Gek van het wachten

A

ANONYMOUS_USERNAME

<p>hi allemaal,</p><p> </p><p>half aug ben ik uitgerekend maar omdat het al 2 weken elke keer lijkt te beginnen, hoop ik dat ze eerder komt.</p><p>door extreme moeheid en futloosheid zit ik aan huis gekluisterd... even een ommetje is al te veel. </p><p>Hoe komen jullie de laatste weken en/of dagen door? </p><p>Genieten van de laatste tijd alleen heb ik genoeg gedaan ;-)</p><p> </p><p>groetjes. </p>
 
Ik herken het.. ben vrijdag uitgerekend en ook klaar met thuis zitten.. zit al vanaf week 24 aan huis... 
Enige wat ik die is koffie drinken met vrienden en familie en series kijken.. kijk na elke keer controle uit haha!
 
Hier hetzelfde. 
37+4 nu en het behoorlijk zat. Ik kan niet genieten van dat "getrappel" in mn buik. Iedere nacht wakker worden als ik mij omdraai. En het thuiszitten. Word hier echt diep ongelukkig van. Het is bij mij sinds vorige week aan het rommelen maar zet niet helaas niet door. Heb al verschillende momenten gehuild omdat ik echt niet meer kan.
 
Herkenbaar! Al wacht ik het nog redelijk rustig af.. ik kan me nog best redden zo met wat klusjes in huis of ergens een paar uurtjes naartoe. Zaterdag uitgerekend maar tot nu toe nog geen voortekenen.. we zullen zien.
Hopelijk kun je de laatste dagen/weken toch nog goed doorkomen. 
Ik geniet overigens wel nog van het getrappel in de buik ??
 
Hier nog een kleine twee weken te gaan. Aan de ene kant geniet ik van de rust als de oudste op de opvang is. Series kijken, boeken lezen, slaap inhalen, fantastisch!? Aan de andere kant kan het me niet snel genoeg gaan. De oudste kwam rond deze tijd, dus dat schept toch verwachtingen:). Het rommelt al een tijdje, dat helpt ook niet voor mijn geduld. En de slapeloze nachten, de harde buiken en het moeizame bewegen ben ik ook wel zat. 
Sterkte, dames! Ik hoop van harte dat we allemaal niet te lang hoeven wachten!
 
Herkenbaar hoor! Ik ben zelf nu 37+4, dus over iets meer dan 2 weken uitgerekend. Ik heb vanaf het begin het gevoel gehad dat ik met 40+1 zou bevallen (vanwege de speciale datum, onze eerste is ook op een speciale datum geboren dus vandaar mijn gevoel) maar het is al sinds week 36 enorm aan het rommelen. Afgelopen maandag zelfs flinke weeën gehad, helaas stopten deze weer na een kwartiertje. Omdat het al zo vroeg aan het rommelen was, hadden we echt het idee dat deze ook eerder zou komen (eerste is met 38 wkn geboren), dus ben ik van mijn eerste gevoel afgestapt. Maar omdat het niet doorzet, ben ik dus vandaag weer terug naar mijn eerste gevoel gegaan: ik beval op 25 augustus haha. Zolang ik dat in mijn hoofd hou, kan het alleen maar meevallen - hoop ik. Met een peuter thuis vind ik het ook flink, ik geniet als hij naar de kinderopvang gaat omdat ik dan een dagje voor mezelf heb, maar ik merk dat ik de dagen dat hij thuis is ook moeilijker door kom. Ik probeer het op te vullen met visite, dutjes, series / films kijken en alvast wat dingetjes voorbereiden voor de baby verdeeld over de dag. Op een dag als vandag, als mijn zoon even geen zin heeft om leuk te doen maar alleen maar peuterpuberteit gedrag heeft, vind ik het erg zwaar. Dus dan maar weer een rondje fietsen en hopen dat mijn vliezen niet onderweg breken, whaha.
Succes met de laatste loodjes en ik hoop voor je dat het snel mag beginnen!
 
Hoi hoi.. spannend de laatste weekjes... ik ben zelf pas bevallen op 4 maart ( na 1 x strippen) bevallen mt 41w2d... dus ik moest ook lang wachten hihi.. maar hoe futloos en moe je nu ook bent ga er gewoon van uit dat het nog wel even kan duren... anders valt tegen als je pas mt 41 weken bevalt ?
De laatste week was ik zo moe en futloos dat ik blij was dat ok gestript werd maar ging er toen ook vanuit dat ik nog keer gestript moest worden.. dacht dan kan het altijd mee vallen..
niet wetende dat ik de volgende ochtend al ons zoontje op me buik had liggen....
rust nog maar eventjes goed uit... veel succes komende weekjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan