Gestopt met de pil sinds december 2008

[Anoniem]

Hallo allemaal!

Met kerst vorig jaar ben ik gestopt met de pil, we zijn in april 2009 getrouwd en hoopten stiekem op een zwangerschap dat we iedereen konden vertellen dat we niet met elkaar waren getrouwd maar kleintje in mijn buik. Helaas nu 11 maanden later is resultaat nog steeds dat ik elke maand ongesteld word.
Elke maand voel ik me dan ook weer erg verdrietig als dit zo is.
Helaas komt er ook nog bij dat mijn man sinds eind juli met een 2de burn-out thuis zit. Dit werkt natuurlijk ook niet gemotiveerd.

We zeiden dan ook tegen elkaar misschien moeten we onze kinderwens dan maar even uitstellen, en ons eerst er weer oprichten dat hij zich weer helemaal goed voelt. Maar hoe kan je nou als je overal dikke buiken/ kinderwagens kleine schattige kindjes niet aan je kinderwens denken. We hebben dan ook samen besloten niet weer te gaan beginnen met de pil en mocht het toch lukken om zwanger te raken, dan is het ons gewoon echt gegund.

Zijn er meer dames die net zoals ik in zo'n situatie zitten, en hoe gaan jullie hier mee om?

Hoop dat iemand voelt wat ik voel!

Liefs, Chantal
.

 

[Anoniem]

Hoi Chantal,

Ik weet precies hoe je je voelt. Wij zijn wel wat korter bezig, maar zitten in dezelfde situatie, maar dan omgekeerd. Ik heb momenteel geen werk en mijn man kan eigenlijk niet alles financieel alleen regelen, dus ik moet op tijd een baan krijgen. Maar ondertussen wil ik supergraag een baby, ik zie overal baby's en mijn beste vriendin is ook zwanger. Het is zelfs zo erg dat ik inmiddels meerdere tijdschriften/boeken gelezen heb en ook al wat basic spulletjes heb aangeschaft. Wij willen het zo graag... maar de vraag is "Is het verstandig?" De meeste mensen in onze omgeving vinden van niet, maar inpricipe als wij het kind voldoende liefde geven zou het niet uit moeten maken toch? Ik zou er gewoon voor gaan, tenslotte duurt het nog 9 maanden voordat het echt zover is en dan kan je man zich al een stuk beter voelen toch?

Heel veel succes!

Groetjes Vic

 

[Anoniem]

Hoi Chantal..
Ik ben in februari dit jaar gestopt met de pil. 3 maanden daarvoor zat ik nog aan de prikpil. We waren zo actief aant prberen zwanger te raken dat het maar niet wilde lukken. En opeens was ik zomaar 2wkn over tijd.
Mijn advies, probeer er niet te veel mee bezig te zijn. Die situatie van jouw man snap ik ook best. Focus je op zijn welzijn, dat hij gauw weer beter wordt. En je zult zien, als je niet elke dag denkt: ik moet zwanger worden en je je eigen bezig houdt met andere dingen, gebeurd het voordat je het weet..
Ontzettend veel succes!!!!!

 

[Anoniem]

Hoi Victory,

Dank je wel voor je berichtje, jullie ook veel sterkte in deze moeilijke tijd. Net zoals je tegen mij zegt ik zou er gewoon voor gaan. Ik denk namelijk 'nooit is het goede moment, is het 1 goed gaat het andere weer fout. en 9 maanden duurt het idd voordat er een wondertje mag zijn. En liefde dat maakt alles goed. liefde, geluk en gezondheid.

Jullie ook heel veel succes!

Groetjes Chantal

 

[Anoniem]

Hoi mcuijpers,

Ik ga het zeker proberen om niet constant aan zwanger raken te denken, maar het is wel heel moeilijk. Alle ovulatietesten die laten we ook gewoon voor wat het is, en wij zeggen ook als we nu zwanger mogen zijn dan is mijn lichaam er ook klaar voor. Maar het werkt niet echt al te makkelijk dikke buiken, vele kinderwagens etc etc. Wanneer ben je uitgerekend/ of is het misschien al geboren.

groetjes Chantal

 

[Anoniem]

Hoi Chantal,

Ik weet hoe moeilijk het is om allemaal die dikke buiken te zien. Ik heb maanden geroepen tegen mijn vriend: kijk daar loopt weer zo'n trut.. Kunnen hun niets aan doen dat het bij ons niet lukte, maar ik kon mijn frustraties wel mooi kwijt. Ik ben als het goed is uitgerekend op 29 mei 2010. Op dit moment ben ik dus 11wkn en 5dgn. Ik ben nog steeds behoorlijk misselijk dus ik neem aan dat alles goed gaat, hahaha.
Nog een persoonlijke tip van mij.. Vrij om de dag. Sommige zeggen eens per 3 dagen. Maar toen wij het echt om de dag gingen doen ben ik aangeteld. En als jullie "klaar" zijn, leg dan een kussen onder je billen zodat je bekken een beetje gekanteld ligt. Het schijnt ook goed te helpen. En het advies dat ik kreeg van een vriendin. ZOrg dat je na "de daad" nog een orgasme krijgt, daardoor spannen alle spieren bij jou aan en worden de zaadcellen des te sneller opgenomen, naar het schijnt.. Jeetje, ik voel me nu echt een of andere specialist, haha. Maargoed, wij hebbe ner baat bij gehad.... Maar wat toch het allerbelangrijkste is, doe dit allemaal met liefde. Ga het niet alleen doen omdat je een kindje wilt, maar omdat je samen verder wilt. Geef mekaar ruim voldoende liefde en aandacht, dan komt dat echt wel goed!!
Succes en veel plezier.
xx Mandy

 

[Anoniem]

Hoi Mandy,

Wat een lief berichtje, zit gewoon een beetje te giechelen maar je komt echt niet over als een specialist. Maar als iemand die mij gewoon goed advies wilt geven. Dank je wel hiervoor.
Wat leuk voor jullie, 11 weken en 6 dagen zwanger. Hoe lang heeft het totaal bij jullie geduurd? En is het de eerste? En gebruikte jullie ovulatietesten? Wat een vragen he! Wij hebben nu zoiets van die laten we lekker in de kast liggen anders is het op het moment van zo'n moetje.
Genieten jullie ook van de zwangerschap. Voor je het weer ben je echt mama

xx chantal