Bij mij is op 1 december jl. geconstateerd dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. Ik ben hieraan nog dezelfde middag met spoed geopereerd waarbij ze ook mijn rechter eileider hebben moeten verwijderen omdat deze ook op knappen stond (zat al ca. 1 liter bloed in baarmoeder). Ik ben nog druk bezig met mijn lichamelijke herstel. Geestelijk zit ik wel enigszins vast - een levend vruchtje wat uit mijn lichaam is gehaald... Ik wil sowieso eerst lichamelijk herstellen, want wordt er door de pijn continue aan herinnerd.
We krijgen veel steun van familie, vrienden en collega's, maar hoe goed ze het ook bedoelen, met iemand praten die ook zoiets heeft ervaren is toch net even wat anders.
Wie heeft deze nare ervaring ook meegemaakt en is er iemand waarbij het ook pas kort geleden gebeurd is?
We krijgen veel steun van familie, vrienden en collega's, maar hoe goed ze het ook bedoelen, met iemand praten die ook zoiets heeft ervaren is toch net even wat anders.
Wie heeft deze nare ervaring ook meegemaakt en is er iemand waarbij het ook pas kort geleden gebeurd is?