Geen pijn willen toegeven

Onze dochter van 3 jaar wil al zolang we weten niet toegeven als ze pijn heeft. Als ze valt of stoot, trekt ze wel een pijnlijk gezicht maar zegt dan direct “ik heb geen pijn”. Ze wil de rest plek dan ook niet laten zien. Ook troosten wil ze niet. Als het een klein ongelukje is vinden we dat niet erg. Maar soms als het hard gaat en ze echt pijn heeft, is dat erg lastig en sneu.

Heeft iemand hier ervaring, oorzaak of tips in?
 
Oh ja best lastig lijkt me!

Je hebt denk ik al meermalen uitgelegd dat het goed is om te uiten wat je voelt etc.? Ook als het verdriet of boosheid of pijn is? Dat hoort er allemaal bij. Dat blijven herhalen af en toe is wel goed denk ik.

Verder wat ik kan bedenken: zelf regelmatig eens net doen alsof je je stoot bijv., en dan zelf "goed" reageren als in uiten van au dat doet wel pijn, etc. ?
 
Geldt dit alleen voor pijn of voor allerlei emoties? Misschien kun je in dat geval een boekje met haar lezen waarin verschillende emoties benoemd worden? Wij hebben een spelletje met avocado's met allerlei gezichtsuitdrukkingen. (Learning resources). Met zoiets kun je bijv samen bespreken waarom je denkt dat iemand boos kan zijn, wanneer je pijn hebt etc. Niet helemaal een antwoord op je vraag maar misschien heb je er iets aan ?
 
Ze kan heel goed emoties benoemen in boekjes en situaties. En andere emoties uit ze ook. ‘Ik ben bang, verdrietig’. Alleen pijn heeft ze niet toe. Ze is heel taalvaardig dus bespreken de situaties altijd.

Een goede tip om zelf bij pijn te laten zien hoe wij reageren. Die ga ik eens toepassen.
 
Voelt ze wel echt pijn dan? 
Ze trekt wel een gezicht zeg je, kan misschien zijn dat ze er van schrikt, of wel ongemak ervaart, maar niet echt pijn? 
Onze jongste heeft een enorm hoge pijngrens, we hebben echt even gedacht dat ze misschien geen pijn voelde, maar als ze haar vinger ergens tussen krijgt geeft ze toch wel pijn aan. Maar ook heel beheerst "doet pijn", niet heel gebruikelijke manier om pijn te uiten voor een kind van 20mnd.  Dus zo'n heel "rustige" reactie herken ik wel. Maar ze ontkent niet dat ze pijn heeft, zoals jouw dochter. 
Kan je al met haar praten over waarom ze ontkent pijn te hebben? 
 
Er zijn signalen vanuit het lijf waaraan pijn is af te lezen zonder dat er verbale communicatie plaats vindt, is misschien interessant om naar te kijken en zo te lezen aan je dochter haar lijf of ze wel signalen afgeeft. Het niet voelen van pijn of niet kunnen plaatsen van pijn zijn natuurlijk ook twee verschillende dingen, misschien dat er hierin iets zit bij haar?
 
Terug
Bovenaan