hey meiden...
Ik zit met een probleem.Ik woon in een dorpje en er is bij ons maar 1 verloskundigepraktijk.Ik mag niet naar de omliggende dorpen of stadjes ik moet perse bij deze in ons dorp.
Nu had ik inderdaad niet zulke leuke verhalen gehoord over deze praktijk,maar ik dacht:iedereen zn eigen mening en ik ga niet oordelen tot ik er ben geweest.
Dus ik had een afspraak toen ik 15 weken zwanger was en was inderdaad een beetje zenuwachtig.Maar het bleek een hele leuke vrouw te zijn,nu het nadeel,ze zijn met vier verloskundige in 1 praktijk en ik krijg ze allemaal een keer.
Dus vorige week belde ik naar de praktijk,want ik had heel erg last van mn rug en bekken,zo erg dat huilen me nader stond dan het lachen.
Maar telkens als ik bel dan nemen ze niet op en als mn man het een keer probeert dan nemen ze gelijk op haha.Dus ik had 3 keer gebeld en ze namen niet op,dus zei ik tegen me man:bel jij even en geef de telefoon dan aan mij.
Dus dat deed hij,en jahoor ze namen op en hij legde het even uit en gaf de telefoon aan mij.
Dus ik zei mijn naam,en de verloskundige aan de lijn(degene die ik nog niet kende) reageerde gelijk van:Wat is dat nou voor iets raars dat je man belt,mankeer je zelf iets?
Dus ik viel al gelijk stil.Dus ik vroeg beleefd:Mag ik nu vertellen waar ik voor belde?Nou even snel hoor want ik kwam alleen de agenda halen zei ze.
Dus ik vertelde van mijn pijn.En toen zei ze:Waarom bel je ons dan op,je moet de dokter of de fysio bellen,wij kunnen daar toch nix aan doen!
Nou ik kapte het gesprek gelijk af,ik liep met veel moeite naar beneden naar mijn man en vertelde het en begon te huilen,ook omdat ik me gewoon niet serieus genomen voelde.Mijn man heeft gelijk teruggebelt en gevraagd waarom ze zo had gedaan,En die vrouw wilde hem niet spreken alleen mij,nou ik wilde haar niet spreken want ik was echt overstuur!
Mijn man vertelde haar dat hij mij nog nooit aan het huilen had gemaakt en dat zij dat nu wel had gedaan en dat hij daar niet van gediend was.En hij vertelde ook dat als we keuze hadden uit verschillende praktijken dat we hier niet waren geweest.
Dat betreurde haar zei ze.
Ik wil jullie mening graag over wat ik nou zou moeten doen,want ik zit al tegen de volgende afspraak op,en ik zou me niet meer op me gemak voelen.
Sorry voor me lange verhaal maar zo kon ik het het duidelijkst vertellen denk ik..
liefs kimberley.
Ik zit met een probleem.Ik woon in een dorpje en er is bij ons maar 1 verloskundigepraktijk.Ik mag niet naar de omliggende dorpen of stadjes ik moet perse bij deze in ons dorp.
Nu had ik inderdaad niet zulke leuke verhalen gehoord over deze praktijk,maar ik dacht:iedereen zn eigen mening en ik ga niet oordelen tot ik er ben geweest.
Dus ik had een afspraak toen ik 15 weken zwanger was en was inderdaad een beetje zenuwachtig.Maar het bleek een hele leuke vrouw te zijn,nu het nadeel,ze zijn met vier verloskundige in 1 praktijk en ik krijg ze allemaal een keer.
Dus vorige week belde ik naar de praktijk,want ik had heel erg last van mn rug en bekken,zo erg dat huilen me nader stond dan het lachen.
Maar telkens als ik bel dan nemen ze niet op en als mn man het een keer probeert dan nemen ze gelijk op haha.Dus ik had 3 keer gebeld en ze namen niet op,dus zei ik tegen me man:bel jij even en geef de telefoon dan aan mij.
Dus dat deed hij,en jahoor ze namen op en hij legde het even uit en gaf de telefoon aan mij.
Dus ik zei mijn naam,en de verloskundige aan de lijn(degene die ik nog niet kende) reageerde gelijk van:Wat is dat nou voor iets raars dat je man belt,mankeer je zelf iets?
Dus ik viel al gelijk stil.Dus ik vroeg beleefd:Mag ik nu vertellen waar ik voor belde?Nou even snel hoor want ik kwam alleen de agenda halen zei ze.
Dus ik vertelde van mijn pijn.En toen zei ze:Waarom bel je ons dan op,je moet de dokter of de fysio bellen,wij kunnen daar toch nix aan doen!
Nou ik kapte het gesprek gelijk af,ik liep met veel moeite naar beneden naar mijn man en vertelde het en begon te huilen,ook omdat ik me gewoon niet serieus genomen voelde.Mijn man heeft gelijk teruggebelt en gevraagd waarom ze zo had gedaan,En die vrouw wilde hem niet spreken alleen mij,nou ik wilde haar niet spreken want ik was echt overstuur!
Mijn man vertelde haar dat hij mij nog nooit aan het huilen had gemaakt en dat zij dat nu wel had gedaan en dat hij daar niet van gediend was.En hij vertelde ook dat als we keuze hadden uit verschillende praktijken dat we hier niet waren geweest.
Dat betreurde haar zei ze.
Ik wil jullie mening graag over wat ik nou zou moeten doen,want ik zit al tegen de volgende afspraak op,en ik zou me niet meer op me gemak voelen.
Sorry voor me lange verhaal maar zo kon ik het het duidelijkst vertellen denk ik..
liefs kimberley.