Geforceerd sexleven

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden,

Sinds september vorig jaar zijn we aan het proberen om zwanger te worden. Tot nu toe helaas nog niets. De eerste maanden geeft het nog niet zo'n druk. Ik had echt de instelling van "ach we zien het allemaal wel" en ik wist dat het wel een jaartje kon duren.

De afgelopen maanden betrap ik mezelf erop dat ik wat nerveus begin te raken. Waarom is het nog niet gelukt? Ik ben begonnen met temperaturen en kreeg zodoende meer zich op mijn vruchtbare dagen. Maar sinds ik me hiervan echt bewust ben, is ons spontane sexleven verleden tijd.. Ik wil het niet, maar toch plan je de sex op zekere dagen in.

Dat brengt spanningen tussen mij en mijn vriend. Het wordt een beetje een moetje.. Het is nu een paar keer gebeurd dat hij zijn erectie tijdens het vrijen verliest en dat het gewoonweg niet meer lukt. En dat net op de belangrijkste klusdag! Ik ben dan erg teleurgesteld en mijn vriend baalt als een stier en wordt er onzeker van! De cirkel is rond als het hem de rest van de dag niet meer lukt om te vrijen. Dat maakt hem NOG meer onzeker! Het zit volgens mij tussen zijn oren. Hij heeft faalangst. Het is de druk!

Meiden, herkennen jullie dit en wat moeten wij doen? Ik wil zo graag zwanger worden en kan het maar niet loslaten.. Alvast bedankt voor jullie reactie..

Groetjes, Karin.
 
hoi karin ik herken je verhaal bij mij en me vriend was het net zo we kregen ook spanningen [soms nog wel] mijn vriend voelde zich gedwongen en hij heeft een ontstoken klier bij ze lies dus dan is het ook al wat minder en kreeg daardoor een slappe hij voelde zich klote daardoor omdat ik te veel dwong had hij zo iets van bekijk het maar ik heb me nu voorgenomen om hem niet meer zo te dwingen ik denk bij me eigen ik zie het wel waneer hij wil en dat werkt wel een beetje ik houd mijn vruchtbare dagen oook niet meer zo bij want anders is inderdaad de teleurstelling erg groot als je partner niet wilt mijn advies is probeer hem niet te dwingen maak et romantisch kaarsje of zoiets en denk bij je eigen ik zie het wel als de natuur wilt dat je zwanger raakt komt het echt wel ik weet het is heeel erg moeilijk veel sterkte ermee gr manuela
 
Hallo Karin,

Toevallig heb ik deze week net zoiets meegemaakt. Wij zijn nu 6,5 jaar samen en we hebben half februari besloten om te stoppen met de pil (nog heel kort dus). Ik temperatuur niet, maar ik hou wel ongeveer bij wanneer mijn vruchtbare dagen zijn. We klussen in principe normaal gesproken ook best veel, maar nu om de dag. Nou had ik vanaf maandag tot en met vandaag mijn meest vruchtbare dagen en nu hebben we maandag wel geklust, maar dinsdag en gisteren had vriendlief gesport en was hij dus te moe. Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik dan toch teleurgesteld ben. Ik heb het wel geprobeerd te verbergen maar dat lukte niet erg.

Ik maak me wel eens zorgen als ik dat nu na 2 maanden al heb, hoe moet het dan gaan als we straks een jaar moeten wachten.

Meid, kop en succes!!

Kus Kimmie
 
Jeetje, daar zit je mooi mee!

Om te voorkomen dat je vriend hier wat aan overhoud zou ik de droom maar even laten varen voor een paar maanden. Ik kan me voorstellen dat dit voor een man heel erg frustrerend is.

Geef het een paar maanden rust en doe het alleen als jullie het allebei willen.

OK, je 'verliest' er een paar maanden mee, maar ik denk dat je nog minder hebt aan een vriend met psychische erectieproblemen.

Sterkte ermee

Zou ik in ieder geval doen.

 
Beste Karin

Ik herken dit verhaal heel goed. Toen ik en mijn man 3 jaar terug gingen trouwen wilde we heel graag gelijk kinderen maar dat viel erg tegen de testen waren steeds negatief. Na 6 maanden had ik de moet opgegeven. Daarbij hadden we nog het probleem dat ik al 3 maanden niet meer ongesteld was geweest en de dokter wist het ook niet meer de testen negatief en geen vergrote baarmoeder. We hadden de moet opgegeven en ik ging volop werken en als het tussen door toch zou lukken onverwachts was dat een grote verrassing. we hadden het helemaal uit ons hoofd gezet. Onze relatie ging ook gelijk stukken beter na 1 maand kwam ik nog een test tegen en dacht hé proberen en dan weg gooien en weg die hele handel en wat blijkt positief achter af blijkt dus dat ik al 3 maanden zwanger was intussen hebben we een dochtertje van 1,5 jaar en over 1 maand hopen we temogen stoppen met de pil maar dat is nog niet zeker ivm met dat ik medicijnen moet slikken en daar eerst mee moet stoppen.maar ik heb nu wel geleerd wachten en niet fokese.En ik ga dat straks ook weer doen niet fokese.

Wat ik je wil zeggen heb gedult maar blijf niet fokese daarop want door die spanning gaat het altijd moeilijker.

Ik wens je veel succes en sterkte er mee.
 
ik herken je verhaal ook erg goed, maar meis het is echt belangrijk dat je er een beetje meer relaxt mee om weet te gaan, je werkt jezelf namelijk tegen met zwanger worden als je er geestelijk zo mee bezig bent, dat hoor je echt wel vaker. Maar ja hoe doe je dat he? pas toen ik het zwanger worden los kon laten, en genoot van alles wat we wel hadden, was ik ineens volledig onverwacht zwanger. Maar ik weet dat het moeilijk is, je wilt klussen op de vruchtbaarste dag, ik voelde ook nog eens mijn eisprong, dus dan was het helemaal moeilijk om niet te vrijen.

sterkte!!

gr sandra
 
Karin,

ik en mijn man zijn in augustus '98 getrouwd. In september 2002 besloten we dat de tijd voor een kindje rijp was. In het begin dacht ik na elke vrijbeurt dat ik vast zwanger zou zijn. Ik noteerde in een agenda de data waarop we vrijden. Zat uren aan een stuk op het internet te surfen over zwanger zijn. Na 3 rondes had ik door dat het zo niet langer kon en ik probeerde het van me af te zetten. Ik vond dat het me heel goed lukte. Ik noteerde nog enkel wanneer ik ongesteld moest worden.
In april 2003 heeft mijn vriend zijn zaadjes laten testen. Die bleken niet echt perfect te zijn en de dokter raadde hem aan losser ondergoed te dragen zodat het zaad het niet te warm had. In augustus 2003 heeft mijn man opnieuw een test laten doen die toen tip top was. In oktober 2003 zijn ze mij beginnen onderzoeken. Dat was geen lachertje...maar ik dacht het zal aan mij liggen want na 13 maanden nog steeds niet raak. De uitslag van alle testen hadden we in februari 2004. We bleken het voorbeeld van vruchtbaarheid te zijn! Mijn man heeft zaad van donorkwaliteit! We hadden toen afgesproken om in september 2004 met behandelingen te beginnen. Ik stopte met noteren in mijn boekje... Was helemaal de tel kwijt en wist niet meer wanneer ik een eisprong had en wanneer ik ongi moest worden. Op 09/04/2004 vond ik dat het lang geleden was dat ik nog ongi was geweest. Ik deed een test en die was positief! Ik heb me rot geschrokken. Maar ben blij. We hebben tijdens die cyclus maar 3 x geklust...

Na 18 maanden zwanger! Op een heel natuurlijke manier.

Ik wil je maar zeggen dat het heel normaal kan zijn dat je nog niet zwanger bent. Geef het tijd. Ik zeg zeker niet dat je het uit je hoofd moet zetten want ik vind het heel normaal dat je daar aan denkt als je wil zwanger worden. Maar wacht rustig af. Je tijd zal zeker en vast nog komen.

Veel succes !!!
 
Hoi, hoi,

Wel beetje herkenbaar maar niet zo erg. Zijn al 2 jaar bezig en hebben inderdaad wel maanden precies op het goede moment om de dag geklust, maar ja, nog steeds niks.
Nu vrijen we alleen als we echt willen.
Als het mijn vruchtbare periode is proberen we het wel een beetje leuk te maken, maar als we geen zin hebben doen we het gewoon niet.
Heeft als die 2 jaar ook niet geholpen, dus tja, enne....... omdat we er zo meer omgaan gaat het allemaal veel meer vanzelf.....!!!!

Succes!
Joan
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan