gesprek op school

Vanmiddag heb ik een gesprek op school over Mick (bijna 6), zelf aangevraagd
Hij zit in groep 3 en is een druk mannetje. Je kunt hem vergelijken met een jonge hond. Klinkt misschien stom, maar hij is heel speels, wordt van drukte ook druk, impulsief en moet echt nog een hoop leren.

Nu gaan steeds meer mensen opmerkingen maken over hem.
Over het druk zijn, of zoals een oude vriendin heel vriendelijk opmerkte op Sam zijn verjaardag "jeetje Mick wat ben jij groot en vervelend geworden, een brutale jongen zeg"
Terwijl hij echt niet brutaal was, maar alleen druk door alle zenuwen voor die verjaardag.Daar reageert hij sterk op. (Ik was trouwens zo perplexed dat ik niet eens wat terug gezegd heb, dat vind ik nu zo erg van mezelf. Stomme trut...gelukkig werd het contact al veel minder, nu ben ik echt klaar met haar!)

Ik werk zelf met kinderen met ADHD en moet eerlijk zeggen, hij heeft aardig wat symptonen hiervan. Toch denk ik niet dat hij het heeft, maar wel dezelfde structuur nodig heeft.
Ik wil dus weten hoe juf hem ervaart in de klas en hoe hij het nu in groep 3 doet.
Op school heb ik trouwens nooit commentaar gehoord hoor over hem. Ze waren altijd gek met hem. Heb ook nooit gekke dingen gehoord, alleen maar positief.

Toch maak ik mij nu wel eens zorgen en wil ik graag weten hoe juf hem ervaart.
Zijn juf in deze klas is goud waard, dus met haar kan ik hier wel over spreken.
Maar moet eerlijk zeggen...ben zenuwachtig.
Het is zo'n heerlijk kereltje, ben zo trots op hem en het doet mij zo pijn hoe mensen soms over hem praten. Hij is gewoon een omstuimig joch maar zo lief.
Hij is degene die van de week zegt " mam, ik zie dat je veeeeel dunner bent hoor" (dat zie je niet, maar hij zegt dat dan wel) of zegt " hey Mam, wat ben je mooi, heb je een nieuwe ketting". Zomaar. Of tegen mijn moeder " Oma, ik heb je zo gemist"...
maar ja...als je een druk kind vervelend vindt....ja...dan vind je Mick vervelend.
Terwijl als je hem wat complimenten geeft en stuurt..hij alles voor je doet...

Nou ja...je leest het al....zorgen, twijfels en houden van...moeder zijn...
ik wacht het gesprek maar even af...

Pas

 
Hé Pascal,

Had het er net over met mijn buuv, dat kinderen zoveel moeten, ze moeten spelen, ze moeten sporten, ze moeten naar school, ze moeten spelen enz.enz....
Vind je het gek dat een kind onder druk komt te staan, en dan dus drukker is in bepaalde situaties. Op school merk je vaak dat een kind heel anders is dan thuis of bij vriendjes, vaak kunnen ze daar heel rustig bezig zijn en ontladen ze als ze thuis zijn.

Maak je maar niet te druk, je weet zelf heel goed dat Mick, Mick is en niet dat jongentje dat uren stil in een hoekje zit en niets durft of doet. Mijn oma zei altijd er moet ondeugd in zitten en ik vind dat ze daar gelijk in heeft. En die vriendin zou ik er niet meer inlaten !
Het lef dat ze heeft....

Laat je straks even weten hoe je gesprek is gegaan ?
Knuffel voor jou


 
wat heb je dat ontzettend mooi verwoord zeg.

Succes met het gesprek en laat je het even weten. En denk maar zo je mannetje zit ook nog maar in groep 3, ze lijken al zo groot maar zijn nog zo klein en moeten gewoon nog heel veel leren.

Lekker genieten van hem en gewoon een trotse mama blijven hoor.
Liefs sandra
 
Hoi Pascal,

Je omschrijft het inderdaad ontzettend mooi. Ondanks dat mijn 'geval' geheel anders is (zoals beschreven bij het item "slaan"), voel ik me precies hetzelfde als jij.... Mijn ervaring is steeds meer dat omstanders menen alles te mogen zeggen, als het om de kinderen en trouwens ook andere zaken gaat. We zouden met zijn allen eens meer alleen moeten kijken en meer ons mond dicht moeten houden. Het is heel gemakkelijk om conclusies te trekken, alhoewel die heel erg vaak heel erg onterecht zijn.....

Ben je wijzer geworden tijdens het gesprek met de juf?

Groetjes Fonske.
 
Ik heb een fijn gesprek gehad. De juf kan ik wel zoenen, zo open en lief als ze is, maar ook kundig. Ik was best emotioneel, zeker na wat opmerkingen in mijn omgeving de laatste tijd, die heb ik ook verteld. Ik was echt boos en vecht nu als een tijger voor Mick. Wie commentaar heeft kan ophoepelen en dat meen ik.
Een serieus gesprek vind ik prima, zorg delen fijn zelfs, maar alleen maar kreten roepen en lelijke dingen zeggen, dan kom je in mijn persoonlijke ruimte en dan sla ik van mij af. Ik ben dan echt zijn moeder en kom dus maar niet aan hem!

Mick doet het in de klas goed. Hij zit nu wat verder van het bord, maar kan zijn concentratie toch behouden. De leefstof gaat goed en hij vind het leuk.
Hij kletst wel geregeld in de klas en loopt geregeld van zijn stoel af. maar echt opvallend gedrag vertoond hij niet. Hij komt enthousiast over.

Voor de rest nam juf mijn zorgen heel serieus.
We hebben zelfs het woord ADHD laten vallen. Niet omdat we denken dat hij dat heeft, dat denk ik nl niet!, maar wel de kenmerken die ik in hem terug zie. Dat is het nadeel dat je zelf in de kinder psychiatrie werkt, je weet te veel..en ziet dus een hoop. Het kan ook een voordeel zijn, stel dat in de loop van het jaar wel onze twijfels sterker worden, dan weet ik de weg die ik bewandelen moet.
nog een voordeel is dat ik weet hoe ik met drukke kinderen om moet gaan.
Ik heb dus een paar stappen genomen.

Ik ben bezig met hem om suikers te vermijden. Dan vooral de extra suikers.
Dus hij krijgt gewoon brood met vleeswaren, zijn groente enz.
Maar hij heeft nu een apart trommeltje met suikervrij snoep en koek en chocolade.
Dit wil ik een maand proberen en kijken of hij rustiger wordt of niet.
Ik geef hem nu alleen nog maar slimpie limonade deze is suikervrij.
het is nog gezonder ook, dus kwaad kan het niet, maar soms is het wel een oorzaak.

Verder heb ik een picto schema gemaakt met de dagstructuur. Dit gebruiken we op het werk en zorgt voor een voorspelbare dag. Dit is voor alle kinderen eigenlijk heel prettig, maar voor drukke kinderen is het een houvast en dus prettig.
hij weet in de dagen door de weeks precies wanneer hij wat moet doen. Ik merk nu al dat hij dat fijn vindt.

Voor de rest denk ik nog steeds dat Mick gewoon een dolle jonge hond is, die met wat aanwijzingen en structuur het wel gaat redden. Dus ik ga mij er niet zo druk om maken maar wel de weg voor hem wat makkelijker maken.

ook zijn plaats in het gezin zet ik nu duidelijker neer.
Hij is de middelste en wil altijd de oudste overtreffen.
Ik ben nu heel duidelijk in dat Sam bv iets later naar bed mag omdat hij 2 jaar ouder is. Dan voelt Mick dat hij dus echt jonger is. Hij krijgt dan de aandacht van 1 van ons en we gaan met hem 10 minuten voorlezen op zijn bed.
Ik geef aan Mick aan dat wat hij doet goed is en niet net zo als Sam hoeft, omdat hij jonger is. Het is geen wedstrijd. Ze zijn goed zoals ze zijn. Als je je best doet, is het goed ongeacht het resultaat.
Ik geef ook duidelijk aan dat Papa en Mama de baas zijn en twee keer waarschuwen genoeg is, de derde keer kan hij voor een time-out naar de gang.

Veel complimenten, veel duidelijkheid en veel knuffels en veel liefde...dan komen wij er wel! Mick is echt een schat hoor.
En natuurlijk ook lekker uitwaaien, rennen, vliegen, spelen, gewoon een jongetje van 5 zijn.....

Dank je voor jullie knuffels en woorden....doet mij goed
dikke X Pascal

 
Ontzettend fijn voor je dat je zo’n goeie juf hebt voor je zoon. Minder suiker kan nooit kwaad, dat kost veel te veel energie en levert niets op. Trek je niet te veel aan van je omgeving. De opmerkingen zeggen meer over die personen dan over jou en je gezin hoor. Vraag anders aan je vriendin wat ze precies wilde zeggen met die opmerking in het wilde weg. Dat dwingt haar even stil te staan bij jouw situatie. Zou zonde zijn als dat jullie vriendschap breekt. Laat haar weten dat jij het je veel te veel aantrekt en dat is helemaal niet bevorderlijk voor de rust. Veel sterkte!
 
Zat met tranen in mijn ogen je verhaal en antwoord te lezen.
Wat ben jij trots op je kinderen, je leest het tussen de regels door, prachtig!

Erg knap van je hoe je ermee om gaat en een gsprek bent aan gegaan, wees maar trots op jezelf! Je kinderen kunnen ook trots zijn op zo'n moeder.

Groetjes Fennie en Jente
 
Terug
Bovenaan