gelukkig!

hallo dames,

zo als jullie al eerder konden lezen zijn we een paar dagen weggeweest.
dit was perfect gegaan maar eenmaal thuis begon de ellende!
Zoë wilde niet meer in der eigen bed of alleen op der kamer slapen.
nu gaat laten huilen helemaal tegen mijn princiepes in, heb het een half uur geprobeerd maar dat was geen succes.
dus dan maar bij ons op de borst slapen en dan naar bed brengen.
woensdag heb ik met het cb gebeld over wat ik kon doen.
volgens hun kwam het van verlatingsangst en geborgenheidgevoel, dus bij der op de kamer zitten en ieder gedrag wat ze vertoond negeren. ( Ze stond rechtop te slapen maar als ik der neer legde begon ze direct te huilen, was wel zielig maar ik zag ook een funniest home video.)
dat heb ik gedaan en vandaag zaterdagavond is weer zelf alleen in bed in slaap gevallen. was wel boven heb het tv dressoir maar eens opgeruimd.
kwam ik daar ook eens aan toe! binnen 5 minuten sliep madam zonder huilen.
GELUKKIG.
zo zie je maar het kost wat tijd maar alles komt goed!

gr Dango
 
Super joh, lastig he, als ze zich ineens aan je vastklampen! Ik merk stiekem ook dat ik het wel een eer vind als Diederik bij mij wil blijven, even de bevestiging dat ik het goed doe als moeder, hahaha!

Maar ja, je kunt een kind moeilijk altijd op schoot laten slapen he, well done hoor!
 
Terug
Bovenaan