hoi allemaal ,ik wil even wat van me afschrijven want ik heb gisteren niet zo,n leuk bericht gehad van mijn gyng zo net voor kerst ,ik ben gisteren voor controle geweest naar het ziekenhuis ik ben/was ondertussen 12 weken zwanger van wat begonnen was van een tweeling ,ik ben voor het eerst in het ziekenhuis geweest toen ik 6 weken zwanger was en toen zijden ze dat het een tweeling was alleen van het ene baby,tje klopte het hartje niet ik moest een week later terug komen om te kijken of het eventueel later was begonnen met kloppen dit was helaas niet het geval ,maar het andere vruchtje groeide wel ontzettend goed en daar klopte het hartje heelgoed van dat zag er dus goed uit alleen moest ik afwachten wat er met het andere vruchtje zou gebeuren [of het eruit zou komen of dat het zou blijven zitten de hele zwangerschap] helaas was er ook een kleine kans dat er iets mis kon gaan met het gezonde kindje omdat het als een tweeling was begonnen en ze dan samen de plcenta ,moederkoek delen als dan de ene stopt kan het als ware de andere baby ook meetrekken , mijn gyng achte de kans bij mij zeer klein omdat het zo goed groeide en ik me hartstikke goed voelde zij dacht dat het gestorven vruchtje eruit zou komen en de andere zou blijven zitten helaas heeft dit niet zo mogen zijn want gisteren kreeg ik weer een controle en toen kon ze het andere hartje ook niet meer vinden, het was zomaar gestopt met kloppen en paar dagen geleden ik vind het zo onwerkelijk ik kan het zelf nog niet helemaal geloven ,ook omdat ik mezelf hartsikke goed voel ik vind het een rot gevoel dat mijn kindjes overleden zijn in mijn buik zonder dat ik er iets van heb gevoeld ik voel me cht in de steek gelaten door mijn eigen lijf , natuurlijk moet je r rekening meehouden dat er iets mis kan gaan met een zwangerschap , maar dat ik eerst het ene vruchtje kwijtraak en daarna na 6 weken het andere waarvan we echt wel goede verwachtingen van hadden dat had ik niet meer verwacht .ik moet nu dinsdag na de kerst terugkomen en dan krijg ik voor de zekerheid nog een echo om alles uit te sluiten daarna mag ik zelf gaan beslissen wat ik doe ,spontaan afwachten tot het eruit komt maar dat kan heel lang duren zeggen , of het weglaten halen ik weet ook niet hoe dat gaat of wat ik daar van moet verwachten [mag je dan dezelfde dag nog naar huis ] ik zal nog even moeten afwachten al is dat natuurlijk zwaar ellendig eerst de blijdschap dat je zwanger bent ,dan horen het zijn er 2, dan hren dat je er eentje kwijt bent , en nu dus helemaal niets meer,gelukkig heb ik al een gezonde dochter van bijna 3 war ik nu in een keer nog gelukkiger mee ben dat ik haar al heb ik wens iedereen veel sterkte met ziijn verdriet , ik wens julie hoedan ooktoch maar prettige kerstdagen. groetjes lizzy .
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
geen leuk bericht gehad voor kerst
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Jeetje Lizzy, dit is wel heel heftig. Hopelijk zit de gyn er helemaal naast.
Eigenlijk had ik mij voorgenomen af en toe eens te kijken en niet meer te schrijven op het forum nadat ik afgelopen maand een zogeheten missed abortion had... in feite hetzelfde als bij jou het hartje stopt ermee maar je lichaam zwangert lekker verder. Ik ben gelijk opgenomen en gecureteed omdat het niet in de verwachting lag dat het er vanzelf uit zou komen...
Wel lees ik af en toe nog op het forum, misschien ook wel een soort van verwerking, en heb jouw naam + verhaal/ vraag al eens eerder langs zien komen en bedacht mij dat ik jou alle steun wilde toewensen. Vandaar dat ik een uitzondering maakte. Let goed op jezelf en de jouwen, Karo
Eigenlijk had ik mij voorgenomen af en toe eens te kijken en niet meer te schrijven op het forum nadat ik afgelopen maand een zogeheten missed abortion had... in feite hetzelfde als bij jou het hartje stopt ermee maar je lichaam zwangert lekker verder. Ik ben gelijk opgenomen en gecureteed omdat het niet in de verwachting lag dat het er vanzelf uit zou komen...
Wel lees ik af en toe nog op het forum, misschien ook wel een soort van verwerking, en heb jouw naam + verhaal/ vraag al eens eerder langs zien komen en bedacht mij dat ik jou alle steun wilde toewensen. Vandaar dat ik een uitzondering maakte. Let goed op jezelf en de jouwen, Karo
Hoi Lizzy,
Wat ontzettend vervelend dat dit jullie moet overkomen zeg. Inderdaad eerst de blijdschap van een tweeling, okee dan gaan jullie voor dat ene kindje en nu is er niets meer. Verschrikkelijk hoor en dat voor de kerst! Ik heb een miskraam gehad met 9 weken, nu alweer bijna 2,5 jaar geleden. Ik heb nu een dochtertje van anderhalf maar die tijd herinner ik mij nog goed. Ik weet inderdaad nog dat ik mij vet in de maling genomen voelde omdat mijn lichaam niets had aangegeven en ik mij ook erg zwanger voelde. Op het moment dat wij erachter kwamen hebben wij ervoor gekozen om het weg te laten halen. Ik vond het een heel vervelend idee dat ik mij nog zwanger voelde en dat er iets in mij zat wat niet meer leefde. Je kunt inderdaad ook afwachten maar ja hoe lang moet je dan wachten en ondertussen voel je je niet prettig. Ik ben toen dezelfde week geholpen, ik wilde me gewoon weer normaal voelen....beetje naief want als het weg is is de pijn natuurlijk niet weg. Maar ik heb me heel druk gemaakt om de curretage maar dat is mij 100% meegevallen, ik ben toen geholpen in het beverwijk ziekenhuis. Het gaat poliklinisch en je bent er na een paar uurtjes weer uit. Eenmaal thuis had ik ook weinig pijn en herstelde goed. Alleen emotioneel wil je gewoon weer verder maar dat gaat niet. Het is niet niks hoor, je hebt je zo verheugd op dit kindje (kindjes) en je hele toekomst valt in elkaar. Ik was erg emotioneel voor een paar dagen en na een paar weken (al gewoon aan het werk) had ik soms ineens momenten dat ik moest huilen. Tja, het is enorme teleurstelling. Ik was meteen weer zwanger en ondanks dat we blij waren waren we als de dood dat het weer zou gebeuren en dat gevoel is gebleven totdat onze dochter geboren was. Gelukkig hebben jullie een dochter die afleiding geeft maar evengoed blijft het natuurlijk oneerlijk dat het niet zo heeft mogen zijn.
Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd en ja ik zou je als advies geven om voor de curretage te gaan maar goed....denk er goed over na en doe wat je gevoel je ingeeft.
Groetjes van Lindsay
Wat ontzettend vervelend dat dit jullie moet overkomen zeg. Inderdaad eerst de blijdschap van een tweeling, okee dan gaan jullie voor dat ene kindje en nu is er niets meer. Verschrikkelijk hoor en dat voor de kerst! Ik heb een miskraam gehad met 9 weken, nu alweer bijna 2,5 jaar geleden. Ik heb nu een dochtertje van anderhalf maar die tijd herinner ik mij nog goed. Ik weet inderdaad nog dat ik mij vet in de maling genomen voelde omdat mijn lichaam niets had aangegeven en ik mij ook erg zwanger voelde. Op het moment dat wij erachter kwamen hebben wij ervoor gekozen om het weg te laten halen. Ik vond het een heel vervelend idee dat ik mij nog zwanger voelde en dat er iets in mij zat wat niet meer leefde. Je kunt inderdaad ook afwachten maar ja hoe lang moet je dan wachten en ondertussen voel je je niet prettig. Ik ben toen dezelfde week geholpen, ik wilde me gewoon weer normaal voelen....beetje naief want als het weg is is de pijn natuurlijk niet weg. Maar ik heb me heel druk gemaakt om de curretage maar dat is mij 100% meegevallen, ik ben toen geholpen in het beverwijk ziekenhuis. Het gaat poliklinisch en je bent er na een paar uurtjes weer uit. Eenmaal thuis had ik ook weinig pijn en herstelde goed. Alleen emotioneel wil je gewoon weer verder maar dat gaat niet. Het is niet niks hoor, je hebt je zo verheugd op dit kindje (kindjes) en je hele toekomst valt in elkaar. Ik was erg emotioneel voor een paar dagen en na een paar weken (al gewoon aan het werk) had ik soms ineens momenten dat ik moest huilen. Tja, het is enorme teleurstelling. Ik was meteen weer zwanger en ondanks dat we blij waren waren we als de dood dat het weer zou gebeuren en dat gevoel is gebleven totdat onze dochter geboren was. Gelukkig hebben jullie een dochter die afleiding geeft maar evengoed blijft het natuurlijk oneerlijk dat het niet zo heeft mogen zijn.
Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd en ja ik zou je als advies geven om voor de curretage te gaan maar goed....denk er goed over na en doe wat je gevoel je ingeeft.
Groetjes van Lindsay
Hoi Lizzy,
Geen woorden voor...
Mijn advies zou ook gelijk voor de curretage zijn.
Zelf op 12 december te horen gekregen dat mijn kleintje in de buik al 4 weken dood was.
Ik was toen 12 weken.
Bij mij is het diezelfde dag weggehaald, aangezien het al 4 weken dood was en ik al een week goed vloeide!
Wij hadden daar erg vrede mee.
Maar dat is natuurlijk voor ieder verschillend.
Sterkte met jullie verlies.
Liefs Monique
Geen woorden voor...
Mijn advies zou ook gelijk voor de curretage zijn.
Zelf op 12 december te horen gekregen dat mijn kleintje in de buik al 4 weken dood was.
Ik was toen 12 weken.
Bij mij is het diezelfde dag weggehaald, aangezien het al 4 weken dood was en ik al een week goed vloeide!
Wij hadden daar erg vrede mee.
Maar dat is natuurlijk voor ieder verschillend.
Sterkte met jullie verlies.
Liefs Monique
Hallo Lizzy,
Wat een verdrietig verhaal zeg. Je moet nu wel een heel vervelende tijd doormaken.
Ik heb niet echt goede woorden om je een hart onder de riem te steken. Het is verschrikkelijk voor je.
Hopelijk heb je veel steun aan gezin en kun je het tijdens deze dagen proberen te verwerken. Maar dat heeft absoluut tijd nodig. Zelf heb ik half oktober een vroeggeboorte gehad (18w4) en ben daar nog steeds veel mee bezig. Er gaat geen dag voorbij zonder er aan te denken.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, vooral ook voor de komende week.
Groet, Hilde.
Wat een verdrietig verhaal zeg. Je moet nu wel een heel vervelende tijd doormaken.
Ik heb niet echt goede woorden om je een hart onder de riem te steken. Het is verschrikkelijk voor je.
Hopelijk heb je veel steun aan gezin en kun je het tijdens deze dagen proberen te verwerken. Maar dat heeft absoluut tijd nodig. Zelf heb ik half oktober een vroeggeboorte gehad (18w4) en ben daar nog steeds veel mee bezig. Er gaat geen dag voorbij zonder er aan te denken.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, vooral ook voor de komende week.
Groet, Hilde.
hoi lizzy
ik was ook zwanger van een tweeling bleek na 7 weken dat het hartje niet meer klopte maar bleef misselijk op 5 jan weer echo gehad en bleek er nog een in de eileider te zitten ben s'avonds gelijk geopenreerd. helaas moesten ze ook mijn eileider verwijderen.Het is allemaal zo snel gegaan,ik had geen eens de tijd om aan het idee te wenen dat ik zwanger was van een tweeling, ik bedoel een kindje is al speciaal maar twee helemaal.Moet volgende maand voor controle terug,ik hoop dat alles goed is ????
Zo ook met jouw heel veel sterkte
ik was ook zwanger van een tweeling bleek na 7 weken dat het hartje niet meer klopte maar bleef misselijk op 5 jan weer echo gehad en bleek er nog een in de eileider te zitten ben s'avonds gelijk geopenreerd. helaas moesten ze ook mijn eileider verwijderen.Het is allemaal zo snel gegaan,ik had geen eens de tijd om aan het idee te wenen dat ik zwanger was van een tweeling, ik bedoel een kindje is al speciaal maar twee helemaal.Moet volgende maand voor controle terug,ik hoop dat alles goed is ????
Zo ook met jouw heel veel sterkte
Hallo,
Ik snap wat je bedoelt.
Ik heb vorig jaar van de gyn te horen gekregen dat ik niet op de "normale" manier kinderen kan krijgen. Ik heb geen eisprong en hierdoor moet ik hormonen slikken. vorig jaar ben ik begonnen met clomid 50 mg en bleek na 3 maanden pillen slikken al zwanger. Helaas kreeg ik na 9 weken bloedverlies en d8 ik dat een miskraam kreeg. Ik ben dezelfde dag nog naar het ziekenhuis geweest en toen bleek dat ik dus zwanger was van een tweeling. Ik had 1 kindje verloren en de tweede zat er nog, levend en wel. Wat was ik blij heb alleen maar tranen van geluk gehuild die week. Hellaas na 5 dagen kreeg ik buikkrampen en voelde ik me niet lekker. toen ik eenmaal op de wc was gaan zitten bleken die buikkrampen weeen te zijn. Ik heb wel afscheid van mijn 2de kindje kunnen nemen, heb het zelfs in mijn handen gehad. Maar heb er nog steeds heel moeilijk mee. In oktober ben ik weer opnieuw begonnen met clomid alleen nu bleek de 50 mg niet aan te slaan en moest ik dus de dubbele dosis gaan innemen. Hierdoor voel ik me heel erg beroerd en de hormonen gieren door mijn lijf. Het is nu afwachten hoe snel het weer zal lukken om zwanger te worden. ben vandaag naar het ziekenhuis geweest en ze konden weer geen eitjes vinden op de echo, dus het is afwachten of er uit het bloedprikken meer uitslag zal komen. Voel me echt heel verdrietig en alleen het idee al dat ik nu 7 maanden zwanger had kunnen zijn maakt me aan het huilen.
Groetjes,
Cindy