<p>Hoi allemaal,</p><p>ik wil graag even mijn verhaal delen. Ondanks dat ik weet dat het een fase is en het er vast allemaal bij hoort...</p><p>vind ik het maar pittig de laatste weken</p><p>mijn dochter is zo gefrustreerd. Huilt snel en eet ook ineens veel slechter. </p><p>Ze wilt staan, wat niet lukt en wordt dan boos. Met spelen kan ze haar draai ook niet vinden. Niks lijkt interessant genoeg. Ook krijgt ze tandjes. Ik zie twee dikke bulten bij haar twee bovenste snijtanden. Met eten zet ze het ook heel snel op een huilen of anders mekkerd ze de hele maaltijd. Ze wilt het zelf doen, maar dit lukt nog niet goed (twee happen in de mond, rest op de grond). Gevoerd worden vind ze maar lastig. Zet haar soms voor de tv en dan eet ze. Waar ze eerst stukjes fruit (zacht) at wilt ze nu alleen maar gepureerd. Of uit een knijpzakje. </p><p>Ze kan ook uit het niets heel hard huilen. </p><p>Slapen gaat wel opzich goed maar wordt wel ineens een uur vroeger wakker. </p><p>Ik merk dat het me uitput dat gejammer.</p><p>Meer mama’s die deze fase rond deze leeftijd gehad hebben?</p><p>ze zou nu in de ‘zonnige periode’ tussen twee sprongen in moeten zitten. Merk er niks van. Over 2 weken zou sprong 7 zich aankondigen. </p><p> </p><p>X D</p>
Gefrustreerde baby 9 maanden
- Onderwerp starter DEEE
- Startdatum
Ow zo herkenbaar! Wij zitten nu inmiddels in de 12 maanden die tot nu toe nog lijkt mee te vallen (zal over een aantal dagen weer anders zijn ?), maar ik vond de periode van 9 maanden lastig en die van 11 maanden. Inderdaad niets leuk vinden, alleen maar jammeren. Op een gegeven moment weet je het gewoon niet meer. Maar het ia idd een fase, maar dat wil je gewoon niet meer horen haha.
Wat wij hebben gedaan en nog steeds doen met eten is voor hem een bakje met zuignap met wat eten erin zodat hij daar mee kan spelen en voelen en ondertussen kunnen wij dan happen in zijn mond stoppen. We geven dan ook een lepeltje zodat hij daar ook mee kan spelen. Zo zijn we begonnen en nu inmiddels stop ik zijn hele maaltijd in het bordje en eet hij het zelf op. Als hij het maar zelf mag doen. Het duurt wat langer en het eten zit vaak overal, maar dat maakt mij niets uit. Hij eet tenminste.
als mijn zoontje last heeft van zijn tandjes wil hij vaak ook niets eten of alles zo fijn en koud mogelijk. Probeer daar gewoon in mee te gaan (bijv aardbeien uit de koelkast, yoghurt etc).
Succes!
Wat wij hebben gedaan en nog steeds doen met eten is voor hem een bakje met zuignap met wat eten erin zodat hij daar mee kan spelen en voelen en ondertussen kunnen wij dan happen in zijn mond stoppen. We geven dan ook een lepeltje zodat hij daar ook mee kan spelen. Zo zijn we begonnen en nu inmiddels stop ik zijn hele maaltijd in het bordje en eet hij het zelf op. Als hij het maar zelf mag doen. Het duurt wat langer en het eten zit vaak overal, maar dat maakt mij niets uit. Hij eet tenminste.
als mijn zoontje last heeft van zijn tandjes wil hij vaak ook niets eten of alles zo fijn en koud mogelijk. Probeer daar gewoon in mee te gaan (bijv aardbeien uit de koelkast, yoghurt etc).
Succes!
Heyyyy
Ik zit ook met mn handen in het haar. Mijn zoontje is bijna 9 maanden en ook niks is goed bij hem.
Hij huilt en dramt de hele dag door en word ontzettend boos
Niks lijkt goed samen spelen niet alleen spelen niet hij blijft jammeren en huilen en boos doen.
Ook wilt die ontzettend graag kruipen alleen zn handen heeft die nog nie door wat die daar mee moet doen dus daar word die ook mega kwaad om
Vind het echt ontzettend vermoeiend en hoop het dit snel weer over gaat het extreme dan.
Ik vind het ook ontzettend moeilijk hoe ik hier mee om moet gaan. Moet ik hem negeren ? En ff laten uit drammen of juist erop af gaan.
Ik weet het zelf niet echt meer?
Ik zit ook met mn handen in het haar. Mijn zoontje is bijna 9 maanden en ook niks is goed bij hem.
Hij huilt en dramt de hele dag door en word ontzettend boos
Niks lijkt goed samen spelen niet alleen spelen niet hij blijft jammeren en huilen en boos doen.
Ook wilt die ontzettend graag kruipen alleen zn handen heeft die nog nie door wat die daar mee moet doen dus daar word die ook mega kwaad om
Vind het echt ontzettend vermoeiend en hoop het dit snel weer over gaat het extreme dan.
Ik vind het ook ontzettend moeilijk hoe ik hier mee om moet gaan. Moet ik hem negeren ? En ff laten uit drammen of juist erop af gaan.
Ik weet het zelf niet echt meer?
Herkenbaar! Ik vond de periode 8-11 maanden ook zoooo pittig!! Mijn dochter kon pas laat kruipen en optrekken (met 10 maanden) en was ook extreem gefrustreerd. Zelf spelen lukte haar bijna niet.
Ik weet dat ik soms om 8.00 s ochtends al niet meer wist wat ik met haar moest, gek werd ik van dat geklaag! Ik heb die periode heeeel veel met haar gewandeld buiten, doelloos rondjes gefietst, kleine uitstapjes naar de supermarkt etc.. alleen dan was ze tevreden. En heel veel naast haar gezeten op de grond en mee gespeeld, dat ging een stuk beter dan wanneer ze alleen speelde.
T is echt een pittige periode waar je doorheen moet maar het kan echt een poos duren voor het voorbij is! Zelf geloof ik nooit zo in 'over 2 weken moet sprong 7 komen'. Ze hebben gewoon periodes dat ze ongelukkig en gefrustreerd zijn. Is dat een sprong? En waarom zou die sprong pas over 2 weken moeten komen en niet nu? Je kan gewoon niet alles verklaren, baby's zijn soms gewoon niet blij!
Succes! Gelukkig is het zomer, kun je lekker veel naar buiten.. dat scheelt echt. Probeer van alles te verzinnen wat haar blij maakt en maak er het beste van.
Ik weet dat ik soms om 8.00 s ochtends al niet meer wist wat ik met haar moest, gek werd ik van dat geklaag! Ik heb die periode heeeel veel met haar gewandeld buiten, doelloos rondjes gefietst, kleine uitstapjes naar de supermarkt etc.. alleen dan was ze tevreden. En heel veel naast haar gezeten op de grond en mee gespeeld, dat ging een stuk beter dan wanneer ze alleen speelde.
T is echt een pittige periode waar je doorheen moet maar het kan echt een poos duren voor het voorbij is! Zelf geloof ik nooit zo in 'over 2 weken moet sprong 7 komen'. Ze hebben gewoon periodes dat ze ongelukkig en gefrustreerd zijn. Is dat een sprong? En waarom zou die sprong pas over 2 weken moeten komen en niet nu? Je kan gewoon niet alles verklaren, baby's zijn soms gewoon niet blij!
Succes! Gelukkig is het zomer, kun je lekker veel naar buiten.. dat scheelt echt. Probeer van alles te verzinnen wat haar blij maakt en maak er het beste van.
Dankjulliewel voor de reacties.
Ik probeer inderdaad veel te troosten en afleiding te bieden. Ik probeer alles te doen vanuit de gedachten dat het voor haar een zware periode is en dat ze oprecht heel verdrietig word van deze fase in haar ontwikkeling.
En wandelen helpt heel goed. Gisteren had ze een hele goeie dag, geen vuiltje aan de lucht. Vandaag valt haar alles wat zwaarder. Ze slaapt gelukkig nog twee keer per dag zodat ik steeds even kan bijtanken.
Ik ga denk ik ook langzaam eens een combinatie maken van zelf eten en gevoerd worden!
Ik probeer inderdaad veel te troosten en afleiding te bieden. Ik probeer alles te doen vanuit de gedachten dat het voor haar een zware periode is en dat ze oprecht heel verdrietig word van deze fase in haar ontwikkeling.
En wandelen helpt heel goed. Gisteren had ze een hele goeie dag, geen vuiltje aan de lucht. Vandaag valt haar alles wat zwaarder. Ze slaapt gelukkig nog twee keer per dag zodat ik steeds even kan bijtanken.
Ik ga denk ik ook langzaam eens een combinatie maken van zelf eten en gevoerd worden!
Oooow ja, herkenbaar hoor! Zoonlief is 10 maanden en is ook heel snel gefrustreerd! Wil ook vanalles, maar kan het nog niet. En iedere keer als hij dan weer iets nieuws kan, denk ik: yes! Nu zal hij vast een stuk beter in zijn vel zitten! Maar helaas, hij bedenkt wel weer iets nieuws wat hij vindt dat hij moet kunnen, maar wat dus nog niet kan, haha!
Ik ga ook veel naast hem op de grond zitten, vaak is alleen de nabijheid al voldoende en zo niet, dan speel ik maar lekker even met m mee. Veel wandelen, fietsen idd en lekker erop uit, bijv boodschappen doen.
Ik gooi het er ook elke keer maar weer op dat het een fase is, waar we met zn allen doorgeen moeten. Daarom os dit forum zo fijn, alle leed even met elkaar delen! Zo kunnen we elkaar door de zware periodes heen slepen!
Succes allemaal met jullie kleine drammerds! ?
Ik ga ook veel naast hem op de grond zitten, vaak is alleen de nabijheid al voldoende en zo niet, dan speel ik maar lekker even met m mee. Veel wandelen, fietsen idd en lekker erop uit, bijv boodschappen doen.
Ik gooi het er ook elke keer maar weer op dat het een fase is, waar we met zn allen doorgeen moeten. Daarom os dit forum zo fijn, alle leed even met elkaar delen! Zo kunnen we elkaar door de zware periodes heen slepen!
Succes allemaal met jullie kleine drammerds! ?
Precies hetzelfde gehad hier!! Het is nu sinds 1 week over. Volgens oei ik groei zou sprong 7 al begonnen moeten zijn maar gelukkig nu heel evem adempauze.
Het was heel heel heftig en op het laatst heb ik hier thuis echt een break down gehad. Ieder slaapje krijsen, elke keer zeuren en niks nooit blij
. En opeens.... was het over. Naar bed met een grote glimlach, wakker worden met een glimlach en zelfs de nachteb voor het eerst doorslapen na 9,5 maand.
hou vol hou vol het gaat voorbij!
Het was heel heel heftig en op het laatst heb ik hier thuis echt een break down gehad. Ieder slaapje krijsen, elke keer zeuren en niks nooit blij
. En opeens.... was het over. Naar bed met een grote glimlach, wakker worden met een glimlach en zelfs de nachteb voor het eerst doorslapen na 9,5 maand.hou vol hou vol het gaat voorbij!
Ja precies! Even met elkaar ventileren dat kan heel erg helpen. Voor mij in ieder geval wel
Mij merk ook dat ik het tijdens deze fases moeilijk vind om goed voor mezelf te zorgen. Ik eet minder omdat ik continue aan sta omdat ze zo ontevreden is vaak.
Krijg ik soms even flashbacks naar de eerste 3 maanden met verborgen reflux en soms 4 uur huilen en niet slapen. Blijkbaar toch een beetje traumatisch geweest ofzo. Want voel soms weer dezelfde spanningen ?
Mij merk ook dat ik het tijdens deze fases moeilijk vind om goed voor mezelf te zorgen. Ik eet minder omdat ik continue aan sta omdat ze zo ontevreden is vaak.
Krijg ik soms even flashbacks naar de eerste 3 maanden met verborgen reflux en soms 4 uur huilen en niet slapen. Blijkbaar toch een beetje traumatisch geweest ofzo. Want voel soms weer dezelfde spanningen ?