontzettend lang.. En je gaat op elk symptoompje letten. Maar die symptomen zeggen eigenlijk niets. Soms denk je aan de symptomen te merken dat je zwanger zou kunnen zijn en dan wordt je toch weer volop ongi.. dus op die symptoompjes hoef ik ook niet meer te letten. Wij zijn nu in ronde 10 en 2 september is de big day.. Sinds 2 maanden zijn we nu met ovulatietesten bezig, werken fijn! Nou maar flink hopen en duimen (zoals elke maand) dat het een keer raak mag zijn! Groetjes, Chantal
 
Hoi Chantal,

Ik ben ook zooooow ongeduldig. Het is alsof het eeuwig duurt allemaal. Wij zijn in ronde 6 nu bezig, althans ik ben afgelopen vrijdag ongi geworden dus baalde enorm! Wij willen nu ook met ovulatietesten gaan werken, ben erg benieuwd...Ik hoop voor je dat het raak is. Sterkte ermee!

Liefs Ilona
 
Tja hoe meer je er op gaat letten,hoe meer je ook voelt,ik ken het probleem.
Nou ik hoop voor je dat het deze keer raak zal zijn.
Ik duim met je mee.
XXX Phoebe
 
Hoi Chantal,

Heel herkenbaar, ik heb alleen een 'geluk' dat mijn cyclus steeds korter gaat worden, dus ook het wachten korter duurt. Alleen weet ik dus nooit wanneer ik mijn eisprong heb, denk hem te voelen, maar weet t niet zeker.
Sterkte met wachten en laat t ons weten.

Groetjes Lotte
 
Hoi Chantal,

Ik vind het ook zenuwslopend, vooral als ik het gevoel heb dat het raak is. De tijd kruipt maar, nog 3 dagen te gaan. Hoe meer de dag naderbij komt, hoe erger het wordt. En tegelijkertijd wil ik het niet weten als het niet zo is. Kortom, tegenstrijdige gevoelens, zucht.

Maar we houden moed, meid!

Succes, Inge
 
Hey meiden,

Kei lief jullie reacties, fijn om mijn gedachtes hier kwijt te kunnen en andermans gedachten te lezen, voor ons vrouwen is het ook allemaal heel anders dan voor onze mannen, wij voelen al die symptoompjes, de onzekerheid, de spanning, en naarmate de dag nadert, hoe enger het inderdaad wordt en je haast niet meer naar het toilet durft, bang voor weer een teleurstelling, waarna we natuurlijk weer heel erg lief door onze mannen getroost en opgevangen worden.. Maar ik verlang wel ontzettend naar een zwangerschap, lijkt me heerlijk! Dus we blijven moed houden meiden!! Eens komt voor ons ook dat prachtige wonder!
Liefs, Chantal
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan