Hallo Ada,
Wat lullig zeg, dit wens je niemand natuurlijk. Ik zit in hetzelfde schuitje alleen is dit dus mijn 2e zwangerschap. Ik sta er dus alleen voor met een zoontje van 5 en ik ben inmiddels bijna 6,5 mnd. zwanger.
In het begin ging het redelijk goed maar ik moet zeggen dat ik de laatste tijd erg verdrietig ben...overal zie ik "volledige gezinnen" en mijn straat zit er ook vol mee. Ik voel me dus vooral de laatste tijd erg alleen.
Ik ben druk bezig met alles voor de baby, soms te druk ik heb laatst wat dingen in elkaar gezet en schoongemaakt en ik heb er een week rugpijn aan overgehouden. Ik heb mijn ouders die mij zoveel mogelijk proberen te helpen, maar ze werken fulltime en hebben niet zoveel tijd natuurlijk, verder heb ik eigenlijk niemand die me helpt. Ik heb wel een oom die ik altijd kan bellen als het echt nodig is. De rest van mijn familie woont veel te ver weg en we hebben ook niet veel contact (omdat we dus zover van elkaar wonen).
Maar weet je, ondanks alle tegenslagen lukt het me. Mijn vrolijke periodes overheersen de verdrietige periodes en ik weet dat ik er wel kom want er zijn meer vrouwen in deze positie. Hetzelfde geldt voor jou..je redt het wel, het is natuurlijk wat moeilijker maar het komt wel goed echt waar.
Mijn contract (werk) is niet verlengd en ik zit sindskort thuis. Ik neem die tijd lekker om tot mezelf te komen en voor mijn kids...volgend jaar zal ik wel weer werk zoeken maar ik denk wel dat ik dit even nodig heb.
Toen ik zwanger was zei ik tegen mijn ex dat ik dit niet alleen wou doen (we waren toen al uitelkaar maar zijn 2x naar bed geweest en het was raak). Hij zei toen dat hij weer thuis zou komen en dat hij mij er niet alleen voor zou laten staan...maar na bijna 6,5 maand sta ik er nogsteeds alleen voor.
Hij bleef een hele tijd zeggen dat hij van me hield en dat hij weer thuis zou komen maar hij is nooit gekomen...nu hebben we heel af en toe contact en deze week gaan onze zoon voor het eerst 4 dagen bij zijn vader logeren, hij wil het dolgraag dus laat ik hem lekker gaan.
Het is moeilijk zo alleen maar ik red me wel en jou lukt het vast ook.
Waar ik wel tegenop zie is de eerste paar weken na de bevalling...een echte rustige herstel zal ik niet hebben want het gewone leven gaat natuurlijk ook door. Ik kan wel kraamzorg 8 uur per dag nemen maar dat lijkt me erg duur en ik wil ook niet 8 uur per dag een "vreemde" in mijn huis. Ik heb wel hulp voor 4 uur per dag genomen en hoop dat dat genoeg is.
Liefs Tyra
);