geen kus meer voor mama

A

Anoniem

Guest
Hoi hoi,

vandaag bracht ik mijn zoontjes van zes en vier naar school. Van de jongste kreeg ik een dikke (snottebel)kus en een enorme knuffel. Toen ik naar mijn oudste toeliep draaide hij zijn hoofd weg en zei: ik wil geen kus, want mijn vrienden zijn erbij. Ik heb toch vlug een kusje op zijn voorhoofd gegeven die vervolgens met een boos gezicht werd weggeveegd. Met tranen in mijn ogen heb ik de school verlaten. Onderweg naar huis biggelden ze over mijn wangen. Mijn kleine man wordt zo groot en onafhankelijk. Ik weet dat dat een goed teken is, maar kan dat nog niet een paar jaar wachten?

Veel liefs van een emotionele mama
 
hoi mamatoriuk,

Ik neem aan dat je nu op dit forum schrijft dat je weer zwanger bent dus ben je natuurlijk al lekker emo. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat zeer doet... Mijn zoontje is nu bijna 4 (gaat dus straks naar school). Nu krijg ik nog elke keer op de peuterspeelzaal een dikke knuf en een kus. MOet er ook niet aan denken dat het straks toe gaat slaan...

Uiteindelijk blijf jij zijn mama!!!

groetjes, Nathalie

 
Hee, je kleine mannetje heeft je na schooltijd, toen zijn vriendjes niet keken toch wel even fijngeknuffeld he (of jij hem)?
Jeetje, ik moet er ook niet aan denken dat Max me geen knuffel meer wil geven, maar je weet gewoon dat het gaat gebeuren. Ik heb gelukkig nog een aantal jaren te gaan, hij is pas 21 maanden, maar toch.
patricia
 

Hoi Emotionele mama!

Lastig he, dat het zo ineens toeslaat en je geen kus meer mag geven...

Ik ken het hoor! Mijn zoon van 8 heeft precies hetzelfde. Hij vind jongens 'cool' en meisjes 'slap' (is zelfs een liedje over!) en omdat mama een meisje is krijgt mama geen kus meer, zelfs niet thuis! Dit is nu sinds een jaar ongeveer. Ik had er ook wel veel moeite mee en nog af en toe, je denkt soms toch dat het aan jezelf ligt, maar dat is natuurlijk niet zo.

Ik heb het kunen accepteren en geef hem nu tussendoor een aai over zn rug of een schouderklopje en dat accepteert hij gelukkig wel! Want hij heeft het evengoed broodnodig om (lichamelijk) contact te hebben. Maar ook een knuf zit er niet meer in hoor...Soms komt hij nu wel sinds kort op me af rennen als ik ergens van thuis kom, dus dat is dan heel leuk! Niet altijd, maar wel regelmatg. Dit zijn momenten om van te genieten!!!

Dus, geniet van de kleine dingen en ik wens je veel succes in deze nieuwe fase!

Groetjes, Natasja!
32 wkn.


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan