geplande keizersnee

Hallo allemaal,

Ik wil graag weten wie er een geplande keizersnee gehad heeft met een ruggenprik en hoe jullie ervaringen daarover zijn. Of wie er ook een geplande keizersnee gaat krijgen.
Ben nu 35 weken zwanger en over 3 weken staat mijn keizersnee gepland. Mijn zoon van bijna 4 is al met al na 24 uur weeen en voledige ontsluiting via een spoedkeizersnee geboren. Helaas was dit onder algehele narcose omdat ik knock out ging op de ok. Ik kreeg een soort epileptisch insult.
Nu ben ik toch wat angstig voor o.a. de ruggenprik en het herstel. Het herstel vond ik vorige keer erg zwaar.
Wie wilt zijn ervaringen met mij delen???

Liefs Kirsten
 


Hoi ik ben op 22-09-06 bevallen met een geplande keizersnee en ik wil je het hele verhaal wel vertellen maar je mag me ook mailen das misschien makkelijker voor als je nog eens extra vragen hebt dan hoef ik niet zo te zoeken (zit normaal namelijk op het 0-1 jaar forum).

Mijn mailadres is ellepel9@hotmail.com

nou ik zie het wel.

Groetjes Elly

 
Hoi Hoi...
Ik ben 10 Mei bevallen van mijn zoon Thijs met een geplande KS..
Ik wist 10 dagen van te voren wanneer het zou gaan gebeuren..Zoooo spannend!!!..
Ik was als de dood voor de ruggeprik!!!..Dacht dak t hele ziekenhuis bij elkaar zou schreeuwen   hahaha... (ben n zeurmiep)    
Maar ik kan je zeggen dat t me 100% is meegevallen!!..Ik kwam de OK in en er kwam een soort 'rust' over me heen.Kan t niet uitleggen!.
Ik heb er zo goed als niets van gevoeld!.. echt echt waar niet!..
Zou t zo weer doen..
Het enige niet zo fijne vond ik de catheter.. Maar ja,zelfs dat vergeet je weer als je je kleine wonder in je armen hebt!!!!...

Dus... Maak je niet te druk..Echt waar!!!.. Het valt echt mee..
Goed ontspannen (weet t,is makkelijk gezegd!) Maar laat t maar gewoon over je heen komen.

Heel veel succes en ZET M OP!!!!...

Liefs Joyce...


Ow ja, geniet nog ff van je buik!!.. Ik mis m zo         hahaha...                  
 
Hmm   herstel vergeten     hihihi.
Bij mij gaat t goed..De eerste keer uit bed was n ramp!!..Dat was echt pijnlijk...
Maar de dag erna stond ik al onder de douche... En nu 3 weken later voel ik me kip lekker... Alleen ik moet mezelf soms afremmen omdat ik dan teveel wil...En dat gaat niet.. Moet echt nog wel opletten.. Met tillen enz..
Maar t gaat elke dag iets beter..
3 dagen na de KS liep uhm Waggelde (hahaha) ik al op mn gemakje rond..
Viel me echt heel erg mee..

Liefs
 
Hoi,

Bedankt voor je reactie. Toch fijn om te lezen dat de ruggenprik meeviel. Lijkt mij namelijk ook wel eng. Ook fijn om te lezen dat je al vrij snel op de been was. Vorige keer kon ik pas na 3 dagen douchen en na 6 nachten naar huis. Toen had ik natuurlijk ook al een hele nacht weeen en ontsluiting moeten wegpuffen. Dat is nu allemaal niet. Ik weet ook dat het 20 juni gaat gebeuren dus kan ik me er goed op voorbereiden...

Nou nu genieten..

Liefs Kirsten
 
Hi Kirsten,

Hier een geplande keizersnede die toch nog onverwacht eerder uitgevoerd moest worden. Onze zoon lag in een stuit en had geen zin meer om te wachten. Mijn vliezen braken en ik moest onverhoopt eerder bevallen (wat niet zo erg was, was al 37 weken).

Ik had net een slapeloze nacht gehad. De draaipoging was mislukt en ik besefte dat ik nu aan de ruggeprik moest geloven. Doodeng vond ik het! De nacht er op braken mijn vliezen dus ik had twee slechte nachten. Ik twijfelde nog over een "gewone" stuitbevalling vanwege die ruggeprik, maar koos uiteindelijk toch voor de keizersnede. Dat was ook beter. Onze zoon was niet ingedaald en de weeën waren niet op gang gekomen.

Eerste een infuus en een catheter, dat vond ik al doodeng, maar dat viel uiteindelijk ook mee. En toen naar de O.K. Mijn man mocht mee en die hield mijn hand vast, maar het meest had ik aan de verpleegkundige. Zij hield mijn hoofd tegen haar aan en was erg rustgevend. Eerst kreeg ik een klein verdovinkje van de huid, die voelde ik wel, maar deed geen zeer. Daarna heb ik van de ruggeprik niets meer gevoeld. Wel voelde ik heel even een naar gevoel in mijn rug (vergelijk het met het gevoel als je je telefoonbotje stoot), maar het deed totaal geen pijn. En na dat gevoel werd ik gelijk peilsnel terug gelegd op bed, omdat mijn lichaam al begon te verdoven. Het gevoel in de voeten trok gelijk weg.

Heel raar, dan lig je daar en kan je niks, terwijl je hersenen dat wel willen. En "eng" vond ik het toen ik op de O.K. tafel werd getild. Ik dacht: O jee, als ze me maar niet laten vallen! Dan kan ik niks! Stomme gedachte natuurlijk. Ik probeerde dus soms stiekem wel mijn voeten te bewegen, maar dat ging dus echt niet! Heel raar.

Voor mijn gevoel heb ik een van de meeste relaxte dagen in mijn leven beleeft, de dag van de bevalling. Pas later, toen ik een keizersnede op tv zag, zag ik hoe heftig dat eigenlijk is. Maar ik was zo gezellig met mijn man en de verpleegkundige aan het kletsen, dat ik nauwelijk iets in de gaten had, totdat ik het kreetje van onze zoon hoorde. Toen was ik weer bij de les.

Heel veel sterkte met jouw bevalling.

Gr. Tamara.
 
Terug
Bovenaan