Geen zin meer in vriendschap

<p>Hoi,</p><p>Ik heb, of had, beter gezegd, een vriendin, maar dit is niks meer.<br />Als het contact niet van mijn kant komt, hoor ik niks van haar. <br />(Zij woont samen met haar vriend en ze hebben een kind) <br />(En ik ook trouwens)</p><p>Ik was er vorig jaar al een keer eerder klaar mee, en toen had ik gezegd tegen mijn vriend, laat het contact nu maar eens van haar kant komen! En toen hebben we echt 5 maand niks van hun gehoord.<br />Ook willen zij om een of andere reden nooit bij ons komen.<br />Iedere keer als we met hun zouden afspreken was er wel weer een smoes waarom ze niet bij ons konden komen en ''moesten'' we altijd daar heen (ze wonen 40 minuten van ons vandaan) dus ja ook niet naast de deur.</p><p>De afgelopen keer, inmiddels 2 maand geleden, zouden we afspreken, zij zouden nog een keer gezamenlijk bij ons op kraamvisite komen. <br />(zij was wel alleen een keer bij mij geweest op kraamvisite, maar ook niet echt van harte ging dat, ze zei nauwelijks wat en als ik niks vroeg was het stil en liep het gesprek steeds dood, heel ongemakkelijk was dat!)<br />Maar toen hadden ze ook weer zo'n aparte smoes.<br />Dus zijn we daar weer geweest. Dus we zijn eigenlijk bij hun geweest voor ons eigen kraamvisite!<br />Want zij is zwanger en ik had zoiets van nou ja laten we maar gaan, want ze is zwanger en kunnen we ze persoonlijk feliciteren.</p><p>Maar goed. Nou was er tijdens mijn zwangerschap een babyshower voor mij georganiseerd (wist ik niks van) en was zij ook uitgenodigd. Maar ze had afgezegd met als excuus dat haar zoontje ziek was. <br />Heb ook geen berichtje gehad daarna met de vraag hoe het was oid.. helemaal niks!</p><p>Anyways, nou is zij ook weer zwanger. Maar het staat me zo erg tegen om haar wat te sturen (hoe het gaat oid, omdat zij dat ook nooit bij mij gedaan heeft, en ze doet ook zo ongeïnteresseerd naar mij toe) <br />En nu ben ik uitgenodigd door haar moeder, voor een babyshower. Haar moeder weet natuurlijk niet dat ik haar nog nauwelijks spreek.<br />Maar ik had gezegd, dat het me leuk lijkt om te komen.....<br />Maar het lijkt me helemaal niet leuk! Heb er totaal geen zin in....</p><p>Dus nou weet ik niet echt hoe ik daar onderuit moet komen. Ook een smoes verzinnen? En wat moet ik met deze hele situatie? Ik heb er eigenlijk gewoon geen zin meer in. Het staat me zo erg tegen om zelfs een simpel berichtje als ''Hoe gaat het?'' te sturen. Omdat zij dat ook niet doet! (sinds mijn bevalling heeft ze niet eens gevraagd hoe het nu gaat met mijn zoontje oid)<br />Dusja, wat nu? </p>
 
Soms kom je op een bepaald punt dat vriendschappen gewoon niet meer werken en ergens is dat ook gewoon prima toch? Interesses veranderen, mensen veranderen. Waarschijnlijk heb je ook nieuwe vrienden gemaakt in de loop van de tijd. Het voelt nu als een blok aan je been en dat wil je niet. Je hebt het meerdere malen geprobeerd.
en betreft de babyshower; ik zou gewoon een afmelding zonder reden geven. Je hoeft je niet altijd maar te verantwoorden toch
 
Ik heb mijzelf aan het begin van mijn zwangerschap beloofd om mijn energie niet in dit soort relaties te steken en het bevalt prima! Kon voorheen nooit zo goed "nee" zeggen en heb mezelf dat nu aangeleerd. Heerlijk, echt een aanrader ?
 
Ik heb ook precies zo’n vriendin. Ik ben momenteel zwanger (bijna 7 weken) dus ze weer het nog niet. En zij heeft een kindje. Bellen, appen moet altijd van mijn kant komen. Wij gaan vaak daarheen ook toen ze nog geen kindje had en het draait echt altijd om haar. Toen ze zwanger was, kon het er ook alleen over gaan en de zwangerschap en  niet even hoe gaat het met jou? 
Ik laat het los, al komt ze morgen een paar uurtjes. Maar zoveel energie ga ik er niet insteken, want dat wil ik nu even aan mezelf en de kleine geven. 
 
Gewoon ook zeggen dat je zoon/ dochter ziek is.
Dan heeft ze de de boodschap vast snel begrepen. ( en anders is ze traag :p)
 
En als zij echt nog contact wil dan moet ze met jou maar contact opnemen. 
 
Hey!
Had ook zo'n vriendin (ja precies HAD!). Bij haar waren ook andere factoren waarom zij het van zich af liet weten maarja zij besloot uiteindelijk zelf om het te doen.
Dit is iemand die ik zeker al meer dan 12jaar ken en bevriend mee was, woonde ook in de buurt. Sinds ze een vriend kreeg (dat later een mishandelde idioot te zijn) werd dat heel anders... haar vriendinnen waren niet belangrijk meer. Ik was de enige die nog afsprak met der. Het kwam soms nog wel van haar kant, dat ze me appt om langs te komen ofz. Het was heel moeilijk omdat haar vriend haar 'regels' oplegde... ze moest om half 10 al slapen van hem! In het begin luisterde ze dus ook echt maar ze begon dan soms tegen hem te liegen dat ze in bed ligt terwijl ze met mij nog buiten was, wat geen probleem zou moeten zijn.
Ik denk dat haar vriend erachter kwam dat ze soms loog en dus haar de keus gaf: mij kwijtraken of je vriendin dumpen. Ze koos de 2de... 
Plotseling hoor ik niks meer van der, moest van alles proberen om haar te bereiken en eindelijk op linkedin kreeg ik eindelijk een reactie. De reden waarom ik zo erg een reactie wou hebben is omdat ik bang was dat die vriend haar iets had aan gedaan. 
Er is heel veel last van me schouders gevallen sinds het me echt niet meer kan schelen of ik iemand nog spreek of niet. Ware vrienden zoeken contact op. 
Ps: ja ik had geprobeerd om haar weg te houden van die mishandelde idioot, mja zij koos ervoor om met hem te trouwen en een kind met hem te hebben...
 
Terug
Bovenaan