Geloof niet in een goede afloop

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi dames,

Ik heb deze week een gesprek gehad waarin wel duidelijk werd dat ik er niet in geloof dat ik in (nu 10 wk) oktober een gezond babietje in mijn armen heb. Angst, zelfbescherming en heel hard zijn voor mezelf hebben hier mee te maken. Ik probeer nu dan ook gewoon te genieten van het feit dat ik vandaag zwanger ben. En morgen zien we morgen wel. Merk dat ik dat super moeilijk vind. Mijn zus en moeder staan anders in het leven dan ik en zodra ik 'zonder handrem zwanger' probeer te zijn word ik eigenlijk uitgelachen. Een uitspraak van mijn zus: God wat hebben jullie toch geluk gehad met mij tijdens mijn zwangerschappen als ik mijn zusje zo hoor. En verdomt daar gaat mijn prille blijdschap. Maakt me verdrietig en baal van mezelf op zulke momenten. De enige plek waar ik iedere dag even bezig ben met zwanger zijn is als ik de app lees of op het forum zit. Ben blij met forum en medezwangeren.

Groetjes en succes allemaal.
 
Hey wijfie, wat vervelend dat je het zo ervaart.
Je ben de eerste 7 weken al voorbij, in deze weken zijn de meeste miskramen.
Jammer dat je familie zo reageert en je niet gewoon jou laten zijn.
Geen zwangerschap is hetzelfde en ook geen vrouw.
Ik heb ook hele andere zwangerschappen als mijn zus, maar dat is zo niet interessant.
Er groeit een mega wondertje in je buik en daar mag je op je eigen manier mee omgaan en van genieten!!!
Een hele fijne zwangerschap..


Liefs Em
 
Jeetje wat vervelend dat jezo hard bent voor jezelf. Is er een bepaalde angst waardoor je niet kan genieten van je zwangerschap?
Flauw dat de mensen om je heen zo reageren, je hoopt juist op steun.
Denk je dat je na de 12 weken meer rust hebt? Ik hoop het van harte, zou super zijn als je lekker kan genieten!
Veel succes!
xx San
 
heyy wat vervelend! ik snap het wel hoor. ik ben ook bang dat er van alles misgaat je leest en hoort zoveel dingen. eerst al die miskraam verhalen en dan denk je dat je daar vanaf bent en dan word je nog eens doodgegooid met die vroeg geboortes. ik probeer me gewoon te bedenken dat de kans groter is dat je wel gewoon een gezond kind krijgt. er zijn niet voor niets zoveel mensen. 
 
groetjes en succes! 
 
Alleen het delen en jullie reacties lezen helpt al. Ben toch blij dat ik het berichtje geplaatst heb. Dank jullie wel! Vanavond de 10 weken echt. Hoop dan weer wat te ontspannen. 
Liefs en bedankt!
 
Wat vervelend dat je het zo ervaart, ik had dat ook wel een beetje.
Wat mij de eerste weken erg goed hielp was te denken dat als het mis gaat er waarschijnlijk ook echt iets mis was met het vruchtje zelf. Er is zo ongeveer helemaal niets wat je zelf kunt doen om een miskraam te bevorderen. Weet dat het een beetje stom klinkt, maar die gedachte hielp mij enorm... =P
Wat betreft de vroeg geboortes; in die tijd vertelde ik mezelf altijd: ach, m'n moeder is ook (in 1960!) 3 maanden te vroeg geboren en heeft er niets aan over gehouden, dus als dat gebeurt komt het vast wel weer goed =P. 
mijn kleintje is er trouwens met 40 weken helemaal gezond uitgekomen, leek niet eens op een clown of een dolfijn of zo (ook zo'n vreemde angst die je kan hebben als je zwanger bent XD)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan