Heeeeyyy,
Allereerst gefeliciteerd, ik ben zelf zwanger van een twee-eiige tweelingen en ben nu 31.3 weken zwanger. Het wordt een jongetje en een meisje. Ik zie het als een droom wat is uitgekomen. Helaas is mijn zwangerschap erg zwaar. Begrijp mij niet verkeerd, bij eenlingen zwangerschappen kan het ook erg moeilijk zijn. Realiseer je goed, dat alles sneller. Je groeit snel, razendsnel. Ik heb veel last gehad van bandenpijn, harde buiken, te korte baarmoedermond, vermoeidheid en gewoon veel pijn. Ik kwam helaas niet 19 weken al definitief thuis te zitten door alle klachten. Ik heb een verantwoordelijke baan, waarbij veel van mij werd verwacht. Ik wilde graag alles blijven doen, want ik had mij lichamelijk en geestelijk voldoende voorbereid. Ja, voor voorbereid op een eenling, niet op een tweeling. Het kan lichamelijk zwaar zijn. En er zullen waarschijnlijk genoeg momenten zijn dat mensen zijn in je omgeving die het niet snappen of denken het te snappen, maar dag toch niet doen. Mijn dagen bestaan vaak uit douchen en bankhangen. Ik ben daardoor gaan haken, om ook nog iets nuttigs te doen. Al mijn babyuitzet en eigenlijk alles heb ik online moeten bestellen, winkelen zit is niet in. Nu met ruim 31 weken, voelt het soms of eigenlijk vaker dan soms als overleven. Elk uur wakker van de pijn in mijn heupen en weer naar de wc. Ik ben zelf niet breed, kan betekenen dat het een grotere belasting is voor mijn lichaam. De ruimte zit eerder vol. Maar naast alle ongemakken, voel ik de kinderen bewegen. Ze groeien goed. Je wordt niet alleen creatief met oplossingen bedenken voor de ongemakken, maar belangrijkste is dat je leert accepteren en loslaten. Het is moeilijk en het duurt weken, maar je groeit als persoon. Blijf kijken naar wat je kunt en niet kijken naar wat je niet kunt. Je gaat heel veel dingen lezen op internet die enkel gebaseerd zijn op eenlingen. Ga vooral niet op zoek naar forums mensen dingen schrijven die allemaal fout zijn gegaan. Een tweeling is een prachtig geschenk.