gescheiden papa en mama

Hai Meiden,

Dat viel niet mee om jullie weer te vinden en toen nog uitzoeken hoe ik een berichtje moet plaatsen.
Ben dus al een tijd niet meer geweest, vond het oude forum toch een stuk overzichtelijker, maar goed, ik zit met een probleem.

Mijn exman en ik zijn gescheiden en begin deze maand heeft hij de sleutel van zijn nieuwe huis gekregen. Onze dochter Marissa van 3 jaar oud had er geen problemen mee, ze vond het allemaal wel spannend, een nieuwe Dora kamer krijgen bij papa in zijn nieuwe huis. We betrekken haar zoveel mogelijk overal bij, Tevens hebben nog steeds een goed contact samen, en geen ruzie.

Maar sinds vorige week hangt ze steeds meer aan mij. Moet wel zeggen dat papa op dit moment weinig thuis is, want die is aan het klussen in zijn nieuwe huis.
Op het Kinderdagverblijf waar zij het altijd erg naar haar zin had, is het ineens drama. Als ik wegga is ze helemaal overstuur. Tevens begint ze bijv. smiddags ineens te huilen en zegt ze dat ze naar mama wil. Vrijdag heb ik haar zelfs van het KDV opgehaald, ze was zo verdrietig en wou niks. Ik dacht in eerste instatie dat ze ziek was, maar toen ze eenmaal thuis was, was er niets meer aan de hand.
Normaal gaat ze op zondagavond naar oma en blijft daar slapen, omdat ik maandag moet werken, maar gisteren ook helemaal overstuur bij oma gebracht, ze wou echt niet. Ik heb haar daar zelf naar bed gebracht en gelukkig sliep ze zo. Vandaag ging het gelukkig wel goed bij Oma.
Gisteren moest ik weg en bleef papa bij haaar, maar ze wou niets doen, alleen maar wachten tot mama terug kwam.

Mijn vraag aan de gescheiden mama's: herkennen jullie dit en wat moet ik doen? Hoe kan ik haar duidelijk maken dat het wel leuk is bij het KDV en ik haar weer kom halen.
En hebben jullie misschien nog meer tips hoe met alles om te gaan? Marissa gaat om het weekend een weekend naar haar papa, die gelukkig ook heel dichtbij woont. 1 november gaat papa echt in zijn nieuwe huisje wonen. Ben heel benieuwd hoe ze hierop gaat reageren.

Groetjes Bianca mv Marissa.
 
Nou zeg, dat is niet niks.
Knap dat jullie zonder ruzie met elkaar om kunnen gaan.
Maar wat Marissa betreft, ze worden nu heel bewust van alles. Het dromen is heel erg aanwezig maar ook het voelen van verschillende emoties.

Dat verloopt bij elk kind verschillend.

Wij hebben er ons in verdiept omdat Meike zo aan het gillen was in haar slaap en wij haar, per ongeluk, wekten. Dat kon ze niet helemaal waarderen hahaha.

Meike komt vaak in het ziekenhuis en om zo de trauma's in te perken bereiden we haar heel erg voor. Vaak op de dag wat e rgaat gebeuren en hoe we er bijvoorbeeld heen gaan. Meike houdt dus niet van verassingen en we doen niets onverwachts, en ja soms heeft ze pech want dan is het niet anders.

Ik hoop dat ik je een beetje geholpen heb.
Sterkte.
Renske
 
hoi Bianca

Eerlijk gezegd denk ik dat ze heel bang is dat jij ook weg gaat, net als haar Papa....
Daarom wil ze je niet uit het oog verliezen en bij je blijven, dan heeft ze de controle hierover.

Je zal haar steeds moeten vertellen dat je echt terug komt...en dat dan ook steeds echt doen en niet opeens iets anders regelen.
Zorg dat ze daar vertrouwen in krijgt.

Het is ook niet niks, je papa opeens ergens anders wonen, er gaat gerust een hoop in haar hoofdje om.

Dit kan best wel even duren, tot ze vertrouwen heeft in de situatie en daar aan wend.
Tot die tijd laten zien dat jij echt niet weg gaat.

Heel veel succes, want het is gerust niet makkelijk voor jullie

groetjes Pascal
 
Een duidelijk geval van verlatingsangst...
Ze is enorm bang dat jij ook weg gaat, dus blijft het liefst dicht bij je in de buurt.

Leg je kind goed en duidelijk uit hoe de situatie nu is. Dat papa en mama niet meer verliefd op elkaar zijn en daarom allebei in een ander huisje gaan wonen. Maar dat jullie wel heeeel erg veel van haar houden en dat je nooit bij haar weg zullen gaan!

Maak haar goed duidelijk dat ze geen schuld heeft aan de situatie en dat je veel van haar houd.. Ze heeft daar nu enorm behoefte aan!

Het is heel begrijpelijk dat ze nu niet naar het KDV wil gaan of naar oma, want dan ga je weg en kom je dan nog wel terug??? Dud als je haar brengt naar het kdv ga daar dan op je knieen voor haar zitten, zeg tegen haar dat ze vandaag lekker mag gaan spelen met haar vriendjes, misschien wel een mooie tekening maken voor mama, en dat als je haar straks weer komt ophalen ze je die aan jou mag geven! Zeg dus dat je haar "straks" weer komt halen en waarom dat je weg gaat! Dus bv mama gaat nu werken of mama gaat nu even boodschapjes doen en als mama klaar is kom ik je hier weer halen, afgesproken?! Zodra je haar dan later komt ophalen zeg je meteen tegen haar:"Zie je wel dat mama je weer komt ophalen?? Dat had mama met je afgesproken he?! (maak afspraken aaaaltijd waar!!!!, je kind vertrouwd er dan ook op!).

Licht de leidsters in over jullie thuissituatie en misschien kunnen hun er pedagogisch op inspelen, haar dus wat extra aandacht geven..

Vergis je niet wat je kleine meid allemaal mee krijgt! Vergis je niet in het vermogen van je kind en vergis je niet in het feit dat ze recht heeft op uitleg! Vertel haar eerlijk op een duidelijke manier hoe de situatie is en beantwoord haar vragen eerlijk. Je zult zien dat de rust dan vanzelf terug komt...

Vergeet ook vooral niet tegen je meisje te zeggen dat je heel veel van haar houd.. Geef haar "negatieve" gedrag geen aandacht, maar beloon haar goede gedrag. Heb wat begrip voor haar gedrag,.. tis immers voor haar heel ingrijpend..

Heel veel succes!!

Esme mv Kay en Gwen
 
Heel erg bedankt voor de reacties. Ga hiermee aan de slag.

Op het KDV weten ze van de situatie. Volgende week weer 10 min. gesprek dus dan even rustig de gelegenheid om alles te bespreken.

Ik zeg inderdaad heel vaak tegen haar dat ik van haar houd en heb ook al eens gezegd dat het niets met haar te maken heeft dat papa en mama uit elkaar gaan.

Ben benieuwd hoe het morgen weer gaat.
Ik hoop dat ze snel weer lekker in haar vel gaat zitten, houd jullie op de hoogte.

groetjes Bianca.
 
Terug
Bovenaan