Geen roze wolk

Hoi dames.
Ik ben nu 15 weken zwanger. sinds de 10de week weten we dat we zwanger zijn.
Zo niet gepland. Maar Ooh zo gewenst.
Alleen ik voel me down. En kan ik niet genieten van het wondertje wat in mijn buik aan het groeien is.
Iedereen is zo blij voor ons. Dat het toch gelukt is.
Ja ben blij dat ik toch nog zwanger heb mogen worden.
Maar kan er totaal niet van genieten.
Te veel “problemen” die nu met haast aangepakt moeten worden. (Medisch en financieel)
Waardoor ik veel moet regelen en doen.
Heb het er zeker voor over.
Maar heb daardoor het gevoel dat ik er niet van kan genieten.

Zijn er meer vrouwen die dit hebben of hebben gehad. En kan het roze wolkje toch nog komen?
 
Hier zwanger van de 3e maar nooit een roze of blauwe wolk gezien hoor. Had met mezelf afgesproken er nu egt van te genieten aangezien het onze laatste is maar het zit niet in me. Kijk ook niet verbaasd op als je net straks na je bevalling ook niet hebt hoor. Heb ik ook niet gehad. Zolang je maar alle liefde voor je kindje voelt is het helemaal goed.

Qua financieel heb je er zelf wel beetje hand in. Koop je alles nieuw of ga je met bepaalde dingen voor tweedehands. Op marktplaats kan je ook erg veel dingen krijgen die nog bijna nieuw zijn. Denk aan kruiken en dat soort dingen. Verdiep je daar eens in. Medisch heb je er niet zo veel in te brengen behalve als alles gewoon goed gaat natuurlijk. Wat dat betreft go with the flow. Bij de 1e heb ik vanaf de 24e week in ziekenhuis doorgebracht ivm laagliggende placenta dus moest in ziekenhuis bevallen. Was op zich goede bevalling ook al is het niet de manier geweest waarop ik wilde bevallen maar dat gaf uiteindelijk niks want ging met ons beide gelijk heel goed. De 2e is thuis in 1.5 uur tijd geboren en dat ging zo snel dat dat ook weer niet was wat ik wilde maar wederom een bevalling die ik graag over zou doen.

Geef zeker je wensen en onzekerheden aan bij je vk. Die kunnen je daarin helpen. Probeer wel beetje te genieten zodra je beweging gaat voelen want dat zijn hele mooie momenten.

Heel veel succes en fijne zwangerschap
 
Een roze wolk is niet voor iedereen weggelegd vrees ik. Ik ben nu 10 weken zwanger van de tweede, en heb mezelf ook voorgenomen: Ik doe het nog maar 1x dus nu ga ik genieten! Nou ik ben benieuwd, maar het zit niet in mn karakter denk ik, haha. Desalniettemin is het het allemaal waard, de liefde voor je kleine is het enige belangrijke en dat is zo mooi!! ❤

Voor mij is deze 40 weken gewoon even doorbijten. Wellicht voor jou ook. Succes!
 
Hey,
Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap!
Ik heb beide zwangerschappen niet erg roze gevoeld. Ronde 1 ging volgens het boekje  geen kwaaltjes op wat misselijkheid na, maar oh wat vond ik dat zwanger zijn gewoon niet leuk.
Ronde 2 flink afgezien. Spugen, bekkeninstabiliteit, altvleesklier ontsteking, galstene en galblaas operatie. Dus ook hier kon ik niet echt genieten. Buiten dat zaten we in spanning met het hoog water en alle coronastress. Dusja.
Ook het moederschap valt me met vlagen zwaar hoor. Ik geniet heel erg van mijn kereltjes, maar oh wat is het toch geregeld afzien. 
En geloof me, het zal overal zo gaan. Er zijn niet veel mama's die toegeven dat de "roze wolk" een idillisch denken is. Ik kon de zin "geniet ervan!" zoooo niet meer aanhoren haha. Genieten vd zwangerschap...dat is niet voor mij. 
Succes!
 
Ik denk niet dat een zwangerschap voortdurend genieten is. Ook het ouderschap niet. Niks in het leven eigenlijk toch? 
In elk geval vond/vind ik zwanger zijn vooral erg zwaar en ook best wel spannend. Bij mijn eerste had ik veel klachten en vanaf 17 weken werd een complicatie duidelijk waarmee ik een risico op vroeggeboorte had. Later in de zwangerschap een hoge bloeddruk erbij en bevallen deed ik met vergiftiging in week 35. Voor wat er speelde nog best laat. Maar ik heb de hele zwangerschap bezorgd en met veel klachten rondgelopen. De bevalling was gewoon eng. Ik riep: dit doe ik nooit meer! Zo heb ik genoten van mn zwangerschap. 
Er waren heus wel momentjes hoor... Dat je even zit en de bobbels door je buik ziet gaan, of dat ik aan het kamertje werkte ofzo, dromen over de baby. Dat kwam later pas in de tweede helft. Ik heb na de bevalling ook veel problemen gehad. Voor mijn gevoel ging alles mis. Ik heb 4 maanden best wel slecht gelopen en mezelf afgevraagd of dit kindje er wel moest zijn. Ik hield veel van haar, maar ze leek zo ongelukkig en ik trok het ook allemaal eigenlijk niet. Na 4 maanden ging het beter door wat veranderingen. En toen begon ik mezelf pas echt moeder te voelen. Die intuitie die kwam. Dat overall gevoel van gek op je kinderen zijn en ze niet willen missen, hoe zwaar het ook wordt. Want zware momenten zijn er nog steeds en die zullen er altijd zijn als je kinderen hebt. ? Maar ik ervaar sindsdien wel meer van dat geluk dan met zwanger zijn of een newborn. 
Nu zwanger van de tweede, dus ik heb het toch nog een keer gedaan ? Ik had me voorgenomen deze keer te genieten. Is me tot nu toe niet gelukt en ben al 8 mnd zwanger. Weer veel klachten, zelfde complicatie met risico op vroeggeboorte en deze keer ook flinke bekkenklachten. Minder tijd om bewust stil te staan bij de baby, schuldgevoel naar mijn dochter. Alles bij elkaar... Ik kraak onder zwanger zijn en denk dat mijn lijf er gewoon niet blij mee is. Ik zie ook enorm op tegen bevallen en die eerste periode. Maar ik weet nu ook wat het is om mamma te zijn. Hoe mooi dat gaat worden. Dus ik maak me er nu wel minder druk om ofzo? Natuurlijk wil ik genieten. Maar ik probeer vooral niet de tijd vooruit te wensen omdat ik dan ook maanden van mijn dochter wil skippen. Dus van die tijd met zn twee, daar probeer ik wel zoveel mogelijk van in me op te nemen. En de baby heeft in de avond even mijn handen op de buik, even stil staan bij het wonder. Maar verder.... Het wordt leuk als we op de rit zijn en ik de baby door en door ken en het ritme erin zit, er niet zoveel opstart gedoe meer is. Ik weet dat. Ik vertrouw daarop. 
Roze wolken zijn niet voor iedereen. Grijze zijn ook erg mooi en indrukwekkend. 
 
Terug
Bovenaan