gestresst

ben voor het eerst op een forum. Heb vorig jaar in april een miskraam gehad. Was voor het eerst zwanger en na 11 weken bij de echo bleek dat het hartje al sinds de 8e week was gestopt met kloppen. Ik wilde graag een curretage omdat ik vond dat mijn lichaam me zo voor de gek hield, was nog zo misselijk etc. heb er nog 10 dagen op moeten wachten, de Gyn had geen plaats. Voor mij was de curretage echt een opluchting. Nu  ruim een jaar later hebben we pas besloten er weer voor te gaan.  Woensdag  23/5 moet  ik ongesteld worden, of niet natuurlijk en ik merk dat ik zo ongelofelijk gestresst ben, niet normaal! Is het normaal er zo mee bezig te zijn? Ik sta echt van mezelf te kijken!    
 
Ik vind het een hele normale reactie, na zo'n miskraam lijkt de wens op een nieuwe gezonde zwangerschap alleen maar groter te worden.
Heel veel sterkte met wachten en hopelijk zie je de komende 8 maanden geen bloed meer.
Jeanette
 
Hoi Monikaatje,

Ik kan het me wel voorstellen hoor, dat je er zo mee bezig bent.
Toen wij besloten om voor een zwangerschap te gaan, was ik er ook elke maand mee bezig. Het is en blijft een spannende aangelegenheid.
Wij waren gelukkig binnen 4 maanden zwanger want ik vond het ook best zenuwslopend. Toen die zwangerschap uitliep op een miskraam werd het er bij mij niet beter op. Ik heb toen ook gekozen voor een curretage.
Wij dachten ook even rustig aan te doen maar ik bleek daarna meteen weer zwanger. Misschien was dat ook wel goed voor mij want zo kon ik mezelf niet weer gek maken.
Maar ja, toen maakte ik me weer heel erg druk om het zwanger zijn, of het allemaal wel goed zou gaan. Tja, je hebt toch die miskraam in je achterhoofd.
Het valt ook allemaal niet mee maar inmiddels ben ik bijna 30 weken zwanger en ons knulletje doet het prima daarbinnen. Sinds enkele weken kan ik er ook echt van genieten maar dat was in het begin wel anders.

Het is dus helemaal niet gek dat je je druk maakt. En iedereen kan je wel zeggen dat je dat niet moet doen maar in je onderbewustzijn zal het je waarschijnlijk toch nog steeds bezighouden. Praat er gewoon over met je partner en probeer samen door deze spannende tijden heen te komen. En hopelijk is het snel raak bij jullie!

Heel veel succes.

Groetjes,
Maike
 
Terug
Bovenaan