Geen behoefte aan vriendinnen..?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hey allemaal

Ik heb heel erg dat ik geen behoefte meer heb om naar vriendinnen te gaan of wat af te spreken, ik wil juist graag alleen zijn of alleen maar bij mn vriend zijn, is dit raar? ik heb veel vriendinnen dus heb het altijd erg druk gehad met de een afspreken en dan weer met die enzo.enzo. maar nu heb ik daar geen zin meer in  ik ben bang dat ze dalijk denken dat ik hun laat vallen,ik heb ze al duidelijk gemaakt dat ik dat niet doe en heb ook gezegd waarom ik geen zin heb om af te spreken maar ik vind het zo raar, herkennen jullie dit?
groetjes Danielle
 
Herken het wel een beetje hoor!
Normaliter bel ik direct als ik weer eens wil afspreken met vriendinnen, maar nu blijft het er heel vaak bij en dan pas na een paar weken bel ik dan echt eens.....
En als we dan samen zijn is het weer supergezellig hoor en denk ik: waarom belde ik niet eerder???
Maar zowel bij de eerste als nu ben ik een enorme huismuts geworden van het zwanger zijn en mijn ervaring bij de eerste? Dit blijft ook nog wel eventjes zo: m'n gezin is nu echt m'n lekker veilige plekje. Lekker met vriend en kind thuis, heeeeeerlijk!

De afgelopen tijd had ik ook hier en daar wat vriendschappen 'verwaarloosd'. Resultaat: de komende weken heb ik elk weekend wel wat .

Maar ik denk dat wel meer meiden het hebben hoor: dat het eigen gezinnetje even belangrijker wordt....gaat wel weer over en als je het je vriendinnen duidelijk maakt en wel nog regelmatig contact hebt is het toch ook niet zo erg?!

Groetjes,
Marije
 
hoi,

ik herken het ook wel hoor, een beetje contactgestoord zeg maar, ik vindt het moeilijk om iemand te bellen en heb er vaak gewoon geen zin in. ik heb een msn groep waa rik elke dag schreef en nu kan ik me er al 4 dagen niet toe zetten, boeit gewoon even niet.
gaat vanzelf wel over hoor, hoewel het wel heerlijk is om af en toe toch wat in te plannen en zeg het ook gewoon tegen ze dat het iets is wat aan jouw horminen ligt en niet aan hen.

groetjes brenda
 
Ja herken het helaas ook.

Komt ook mede doordat ik het idee heb dat mijn vriendinnen me niet meer begrijpen, en het allemaal maar lekker belangrijk vinden. Ze roken zich een ongeluk in mijn omgeving, dat soort kleine dingen.

Tijdje terug kreeg ik een opmerking van één dat ik wel erg met mezelf bezig ben.
Wanneer we wel afspreken met zn vieren, is het gewoon anders dan voorheen.
Ik heb het niet meer zo naar mijn zin, mijn gedachten zijn afgeleid, die kleine trappelt in mijn buik hihi..
Praat nauwelijks over mijn zwangerschap (i.h.k.v. dat ik teveel met mezelf bezig ben ) en als ik wel iets verteld, voel ik me al bezwaard..

Ik ben veranderd, en zij niet... zo simpel is het, maar maakt niet altijd even makkelijk.
Daarom heb ik steeds minder zin om ze te zien en af te spreken.
Laat mij maar lekker thuis, met de kat en mijn mannetje.
Me  niet anders hoeven voor te doen, gewoon mezelf kunnen zijn, en GENIETEN van ons kleine wondertje! Want dat doe ik zeker, en pakt niemand me af!

Succes verder!

Sannes
26wkn





 
Hoi hoi

Nou ik herken het ook hoor. Ben nu zwanger van mijn 2e kindje (32 weken) en heb sowieso me handen vol met mijn peuter van 2. Maar had er tijdens mijn 1e zwangerschap en na de bevalling ook minder behoefte aan uit gaan e.d.. Veel vriendinnen hadden ook geen kinderen, en waren of vrijgezellig! Dus gesprekstof veranderde (tot bijna niets meer). Gelukkig heb ik nu wat meer behoefte aan sociale contacten en pik het ook regelmatig weer op. Maar wel veel minder dan voorheen. Ik vermaak me prima met mijn zoontje van 2 (voorbeeldig kind!) en we hebben harstikke lol samen. Vind ook mijn zwangerschap veel sneller gegaan dan de tweede. En in de weekenden willen we vaak wat als gezin wat samendoen dus er is ook weinig tijd.Vooral nu doordeweeks savonds trek ik het gewoon niet.

Gr. Nancy
 
Hai, bij mij is het een beetje dubbel. Ik ben erg graag alleen nu.   Beetje mijmeren en over mijn buikje wrijven. Mijn 2 beste vriendinnen hebben problemen met zwanger worden en dat maakt het voor mij dan wel weer moeilijk om over mijn zwangerschapsdingetjes met hun te praten. Ze staan er wel open voor hoor maar ik blijf het lastig vinden voor ze.
Op andere momenten heb ik ook weer heel erg zin om er uit te gaan met vrienden en eens een hele dag niet aan mijn zwangerschap te denken. Ik ben er nu zo gefocust op dat het ook weer lekker is om met andere dingen bezig te zijn.
Heb erg veel behoefte om bij mijn vriend te zijn. Hij is superlief voor me en ik zak graag weg in zijn armen. Meer dan voorheen eigenlijk. Dus ik herken het wel maar ik ben blij dta ik morgen weer een dag op stap ga in Amsterdam om daar eens helemaal los te gaan.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan