Ga alstjeblieft niet lopen gissen als het om pre-eclampsie gaat aub en lees er even iets over. Als je twijfelt DIRECT contact opnemen met je VK en niet aan mensen gaan vragen die er geen verstand van hebben.
Ik heb het zelf gehad en mijn huisarts stuurde mij naar huis want hij dacht dat het een 'geïrriteerde maagwand' betrof. Dus niet de HA maar de VK bellen en niet wachten als je ook maar denkt dat je verschijnselen vertoont van pre-eclampsie(zwangerschapsvergiftiging dus)
Hieronder wat (wetenschappelijke) info:
Wanneer openbaart een zwangerschapsvergiftiging zich?
De ziekte doet zich meestal pas voor na de 24e week van de zwangerschap. Ook na de bevalling kan de ziekte zich nog openbaren. Pas wanneer je meer dan 72 uur na de bevalling nog geen klachten hebt die wijzen op een zwangerschapsvergiftiging, kan worden vastgesteld dat het gevaar om de ziekte te krijgen is geweken.
Hoe heet het precies?
Zwangerschapsvergiftiging is de meest bekende naam van een aandoening die ook wel pre-eclampsie of toxicose wordt genoemd. Naast zwangerschapsvergiftiging zijn er nog een aantal andere ziekten bekend die erg op zwangerschapsvergiftiging lijken. Dit zijn zwangerschaps hoge bloeddruk (ook wel hypertensie), het HELLP syndroom en eclampsie.
Het verschil tussen deze aandoeningen en zwangerschapsvergiftiging bestaat uit de ernst van de ziekte. Zwangerschaps hoge bloeddruk is de minst ernstige aandoening. Daarna volgen, in oplopende graad van ernstigheid, zwangerschapsvergiftiging, het HELLP syndroom en eclampsie. Een minder ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging kan zich ontwikkelen tot een variant die aanzienlijk schadelijker is.
Rondom de meer bekende naam zwangerschapsvergiftiging zweven dus een groot aantal medische termen, die naar een groep aandoeningen verwijzen die allemaal erg op elkaar lijken, maar waarvan de één veel ernstiger is dan de ander. Om naamsverwarring te voorkomen en omdat de verschillende ziektes zoveel gemeenschappelijke kenmerken hebben, zullen we het hier steeds hebben over zwangerschapsvergiftiging.
Wat zijn de symptomen?
Er zijn een aantal klachten die erop kunnen wijzen dat je een zwangerschapsvergiftiging hebt. Dit zijn:
opgezwollen handen, enkels of een opgezwollen gezicht (oedeem)
pijn rechts onder de ribben
tintelingen in de vingers
gezichtsstoornissen, zoals het sterretjes of lichtflitsen zien
een pijnlijk gespannen gevoel bovenin de buik
Natuurlijk is het niet zo dat je, wanneer je een van deze klachten herkent, meteen aan een zwangerschapsvergiftiging moet denken. Maar wanneer de klachten zich regelmatig voordoen en vooral wanneer meerdere van de klachten in combinatie voorkomen, is het wel verstandig je verloskundige, huisarts of gynaecoloog te raadplegen. De diagnose zwangerschapsvergiftiging wordt pas gesteld wanneer je naast deze klachten ook last blijkt te hebben van een te hoge bloeddruk en van een te grote hoeveelheid eiwit in je urine.
Hoe ontstaat zwangerschapsvergiftiging?
Het is erg moeilijk om een antwoord op deze vraag te geven. Op dit moment zijn binnen de medische wetenschap namelijk nog niet alle factoren bekend, die leiden tot een zwangerschapsvergiftiging. Het is dan ook niet precies te zeggen waarom je de ziekte krijgt. Wel kan er een bepaalde risicogroep worden onderscheiden. Als je tot deze risicogroep behoort, heb je een grotere kans om zwangerschapsvergiftiging te krijgen dan andere vrouwen. De risicofactoren zijn:
Leeftijd
Als je ouder bent dan 35, heb je een grotere kans de ziekte te krijgen dan wanneer je jonger bent.
Eerste zwangerschap of niet
Zwangerschapsvergiftiging komt vaker voor tijdens een eerste zwangerschap. Wanneer je zwanger bent van je eerste kindje, loop je dus een groter risico de ziekte te ontwikkelen, dan wanneer je zwanger bent van je tweede.
Meerling of niet
Wanneer je zwanger bent van een meerling is het gevaar zwangerschapsvergiftiging te krijgen groter, dan wanneer je zwanger bent van één kindje.
Ziekten
Er zijn een aantal ziekten die de kans op zwangerschapsvergiftiging vergroten. De belangrijkste hiervan zijn suikerziekte en het hebben van een hoge bloeddruk. Ook wanneer je lijdt aan stollingsafwijkingen, afwijkingen in de bloedsomloop of bepaalde stofwisselingsstoornissen, behoor je tot de risicogroep.
Als je weet dat je aan één van deze ziekten lijdt, kun je het beste contact opnemen met je arts. Deze kan je dan vertellen of er een relatie bestaat tussen jouw specifieke aandoening en zwangerschapsvergiftiging. Als dat zo is, kan er meteen rekening mee worden gehouden en zal er bij eventuele klachten die wijzen op zwangerschapsvergiftiging eerder een juiste diagnose kunnen worden gesteld.
Erfelijke factoren
De medische wereld is er inmiddels van overtuigd dat ook bepaalde erfelijke factoren een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van de ziekte. Wanneer je moeder of zussen een zwangerschapsvergiftiging hebben gehad, is de kans dat je zelf de ziekte zult krijgen groter. Als je zelf tijdens een eerdere zwangerschap al een zwangerschapsvergiftiging hebt gehad, is het risico dat je het nog een keer krijgt ook groter dan normaal.
Wat zijn de gevolgen van zwangerschapsvergiftiging?
Voor jezelf
Zwangerschapsvergiftiging heeft tot gevolg dat bepaalde organen niet goed meer functioneren. De vochtophopingen in je handen, enkels of gezicht worden veroorzaakt doordat je bloedvaten tijdens de ziekte poreus worden en meer vocht dan normaal uit je bloedvaten kan weglekken. Dit vocht hoopt zich vervolgens op in de weefsels van verschillende lichaamsdelen. Ook je nieren worden poreuzer, waardoor er eiwitten in je urine terechtkomen. Naast je bloedvaten en je nieren zal ook je lever minder goed gaan functioneren tijdens een zwangerschapsvergiftiging.
Voor je baby
Een ander schadelijk gevolg van de ziekte is dat je moederkoek minder goed zal gaan werken. Dit heeft directe gevolgen voor de gezondheid en ontwikkeling van je baby. Omdat je placenta tijdens een zwangerschapsvergiftiging minder goed wordt doorbloed, krijgt je baby minder voedingsstoffen en zuurstof. Hierdoor zal hij minder vaak en minder heftig gaan bewegen.
Als je merkt dat je baby minder is gaan bewegen dan normaal, kan dat dan ook een indicatie zijn voor een slecht functionerende moederkoek. Vooral wanneer dit zich voordoet in combinatie met de eerder genoemde symptomen. Het spreekt vanzelf dat het, wanneer deze situatie zich voordoet, verstandig is contact op te nemen met je verloskundige, huisarts of gynaecoloog. Wanneer je baby zich alleen gedurende korte perioden minder beweegt dan normaal, kan het natuurlijk ook gewoon zijn dat hij op die momenten slaapt.
Als gevolg van de verminderde toevoer van voedingsstoffen en zuurstof zal je baby minder hard groeien. De kindjes die na een zwangerschapsvergiftiging worden geboren, zijn dan ook magerder dan normaal. Als je baby na de geboorte weer genoeg voeding krijgt, herstelt dit zich weer. Omdat hij bij de geboorte kleiner en magerder is dan normaal, zal je kindje vaak enige tijd in een couveuse moeten blijven. Zeker na een ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging, waarbij is besloten om de bevalling vroegtijdig in te leiden.
Lees meer op bv
http://www.babyinfo.nl/advies/medisch/complicaties/art_zwangerschapsvergiftiging.asp
Groetjes,
Annemieke
