A
Anoniem
Guest
Hai hai
Ik heb gisteravond toch maar eens de stoute schoenen aangetrokken en met mijn schoonmoeder gepraat over het zwanger worden. (meestal doe ik dit soort dingen niet met haar maar met mijn eigen moeder). Ik wist namelijk van mijn ouders al wel waarom zij er 8 jaar(!) over deden om mij te krijgen. (mijn vader heeft lui zaad) en wist dus ook dat ik dat niet geerf kon hebben. Ik wist alleen niet de reden waarom mijn schoonouders er 10(!) jaar over deden.
Gelukkig was ze heel lief en geduldig, en vertelde ze me dat er bij hun helemaal niets (?) aan de hand was!!! Het wilde gewoon niet.
Nu ben ik dus toch wel opgelucht. Ze zei me wel, dat als ik nou over twee maanden niet zwanger ben, dat ik dan toch gewoon naar de huisarts kan gaan met mijn hele achtergrondverhaal, en dan vragen om eens te testen hoe het staat met onze vruchtbaarheid. Nu had ik dit antwoord van haar juist niet verwaxht. Ze zei dat het voor je gemoedsrust ontzettend goed is, en dat die arts dat best wel snapt.
Was dus allemaal wel lief van haar.....
Dus.......... theoretisch gezien hebben wij niets van onze ouders geerfd, en we gaan dus met (nog meer) goede moed weer aan het klussen.
Heb net trouwens ook mijn tweede ovulatietest gedaan en het streepje wordt al iets duidelijker. Ik moet dus inderdaad mijn ei nog krijgen. Gelukkig weet ik dat nu dan weer wel!!!
Nou, mijn andere "ei" ben ik weer even kwijt.
Liefs wondernetje
Ik heb gisteravond toch maar eens de stoute schoenen aangetrokken en met mijn schoonmoeder gepraat over het zwanger worden. (meestal doe ik dit soort dingen niet met haar maar met mijn eigen moeder). Ik wist namelijk van mijn ouders al wel waarom zij er 8 jaar(!) over deden om mij te krijgen. (mijn vader heeft lui zaad) en wist dus ook dat ik dat niet geerf kon hebben. Ik wist alleen niet de reden waarom mijn schoonouders er 10(!) jaar over deden.
Gelukkig was ze heel lief en geduldig, en vertelde ze me dat er bij hun helemaal niets (?) aan de hand was!!! Het wilde gewoon niet.
Nu ben ik dus toch wel opgelucht. Ze zei me wel, dat als ik nou over twee maanden niet zwanger ben, dat ik dan toch gewoon naar de huisarts kan gaan met mijn hele achtergrondverhaal, en dan vragen om eens te testen hoe het staat met onze vruchtbaarheid. Nu had ik dit antwoord van haar juist niet verwaxht. Ze zei dat het voor je gemoedsrust ontzettend goed is, en dat die arts dat best wel snapt.
Was dus allemaal wel lief van haar.....
Dus.......... theoretisch gezien hebben wij niets van onze ouders geerfd, en we gaan dus met (nog meer) goede moed weer aan het klussen.
Heb net trouwens ook mijn tweede ovulatietest gedaan en het streepje wordt al iets duidelijker. Ik moet dus inderdaad mijn ei nog krijgen. Gelukkig weet ik dat nu dan weer wel!!!
Nou, mijn andere "ei" ben ik weer even kwijt.
Liefs wondernetje