Geloof en je baby

[Shar24]

Hallo,

Ik ben een 25- jarige meid van Hindoestaanse afkomst en krijg met mijn Hollandse vriend een zoontje in december.
Mijn afkomst heeft voor mij altijd weinig betekenis gehad en doe dan ook vrij weinig met mijn geloof. Mijn vader is hier ook minimaal mee bezig, maar voor mijn moeder zijn er nog wel een aantal dingen die zij heel belangrijk vind.
Ik heb altijd, uit respect voor haar, wel meegedaan met bepaalde hindoestaanse rituelen enz. Maar ik ben nooit van plan geweest om deze binnen mijn eigen gezin ook mee te nemen.

Maar nu begon mijn moeder er laatst dus over dat zij graag zou willen dat wij ons kindje kaalscheren een paar maanden na de geboorte. Dit is een traditie waar in onze cultuur zwaar aan getild word. Het 'geboortehaar' wordt gezien als onrein en dat moet er dus af. Daarbij schijnen kinderen mooier en voller haar van te krijgen (dat laatste valt nog wat voor te zeggen).

Ik wil zelf niet per se dat ons kindje deze traditie meekrijgt, maar als mijn moeder mij echt kan overtuigen kan ik daar nog wel gevoelig voor zijn.
Ik weet wel dat mijn vriend dit toch zeer zeker niet zou willen doen en dat vind ik uiteindelijk veel belangrijker.
Voor mij persoonlijk zou het ook niet hoeven, want ik hecht er geen waarde aan. Maar doordat het binnen onze cultuur zo belangrijk is, wil ik niet hebben dat mijn moeder straks anders tegen ons kindje aan zou gaan kijken (weet niet of het gebeurt, maar is niet ondenkelijk).

Nou goed, een groot dilemma dus voor een ongelovige..

Eerlijk gezegd gaan mijn gedachte nu zelfs zover dat ik bang ben dat ze hem gewoon een keer kaalscheert als ze op moet passen ofzo. En dan zou ik wel heel boos worden en mijn vriend ook, maar het lijkt mij toch wel erg zonde op de relatie met mijn moeder hiermee op het spel te zetten.

Wat vinden jullie??

 

[droogje85]

Best een lastig dillema ja...

Ik zou toch vooral je eigen gevoel hier in volgen. Jij vormt nu straks met je vriend en je kindje een gezin en dus ben jij degene die samen met je vriend natuurlijk bepaalt hoe de opvoeding gaat gebeuren.
Is er een mogelijkheid om met je moeder hier over te praten, desnoods eerst met je vader praten en vragen of hij bij het gesprek met je moeder wil zijn.
Geef hierin aan hoe jij in het geloof staat en ook dat je haar geloof waardeert maar dat je er zelf toch anders tegenover staat.
Wat in elk geval belangrijk is, is dat je samen met je vriend op 1 lijn zit.
Ik ben van huis uit katholiek maar doe er niks meer mee. Ik ga dit bij mijn zoontje ook niet doen maar als hij aangeeft dat hij dit zelf zou willen op latere leeftijd dan zal ik hem daar wel vrij in laten en hem daar bij helpen. Aangezien het geloof bij mijn ouders ook geen prioriteit heeft zit ik niet met zo'n dilemma en kan ik miss niet echt advies geven maar wat ik hier boven heb geschreven kan je miss en hopelijk helpen.

Succes ermee en geniet van je zwangerschap!!!

 

[Shar24]

Dank je voor je nuttige tip!
Ik denk niet dat mijn moeder direct open staat voor dit gesprek. Ik heb al direct aangegeven dat ik het niet zou willen. Het heeft voor mij geen betekenis en daarbij is dit iets wat ik samen met mijn vriend moet beslissen.
Toen ik dit zei, leek ze ook niet helemaal te luisteren.
Maar mijn vader zal mij denk ik eerder begrijpen, dus dat kan ik idd wel proberen.

als ik jou was zou ik me niet druk maken om het feit dat je weinig afweet van het Christendom. Mocht jou zoontje hier interesse in krijgen weten jij en hij deze kennis echt wel op te doen.
Ik zal onze zoon er ook nooit voor weerhouden. Dat ik er niets mee doen, wil niet zeggen dat hij dit niet mag Ik wil hem niets opleggen.