Geen 9 weken maar 5 weken.

A

AnoukJongejans

Hoi mama’s en mama’s in spé,<br />Ik wil mijn verhaal graag met jullie delen. Op 8 december een positieve test! Wat een geluk voor mij en mijn partner. Gelijk het internet op gedoken en op basis van mijn cyclus zou ik 3 of 4 weken zwanger zijn met een uitgerekende datum van 15 augustus 2022. Na een telefoontje met de huisarts en de verloskundige werd dit bevestigd. <br />Op 3 januari was het dan zover, de eerste vroege echo, ik zou dan precies 8 weken zijn. Wat de echo liet zien was een donderslag bij heldere hemel. De verloskundige zei dat er enkel een leeg vruchtzakje te zien was van 3,4 mm. Dit past bij een zwangerschap van 4 weken en niet 8. We moesten er eigenlijk maar vanuit gaan dat het niet goed was. Een informatieboekje over miskraam en hoe nu verder kregen we mee naar huis. Een afspraak voor een nieuwe echo stond op 13 januari. Dit om te kijken of er toch nog groei was maar in ons geval toch wel als bevestiging dat het fout zat. 10 dagen, 10 dagen vol met spanning, ongeloof en verdriet. <br />13 januari was het zover. De spanning was enorm en we waren op het ergste voorbereid.<br />Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.<br />Wat we zagen was een vruchtzakje van 1,28 cm, een dooierzakje van 1,08 cm en een mini rijstkorrel. Enorme groei dus en de “rijstkorrel” bewoog zelfs! Een kloppend hartje dus! <br />Wat een opluchting en blijdschap! Ik ben dus 5 weken +3 zwanger ipv. 9 weken. Een verschil van 4 weken wat ik nooit meer had verwacht. <br />Liefs, Anouk<br />
 
Hey Anouk. 
Wat heftig zeg! Dat was voor jou zeker geen gemakkelijke periode. Ik was zelf in augustus 2021 zwanger van mijn eerste. Na 9 weken had ik een afspraak bij de gynaecoloog en die gaf aan dat mijn vruchtje een week achterloopt. Ik moest twee weken later terug keren voor controle. Helaas heb ik een week later mijn miskraam gehad. Bij mij is het dus fout gelopen. 
Wel fijn om te horen dat het bij jou goed is gegaan. Elke situatie is anders en er is altijd hoop. 
Fijne zwangerschap toegewenst ?
 
 
 
 
 
 
 
De verloskundige noemde een zogenaamde diapauze. Nog nooit van gehoord en weinig over te vinden. Een soort pauze in de groei wat vaker voorkomt bij zoogdieren. Laten wij nou ook bij de zoogdieren horen maar het bij de mens minder voorkomt. En dat in combinatie met een misschien late eisprong en bevruchting.
 
Inmiddels al even stil maar alles gaat goed!
We krijgen een zoon en zijn nu 23+6 weken.
Tussen m'n oren is het nog altijd raar en onverklaarbaar. Ik voel me eigenlijk al een maand langer zwanger dan ik daadwerkelijk ben en dat is moeilijk te bevatten en m'n lijf is daar ook van in de war, ik liep met kwaaltjes en dergelijke altijd "voor op het schema".
Nu mijn lijf aan de hormonen gewend is voel ik mij een stuk beter en is het genieten begonnen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan