Hallo dames. Ik zoek advies, luisterend oor en raad.
Op dit moment ben ik in scheiding met de vader van mijn 2 zoons. Ik heb een zoon van 5 en een zoon van 2. Mijn ex is in onze relatie meerdere keren vreemd gegaan, loog en bedroog bij het leven en nam mij ontzettend voor lief.
Het afgelopen jaar kreeg ik een nieuwe collega op mijn werk en ik merkte een bepaalde spanning vanuit hem. Dat ie me leuk vond. Maar deed er verder niks mee. Wel groeide onze vriendschap en hadden we echt een bepaalde klik/chemie. 4 maanden geleden is dit een beetje uit de hand gelopen. Na een vrijmibo ben ik gigantisch dronken geworden samen met ons team. En hebben mn collega en ik gezoend. Ik schaam me er nog voor!
Ik ben eerlijk geweest hierover naar mijn partner toendertijd en gaf aan een break te willen omdat ik sowieso niet gelukkig was. Een maand later hebben we er een definitief punt achter gezet. Nadat we dat hebben gedaan was mijn collega er voor mij en je raad het al..
We zijn smoorverliefd…
En zwanger.
Totaal niet de bedoeling!
We wonen allebei tijdelijk thuis en ik heb al 2 kinderen met iemand anders. Hij is dolenthousiast. Maar ik durf nog niet te genieten. Ik heb in het evrleden een abortus en miskraam gehad en ben als de dood dat dit babytje misschien ook niet red. Of onze relatie.
En aan de andere kant natuurlijk dolgelukkig met mijn wondertje. Maar het is zo dubbel allemaal. Ik durf gewoon niet te genieten..
Op dit moment ben ik in scheiding met de vader van mijn 2 zoons. Ik heb een zoon van 5 en een zoon van 2. Mijn ex is in onze relatie meerdere keren vreemd gegaan, loog en bedroog bij het leven en nam mij ontzettend voor lief.
Het afgelopen jaar kreeg ik een nieuwe collega op mijn werk en ik merkte een bepaalde spanning vanuit hem. Dat ie me leuk vond. Maar deed er verder niks mee. Wel groeide onze vriendschap en hadden we echt een bepaalde klik/chemie. 4 maanden geleden is dit een beetje uit de hand gelopen. Na een vrijmibo ben ik gigantisch dronken geworden samen met ons team. En hebben mn collega en ik gezoend. Ik schaam me er nog voor!
Ik ben eerlijk geweest hierover naar mijn partner toendertijd en gaf aan een break te willen omdat ik sowieso niet gelukkig was. Een maand later hebben we er een definitief punt achter gezet. Nadat we dat hebben gedaan was mijn collega er voor mij en je raad het al..
We zijn smoorverliefd…
En zwanger.
Totaal niet de bedoeling!
We wonen allebei tijdelijk thuis en ik heb al 2 kinderen met iemand anders. Hij is dolenthousiast. Maar ik durf nog niet te genieten. Ik heb in het evrleden een abortus en miskraam gehad en ben als de dood dat dit babytje misschien ook niet red. Of onze relatie.
En aan de andere kant natuurlijk dolgelukkig met mijn wondertje. Maar het is zo dubbel allemaal. Ik durf gewoon niet te genieten..
