Geen moedergevoel

<p>10 februari is ons zoontje geboren in het ziekenhuis. We hebben een lastige start gehad. Hij kreeg ademhalings stops en nu hebben ze de diagnose epilepsie vast gesteld.</p><p>We hebben 3.5 week in het ziekenhuis gelegen. We zijn nu al een tijd thuis.</p><p>Alleen ik merk aan mezelf dat ik geen moedergevoel heb. Ik verzorg hem wel en geef hem alles wat hij nodig heeft. Maar verder kan ik het soms even niet handelen.</p><p>Ook heb ik een prostanale depressie.</p><p>Heb binnenkort afspraak bij de praktijk ondersteuner en de psycholoog.</p><p>Maar merk dat het minder word en ik rare dingen in mijn hoofd haal.</p><p>Hebben meer mensen dit (gehad)?</p><p>Wat heb je er aan gedaan </p>
 
Weet dat het gevoel dat je geen moedergevoel hebt komt door die postnatale depressie. Supergoed dat je hulp hebt gezocht!! Ik weet niet waar je woont, maar als het kan zou ik me laten doorverwijzen naar een pop-poli, daar zijn ze hierin gespecialiseerd :) Het komt goed, echt. Als de postnatale depressie onder controle is zul je zien dat dat moedergevoel er gewoon is. Sterkte!
 
Ik denk dat de moeilijke start inclusief je depressie er nu voor een groot deel zorgen dat jij je zo voelt.

Het feit dat je hulp gaat zoeken mag je jezelf een applaus geven. Dat is al het halve werk. Je pakt door ondanks de omstandigheden.
Menig vrouwen die dit meemaken en je hoeft je niet te schamen. Niet eenieder zit op een roze wolk, niet eenieder heeft een top start. En deze moeders worden weleens vergeten omdat je je schuldig voelt dat je deze gedachtes/gevoelens hebt.
Het is meer dan begrijpelijk

Ik hoop dat je er door heen komt en dat jij je beter gaat voelen mentaal en in jouw moederrol. ??
 
Hi ? 
 
Ik heb het zelfde meegemaakt en om gelijk met de deur in huis te vallen, het echt moeder gevoel komt bij mij nu pas (mijn dochter is nu 17 maanden) hiervoor deed ik ook alles hoor maar een echte moeder was ik nog niet. Met de tijd komt dit vanzelf! 
 
De postnatale depressie dat is goed dat je daar hulp voor krijgt binnenkort. Ik heb in een ontzettend zwart gat gezeten en ben er zelf weer uitgekropen door veel leuke dingen te doen, neem tijd voor jezelf, zoek de natuur op en ga iets creatiefs doen als hobby. Accepteer ook dat dit de nieuwe jij is en omarm die, uiteindelijk komt het allemaal goed ? Liefs
 
Ik had geen postnatale depressie oid maar ik had ook geen moeder gevoel en vond er echt niks aan. En ik moest zo wennen aan mijn kind en aan mijn nieuwe leven. Bij sommige moeders moet het ook echt groeien. Nu was ik ook echt geen babymoeder en was ik blij dat hij ging lopen en praten. Hij is nu 4 en alles is goed gekomen! (en dat heeft geen 4 jaar geduurd hoor?) 
 
Terug
Bovenaan