Geen energie

Hallo allemaal,

Even ventileren. Ik ben ondertussen 17 weken zwanger en nog elke dag heel erg misselijk. Overgeven van smorgens tot savonds. Medicatie lijkt niet aan te slaan... Maar ook aanhoudende hoofdpijn en totaal geen energie. Ben doodmoe en al weken aan een stuk geraak ik van bed tot zetel en tot toilet...
Alle dagelijkse dingen die van zelfsprekend zijn, zijn een opgave. Douchen, boodschappen doen, koken maar zelfs gewoon opstaan....
In mijn omgeving krijg ik vaak de reacties, hoort erbij, je weet waarvoor je het doet, jij wou toch graag zwanger zijn,....
Ik heb gekozen om bewust alleenstaande mama te worden en sta nog steeds 100% achter mijn keuze. Maar nu mijn energie volledig wegvalt, is het wel even zoeken hoe ik terug de draad kan opnemen, zie het even niet en weegt emotioneel enorm door.... Sociale contacten vallen weg, leuke dingen doen lukt niet. Hulp vragen is een enorme drempel maar er is zo weinig begrip want iedereen is toch een beetje slecht bij de zwangerschap, stel je zo niet aan, .....
 
Wat vreselijk zeg, heel veel sterkte!! Ik hoor wel eens dat het bij sommigen omslaat bij 20 weken. Ik hoop van harte dat dit bij jou ook het geval is (liever eerder natuurlijk ?). Ik ben nu bijna 30 weken zwanger (van de derde) en ervaar, los van de misselijkheid, hetzelfde. Continue moe en omdat ik me zo slap voel ook ontzettend chagrijnig. Waardoor ik weer verdrietig word. Bij mij ligt het -grotendeels- aan een lage bloeddruk. De rest oververmoeidheid en hormonen, gok ik. Wat hier helpt is accepteren (dat lukt soms, en alleen omdat het tijdelijk is) een steeds kleine beetjes eten.

Ik vind overigens opmerkingen als "je wilde dit toch zelf" of "je krijgt er wat moois voor terug" ronduit kut. Mag wel waar zijn maar iedere zwangerschap is uniek, je weet niet wat je overkomt.

Heel veel sterkte en ik hoop op beterschap voor jou!! ?
 
Wat naar zeg dat je omgeving zo reageert! Ik heb zo’n hekel aan de opmerking ‘je wil toch zelf zwanger zijn’. Nee ik wil een kind, die hele zwangerschap met alle kwaaltjes kan me echt gestolen worden ? Ik hoop dat je snel wat meer energie krijgt en je wat beter voelt!
 
Wat rot dat je al zo lang misselijk bent.. Ik herken helemaal wat je zegt. Zelf pas echt pril zwanger maar sinds anderhalve week flink misselijk en zelfs douchen of de vaatwasser uitruimen zorgt ervoor dat ik daarna kapot ben. Tegen mij wordt hetzelfde gezegd: hoort erbij, geniet ervan! Maar ik voel me beroerd en vind het soms even helemaal niet leuk en genieten is nog verder te zoeken.. Gister heb ik het gewoon gezegd: de eerste die zegt: ‘hoort erbij, lekker van genieten’ krijgt een knal, want het mag er dan wel bij horen, maar een beetje inlevingsvermogen kan geen kwaad toch? Ik hoop enorm voor je dat het nog afzakt. Hopelijk helpt het je hier je verhaal te doen en wat herkenning te vinden…
 
Merci voor de lieve reacties. Die doen idd deugd. Het klopt helemaal een kindje wil ik heel graag en das een heel bewuste keuze. De zwangerschap die komt erbij en die kies je helaas niet. Morgen eens een afspraak met de huisarts... Voel me op en voelt efkes alsof ik moe gestreden ben....
 
Goed van je dat je naar de huisarts gaat. Of met de verloskundige overleggen? Herkenbaar hoor, de vermoeidheid. En al helemaal die opmerkingen. Ik maakte me er eerlijk gezegd voordat ik zwanger was geweest ook schuldig aan, vond altijd dat die vrouwen zich niet zo moesten aanstellen. Nou, daar ben ik keihard van terug gekomen. Zowel eerste als nu de tweede (34weken) zal ik zeker niet bestempelen als prettig. Terwijl ik niet eens zulke zware kwaaltjes heb ofzo. Ben voorstander van PostNL die na enige tijd een mail stuurt met: u pakket met uw nieuwe kindje wordt geleverd tussen 14:00u en 18:00u ;) Ideaal toch? ?
 
Wat vervelend allemaal! Ik herken het wel. Dit is mijn tweede zwangerschap en ben het gehele eerste trimester misselijk geweest met overgeven. Dat was toen even weg en met 16 weken opnieuw. Nu ben ik 21 weken en is het voor het grootste gedeelte weg. Zo nu en dan nog een dag misselijk en dan werkt suprimal prima bij mij.
Wel ben ik erg moe inderdaad en alles kost veel energie. Van m’n eerste zwangerschap herkende ik al dat omgeving standaard dat soort opmerkingen maken maar zwangerschap is niet altijd leuk. En dat is ook oké.
Hopelijk kan je toch bij iemand in je omgeving wat steun krijgen. Want het is niet fijn om het de rest van je zwangerschap alleen te moeten doen.
Heel veel sterkte!
 
Misschien kan je thuiszorg krijgen? Aan de opmerking hoort erbij heb je inderdaad 100% niks.
Heb je iemand die je om hulp kan vragen? Mensen komen meestal niet vanzelf hulp opdringen,  niet omdat ze niet willen helpen. Vraag het!
Misschien iemand die je boodschappen voor je kan doen, wanneer die zelf om boodschappen gaat? Even de was voor je op kan hangen? Geef concreet aan waarmee je het hardst hulp nodig hebt.
Shoppen voor de baby is natuurlijk leuk, maar misschien kan je van iemand kant en klare dingen overnemen? En is iemand bereid dat naar de babykamer te brengen.
Baby's hebben feitelijk geen extra leuk behangetje nodig. De eerste weken zien ze maar 20 cm ver.
Prioteiten stellen en hulp zoeken.
Sterkte 
 
Terug
Bovenaan