geheimpje ...voor mezelf

A

Anoniem

Guest
hallo allemaal, herkent iemand het volgende:
ik ben 19 weken zwanger van de 2e. ik werd pas na 2,5 jaar (toch nog spontaan) zwanger van de 1e > dus we dachten dat het bij de 2e wel wat sneller zou gaan > ware het niet dat deze zich binnen 4 weken (ja je leest het goed !!) aandiende. We waren enorm overdonderd, ook hardstikke blij natuurlijk, maar we werden overweldigd door het nieuws. zo snel ... mazzel natuurlijk, maar we moesten er echt even aan wennen. Nu is het zo dat ik wederom een bofkontzwangerschap heb. Maar daar zit het em nu juist in, ik besef soms nog steeds niet goed dat ik zwanger ben, dat er weer iets unieks in mij leeft. heel raar, maar ik ben nog steeds niet zo gewend. 'vergeet'soms dat ik ook echt zwanger ben. Mijn man begrijpt me niet, natuurlijk ben ik heel blij, maar het is ook zo verwarrend. nu heb ik (zonder dat mijn man het wist) een geslachtsecho laten doen, om zo wat meer gewend aan mijn kindje te raken, en om het een naam te geven voor mezelf. het werd inderdaad wat ikzelf al had gedacht.
ik voel ne nu na 2 weken (na de echo) gerustgesteld, heel raar, maar ik ben niet meer zo rusteloos als ik voor de echo was. Ik was blijkbaar echt zoekende naar bevestiging. Heel raar. dat ''willen-weten'gevoel heeft me steeds overheerst blijkbaar.
ben beniewd of er meer mensen zijn die dit herkennen. met de 20 weken echo wil mijn man het overigens ook weten.
groetjes mama van kek
ps. ik lees niet iedere dag dit forum
 
Ik had dat bij onze eerste, had de eerste 20 weken helemaal niet het gevoel dat ik zwanger was. Ik werd niet dik, had geen kwaaltjes en voelde onze dochter ook pas met 22 weken. Gelukkig zijn er tegenwoordig dus echo's, dus met 20 weken werd het voor mij "echt" Toen had ik haar ook gezien en zien bewegen. Gek he?
Nu met de tweede een heel ander verhaal, van week 7 t/m week 22 ben ik echt doodmoe geweest, heb nu ook bekkenklachten en ben al ruim 20 kilo aangekomen. Dus had nu echt al van het begin het zwangerschapsgevoel haha.

Nou, geniet maar lekker van je kwaaltjesloze zwangerschap, want dat komt schijnbaar heel weinig voor.

Groetjes Miriam (35+3)
 
Dit is mijn tweede zwangerschap en die was totaal ongepland en onverwacht en ik heb ook echt moeite gehad met tot het besef te komen dat ik weer zwanger was. Ik wilde ook gelijk bij de 20 weken echo weten wat het was, om het inderdaad een naam te geven. Zo werd het wat echter.

Nu ben ik bijna 35 weken en soms nog heb ik wel eens dat gevoel dat je ineens beseft van ojee, ik krijg volgende maand een kindje. Soms vergeet ik het nog wel eens, ondanks dat ik constant leven in mijn buik voel en de buik nu ook in de weg gaat zitten.

Bij mijn eerste was het heel anders, maar ik denk dat het feit dat dit onverwacht kwam en ik het alleen moet doen, maken dat ik het heel anders beleef.

Jane (sept forum)
 
Hoi,

Ik ben 32 weken zwanger van de 2e. Bij mij was de eerste een kadootje, en de tweede werd moeilijk. we zadden al een afspraak voor intake van ivf. Had nl een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en mijn overgebleven eilijder bleek ook helemaal verstopt te zitten. De dag voor de intake was ik al 5 dagen over tijd, maar na een jaar van elke maand testen was dit de enige x dat ik zeker wist dat het niet zo kon zijn. Mja toch een test gedaan en ja hoor...was toch nog spontaan zwanger geworden.

De eerste 12 weken waren pure angst dat het fout zou gaan, ik dacht dat ik daarna wel blij zou worden en zou gaan beseffen dat ik zwanger was. Maar nee, ja ik was wel blij , maar kon het niet geloven en voelde me niet zwanger ondanks de kwaaltjes en dat het echt wel te zien was. Pas na de 20 weken echo begon ik me steeds meer echt zwanger te voelen.   Soms besef ik het nog niet, dan sta ik in de babykamer, en dan vind ik het nog onwerkelijk dat ik over een paar weken als het goed is eenbaby in mijn armen heb...
 
Hoi,
Oh, dat klinkt zo herkenbaar. Voor al mijn kinderen (twee meiden en een jongen) hebben we jaren moeten klussen op de juiste tijden, ook paar keer ivf gedaan en veel onderzoeken. Ofwel, ze kwamen er niet vanzelf. Maar de laatste keer hebben we 1 keer onveilig gevreeen omdat de condooms te ver weg lagen. Ach, kon geen kwaad dachten we.....en kaboem...zwanger! Totaal ongepland en onverwacht.
Ik ben nu 31 weken zwanger, maar heb nog steeds niet dat gevoel van superzwanger dat ik bij voorgaande zwangerschappen wel had, dat zwijmelachtige is er niet. Toch ben ik er echt heel blij mee, met dit gigantische kado. Niks zo mooi als een kindje krijgen.
Misschien heb ik het ook wel te druk en is het daarom ook anders, maar het blijft raar. Bij die andere zwangerschappen was ik er al jaren naar uit aan het kijken, over aan het dromen, en dit was er gewoon ineens voordat ik ook maar tijd heb gehad om na te denken of ik een vierde kindje wilde.
Ik weet nog niet wat het wordt, vind die verrassing altijd erg leuk. Maar kan me voorstellen dat het helpt om de zwangerschap realistischer te maken.
Ivy
 
Hallo
Ook ik had zoiets....
We hebben 2 kindjes en ik liep al een jaar te twijfelen voor een derde! Mijn man vond het sowieso leuk,een derde...
Toen hebben we (ik) eindelijk de knoop doorgehakt om voor de 3e te gaan,dacht dat die twijfel ook gelijk weg zou zijn...niet dus!
heb er ook echt aan moeten wennen,en heb soms nog zo'n raar gevoel,heel anders dan bij die andere 2...Ik ben er heel blij mee,zou niet anders willen,niet elke zwangerschap is hetzelfde dus ik gooi het nu maar een beetje op mijn hormonen (waar ik bij deze veel last van heb) heb soms van die huilbuien dat ik denk: waar ben ik aan begonnen,maar dan denk ik gelijk weer aan ons kindje,en dan krijg ik gelijk zo'n geluksgevoel over me..
Mijn man voelt nu ook elke avond of het kindje iets wil doen,samen komen we er weer langzaam 'in' zeg maar.....
Over 2 weken hebben we de 20 weken echo,waar ik toch wel zenuwachtig over ben! Maar goed,in januari komt ons 3e kindje....ik kan niet wachten
grtz An
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan