Genieten na 12 weken?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden

Ik ken een aantal zwangere vrouwen in mijn omgeving en die zeggen maar
steeds o je bent bijna twaalf weken dan kan er toch niks meer gebeuren.
Of ze zeggen tegen elkaar eindelijk nu kan ik gaan genieten de eerste
twaalf weken zitten erop.
Ik ben het daar dus totaal niet mee eens en word er soms best een beetje
boos om als mensen dit zeggen.
Want bij mijn vorige zwangerschap ben ik met 16 weken beginnen te
vloeien en ben ik met 20 weken bevallen van een prachtige zoon en die heeft
een klein half uurtje geleefd en is toen ingeslapen.

Wat ik dus eigenlijk wil zeggen denk er allemaal niet te makkelijk over
als je eenmaal die twaaf weken hebt berijkt.
Het is niet mijn bedoeling om iedereen te laten schrikken hoor, en ik weet dat het ook vaker goed gaat als fout, maar moest het toch even kwijt.

Groetjes Ilona
 
hoi ilona,
kan me vorostellen dat je nog niet kan genieten na 12 weken. Ben zelf nu net  iets geruster ommdat ik bijna iedere week mijn kindje heb gezien, en het groeit goed. Langs de andere kant denk ik: als het mis gaat, kan je je daar toch niet tegen wapenen.
hopelijk gaat het nu goed met je.
boekie
 
Hoi,

Ik snap je standpunt. Ik ben, vooral bij de eerste, tot na de bevalling bang geweest dat het niet goed zou gaan met mijn kindje. Gelukkig is ze gezond en nu alweer 4 jaar.

Ik ben nu ruim 12 weken zwanger van de derde en ben nu niet zo bang meer voor een miskraam, Ik luister elke dag even met de dopler die ik heb gehuurd.

Toch blijft het ergens wel achter in mijn hoofd hangen dat het altijd nog fout kan gaan. Ik denk dat iedere zwangere vrouw dat zal hebben. Helemaal als je zoiets hebt mee gemaakt als jij.

Ik heb van dichtbij meegemaakt dat het ook aan het einde van de zwangerschap mis kan gaan. Mijn buurvrouw was 34 weken zwanger toen ze opeens niets meer voelde. Haar dochtertje was overleden, na de bevalling bleek pas dat er van alles mis was met haar dochterje, terwijl er op echo's nooit iets gezien is. Dat is iets wat ik altijd heel eng zal vinden.

Toch is het goed om van je zwangerschap proberen te genieten, want anders wordt je echt gek!

Groetjes Paula
 
Hoi Ilona,

Ik snap wat je bedoeld. Ik ben nu 10 weken zwanger van ons derde kind.
Mijn vorie zwangerschap was een tweeling zwangerschap. Die zwangerschap liep perfect tot 38 weken. Toen bleek 1 kindje ineens overleden te zijn in mijn buik.
Ik ging er toen na 12 weken ook vauit dat ik moeder zou worden van een tweeling, maar dat liep een iets anders.
Ik ben deze zwangerschap dan ook heel onzeker en zal pas opgelucht ademhalen als ik de kleine gezond en wel in mijn armen heb liggen......

Gr,
Sonja  
 
Hoi!

Wat een vervelende ervaring heb je gehad, zeg! Ik begrijp je terughoudendheid goed. Degenen die de uitspraken doen van: 'de 12 weken zijn voorbij, nu kun je genieten' enzo, dat zijn de optimisten, he, net als ik. De kans dat het na 12 weken mis gaat is echt aanzienlijk kleiner en ook deze optimisten weten dat er ook na die tijd toch dingen fout kunnen gaan. Maar omdat de kans een stuk minder is na 12 weken, ben ook ik dan een stuk geruster.
Al met al: lekker genieten van je zwangerschap, niet te veel denken aan wat er mis kan gaan. Ik zou me pas druk maken als het mis gaat. Tot die tijd vind ik dat zonde van mijn energie en geniet ik er alleen maar van. Een baby zit denk ik prettiger in een genietende buik dan in een buik met zorgen.
 
Hoi allemaal!

Bij de eerste was ik tot aan de eerste echo stikzenuwachtig of t allemaal wel echt was... Tranen bij de eerste echo,zooooo  blij om t hartje te horen. een hele fijne zwangerschap gehad veel gesnoept 30kg erbij. In de 40ste week uiteindelijk keizersnee want de navelstreng zat verdraaid om zn nekje. Alles ok. Lieve Ioannis is zaterdag 3 geworden.
Bij de tweede was t nieuwe eraf heel blij maar niet meer 24uur ermee bezig. In week 24 (ongeveer) kreeg ik een bloeding na 12ven s nachts maar m'n lieve gynacoloog zou naar de kliniek komen. M'n man heeft nog nooit zo hard gereden. T hartje klopte gelukkig. Ik moest heel rustig aan doen, liggen, niet meer werken(beachbar toen)  niets tillen etc. Ondanks platliggen werd t de weken erna erger, ben 2x opgenomen geweest en lag alleen maar op bed. Met 35 weken is Billy   gehaald want de bloedingen werden alleen maar erger. Hij was gezond en goed op gewicht. De keizersnee was extra bloody.....
Nu bij de derde ben ik heeeeel blij dat ik een kleintje erbij krijg. Ik probeer heel voorzichtig te zijn d.w.z. naar m'n lichaam luisteren als ik moe ben. Voor zover dat kan... Slik m'n vitamientjes.... Onbezorgd ben ik niet. Maar genieten probeer ik sowieso altijd, van alles!!!!!   Ik ga nu m'n kleintjes naar bed brengen!
groetjes, Priscilla
 
 
Ja, hoe zit dat met tillen? Ik heb een kleine van 14 maanden en tja, die moet ik toch wel eens tillen. Dat is dan 9 kilo. Hij kan al zelf de trap opklimmen, gelukkig, maar achteruit gaat nog niet. We zijn wel aan het oefenen. Maar toch moet ik hem vaak tillen, hoor. Ook naar het kinderdagverblijf. En in en uit de auto, en in en uit de buggy. Dat zal de hele zwangerschap wel blijven. Hoe doen jullie dat?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan