Hoi Hoi,Ik ben 18 weken zwanger en heb een dochter van 4 jr 4 maanden.Mijn dochter was altijd heel makkelijk in de omgang, at goed, deed netjes wat je vroeg. Echt een voorbeeld kind zeg maar.November is ze met de basisschool begonen wat ook helemaal goed ging, ze paste dr heel makkelijk aan, ook al was elke ochtend vroeg wakker worden wel een beetje lastig voor haar
Sinds augustus waren we bezig met zwanger worden, en de 3e ronde raak. zowel voor als daarna zijn wij heel open tegen haar geweest over gezinsuitbreiding. Voordat we ermee begonnen zelfs aan haar gevraagd of ze een broetje of zusje wilde, ik weet het beetje overdreven, maar we waren er zelf nog niet helemaal uit dus bespraken het gewoon heel openlijk thuis, wel of niet?Ze was dol enthausiast, ook toen we haar vertelden dat er een baby in mama’s buik zit. Ze vind het een hele eer om grote zus te worden, ze is ook gewoon meegegaan naar de verloskundige afspraken echo’s enzo. En zoals ze gewenst heeft krijgt ze een zusje!Maar. sinds enkele weken is haar gedrag aan het veranderen. Ze huilt om haar zin te krijgen, wordt driftig. Avond eten is een drama, echt alles lijkt een strijd. en ze heeft een heel hoog “ja maar….” gehalte echt een verwend nest… grrrr. Op school zijn we er ook al op aangesproken, dat ze anders als anders is…. waar is het lieve meisje gebleven?Ik probeer wel eens een gesprek met haar te beginnen… maar dat lijkt zinloos met een 4 jarige. Hoe kan ik mijn dochter beter begrijpen en begeleiden? komt het echt door de gezinsuitbreiding?Ik weet altijd heel goed wat haar bezig houdt en hoe ik haar
kan helpen, maar ik weet het even niet meer....
moet ik streng optreden? of juist niet? Helluppp Gr,zee
Sinds augustus waren we bezig met zwanger worden, en de 3e ronde raak. zowel voor als daarna zijn wij heel open tegen haar geweest over gezinsuitbreiding. Voordat we ermee begonnen zelfs aan haar gevraagd of ze een broetje of zusje wilde, ik weet het beetje overdreven, maar we waren er zelf nog niet helemaal uit dus bespraken het gewoon heel openlijk thuis, wel of niet?Ze was dol enthausiast, ook toen we haar vertelden dat er een baby in mama’s buik zit. Ze vind het een hele eer om grote zus te worden, ze is ook gewoon meegegaan naar de verloskundige afspraken echo’s enzo. En zoals ze gewenst heeft krijgt ze een zusje!Maar. sinds enkele weken is haar gedrag aan het veranderen. Ze huilt om haar zin te krijgen, wordt driftig. Avond eten is een drama, echt alles lijkt een strijd. en ze heeft een heel hoog “ja maar….” gehalte echt een verwend nest… grrrr. Op school zijn we er ook al op aangesproken, dat ze anders als anders is…. waar is het lieve meisje gebleven?Ik probeer wel eens een gesprek met haar te beginnen… maar dat lijkt zinloos met een 4 jarige. Hoe kan ik mijn dochter beter begrijpen en begeleiden? komt het echt door de gezinsuitbreiding?Ik weet altijd heel goed wat haar bezig houdt en hoe ik haarkan helpen, maar ik weet het even niet meer....
moet ik streng optreden? of juist niet? Helluppp Gr,zee