Nu we zwanger zijn van de 3e komt de verloskundige ook weer in beeld. Over het algemeen lees ik dat iedereen dat altijd leuk vind. Ik heb er dus niets mee. Ik heb 2 zware zwangerschappen gehad ( de hele zwangerschap heel veel spugen en extreme vermoeidheid, veel migraine aanvallen) en eigenlijk kunnen ze vrij weinig. Je verhaal vertellen en dan halen ze hun schouders op omdat ze er niets aan kunnen veranderen of helpen zolang je bloeddruk en de groei goed is. Ik snap ook wel dat ze het niet van me over kunnen nemen maar ik heb eigenlijk helemaal geen zin meer. De medische metingen zijn het belangrijkst en dat ik dingen heftig ervaarde konden ze niets mee zolang de bloeddruk en groei goed waren. Dan heb ik er eigenlijk ook niet veel aan om mijn verhaal te doen, ik had niet het idee dat dat er toe deed. Wat mij betreft ga ik voor de 12 en 20 weken echo en that's it. maar ja dat kan natuurlijk niet volgens het boekje, of wel? Ik wil gewoon zelf genieten zonder al die poespas waar je eigenlijk niets aan hebt. herkenbaar? Iedereen lijkt zo uit te kijken naar de bezoeken, ik helaas niet.