Geen woorden voor...

[Anoniem]

Hoi meiden,

Ik las vanochtend in onze krant een rouwadvertentie van een baby die levenloos ter wereld is gekomen. Ik kreeg er koude rillingen van.  Wat erg voor dat echtpaar. Je gaat gelijk denken als mij  (=ons)  dat maar niet overkomt....Ik zie best wel op tegen de bevalling. De bevalling van ons oudste dochtertje ging niet van een leien dakje dus ik ben al best onzeker over de komende bevalling (rond 10 okt.) en dan lees je dit.....zet me toch aan het denken. Het kan iedereen overkomen dat is een feit.
Dit wens je  niemand toe. Maar wat ik eigenlijk  wil vragen naar  aanleiding hiervan...zijn er nog meer vrouwen die op zien tegen hun 1e of 2e bevalling? Niet om onrust te veroorzaken maar misschien kunnen we elkaar een beetje steunen. Ik zou het wel prettig vinden om van woorden te wisselen over  dit onderwerp.

Liefs Anouk 38 + 2 weken zwanger  

 

[Anoniem]

Ik kan me heel goed voorstellen dat wanneer je dit leest je toch wel even stil staat bij het feit dat ook dat kan gebeuren.

Ik ben 9 februari 2007 bevallen van een meisje bij 23 weken. Bij de 20 weken echo is   geconstateerd dat ons kindje trisomie 9 had en niet buiten mijn baarmoeder kon leven.

Nu   ben ik opnieuw zwanger 25 weken vandaag en de uitslagen van de punctie en de 20 weken echo waren goed. Toch ben ik natuurlijk bij vlagen weliswaar bang dat er nog iets mis kan gaan met name tijdens de bevalling.

Ik weet niet hoe ik deze bevalling in moet gaan, het zal natuurlijk met gemengde gevoelens zijn. Ik weet niet hoe het is om van een gezond, levend kindje   te bevallen. Ik zie er best  tegenop. Ik ga op yoga, hoop dat daar een beetje mijn angsten kunnen worden weggenomen.

liefs
talke

 

[Anoniem]

Hallo Anouk.

Wat jij hebt gelezen , ook ik heb dit mee gemaakt.
Ik was 38 weken zwanger .
Het was een meisje en haar naam is anouk.
En dit gun je echt niemand hoor.
Ik ben inmiddels weer 10 weken zwanger , en ik ben heel erg bang.
Elk pijntje die ik nu heb zit ik al op de verloskamer.
Zo bang ben ik geworden, en ik leef echt niet in de roze wolken .

Veel liefs

Peggy mama van *Anouk* *05-01-2007*

 

[Anoniem]

Hoi Talke en Peggy,

Wat erg dat jullie dit is overkomen.
Talke; ik heb nog nooit van   trisomie 9 gehoord en kan daar niet echt over meepraten...maar het is een nachtmerrie om je baby te verliezen in welk stadium van de zwangerschap of bevalling dan ook!

Peggy; mag ik je vragen wat de oorzaak was. Als dit te pijnlijk is om op dit forum te plaatsen dan heb ik daar natuurlijk begrip voor. Ik kan me volledig voorstellen dat je bij ieder keer als je pijn hebt gelijk op de verloskamer zit. Ik zou precies hetzelfde doen. Beter een keer te vaak checken dan te weinig!

Ontzettend veel sterkte en geluk gewenst  voor jullie beiden, ik hoop echt voor jullie dat jullie een gezond kindje krijgen! Al is het verlies er natuurlijk niet minder om...

Liefs Anouk

 

[Anoniem]

Hallo,
Ik ben net 5 wkn geleden bevallen van ons 3e kindje dus eigenlijk hoor ik niet meer op dit forum.
Maar toch wil ik jullie heel veel sterkte wensen deze zwangerschap. Ik begrijp dat het voor jullie bepaald geen roze wolk is.
Ik voelde me na 2 miskramen al heel onzeker de eerste 4 maand, laat staan hoe jullie je voelen.
Ik hoop dat er ook nog plaats is (of komt) voor genieten van jullie zwangerschap!!

sterkte en liefs Daan

 

[Anoniem]

Hoi anouk.

De oorzaak is een domme pech.
Het is zo hard dat je dat zo voor je neus gezegt word.
Verder was me dochtertje kern gezond. Alles zat derop en deraan, helemaal vol dragen.
Als je nog iets wilt weten dan hoor ik het wel.

Liefs peggy

 

[Anoniem]

Hoi Peggy,

Heb geen vragen meer, ben een beetje sprakeloos. Wat kun je nog zeggen of in dit geval schrijven voor jullie. Oneerlijk is het leven soms hé?
Ik wens je al het geluk van de wereld toe!

Liefs Anouk