Oh wat voel ik me schuldig, kwam gisteren uit de tuin en wil de keuken instappen en normaal gesproken is het hekje voor de deur altijd dicht dus stap ik er automatisch overheen. Deze keer was hij dus open en voel ik mezelf zo met de kleine op me arm voorover vallen. Ergste van alles is dat terwijl ik me evenwicht probeer te krijgen, kheshaun zo met zijn gezicht tegen het granieten aanrecht aankomt. schram in zijn gezicht, bloedend mondje en een grote buil op zijn hoofd. Gelukkig bleef ik heel rustig en heb ik alles ontsmet en verzorgd, hem getroost zo goed en kwaad als dat ging. maar god wat voel ik me stom zeg.
