<p>Hi allemaal,</p><p>ik ben nu 11+3 weken voor de eerste keer zwanger en opzich voel ik me prima. Het enige waar ik vooral last van heb is angsten.</p><p>Door een trauma op mijn werk (ik ben verpleegkundige) waar ik therapie voor heb gehad en nu weinig tot geen last meer heb, heb ik nog wel (gezondheid)angst. Dit uit zich vooral in hartgerelateerdg dingen zoals mijn hartritme enzo. </p><p>Nu ik zwanger ben komen er wat meer angsten naar voren over mijn gezondheid, en dan met name over het feit dat ik heel erg bang ben om (ernstige) zwangerschapsvergiftiging op te lopen. Mijn moeder heeft bij mij namelijk het HELPP-syndroom gehad en we zijn er beiden toen bijna aan onderdoor gegaan. </p><p>Ik check nu heel regelmatig mijn bloeddruk, dus zich meestal tussen de 110 tot 125 over 65 tot 85 bevindt. Dit is natuurlijk nog hartstikke prima. Maar in mijn hoofd is er dan zo'n stemmetje dat continue zegt: maar je bloeddruk zou laag moeten zijn! Hoe hoger hij nu is, hoe hoger hij straks is!</p><p>Ik word er doodmoe van. In mijn intake bij de verloskundige heb ik dit allemaal al aangegeven en ik word doorverwezen naar de POP-poli, ook gezien mijn eerdere trauma, om meer begeleiding te krijgen tijdens mijn zwangerschap. Dit is natuurlijk heel fijn.</p><p>Zijn er meer dames met dit soort dingen? Hoe gaan jullie hiermee om? Heeft iemand ervaring met zwangerschapsvergiftiging?</p>
gezondheidsangst en zwanger zijn
- Onderwerp starter Lissocat
- Startdatum
Hoi. Wat vervelend dat je dit zo hebt zeg. Lukt op deze manier moeilijk om van je zwangerschap te genieten of niet?
Ik ken het zelf wel een beetje. Ben zelf ook verpleegkundige en had tijdens de zwangerschap ook dat ik wat "hypochondriesch" kon zijn. Kon het echter prima van me wegschuiven en had er geen last van. Maar denk sws dat als je in de zorg werkt je wel op andere dingen let tijdens je zwangerschap als "leken" dat doen.
Bloeddruk deed ik bij mezelf thuis opmeten. Heb namelijk enorme last van witte jassen hypertensie. Op die manier vond ik het wel fijn om de regie te houden daar over. Bloeddruk was altijd hetzelfde als wat jij beschrijft en is nooit echt hoger geweest, wel wat lager zo rond de 20 weken. Hoeft dus echt niet te stijgen verder hoor!
Hopelijk lukt het om samen met de pop poli wat meer regie over je gedachtes te krijgen!
En onthoud, doordat wij altijd in de zorg alle "slechte gevallen" tegenkomen denken we soms nog dat dit normaal is ook. Terwijl dat echt niet zo is natuurlijk!
Ik ken het zelf wel een beetje. Ben zelf ook verpleegkundige en had tijdens de zwangerschap ook dat ik wat "hypochondriesch" kon zijn. Kon het echter prima van me wegschuiven en had er geen last van. Maar denk sws dat als je in de zorg werkt je wel op andere dingen let tijdens je zwangerschap als "leken" dat doen.
Bloeddruk deed ik bij mezelf thuis opmeten. Heb namelijk enorme last van witte jassen hypertensie. Op die manier vond ik het wel fijn om de regie te houden daar over. Bloeddruk was altijd hetzelfde als wat jij beschrijft en is nooit echt hoger geweest, wel wat lager zo rond de 20 weken. Hoeft dus echt niet te stijgen verder hoor!
Hopelijk lukt het om samen met de pop poli wat meer regie over je gedachtes te krijgen!
En onthoud, doordat wij altijd in de zorg alle "slechte gevallen" tegenkomen denken we soms nog dat dit normaal is ook. Terwijl dat echt niet zo is natuurlijk!
Hoi Eefvie,
bedankt voor je reactie! Je hebt ook helemaal gelijk, in de zorg zien we vaak de vervelende dingen. Mijn huisarts zei me vorig jaar nog; Je hebt de handicap dat je door je werk teveel medische kennis hebt van dingen waar je je druk over kan maken... Word er inderdaad hypochondrisch van haha.
Fijn dat jij het wel van je af kon schuiven, ik hoop dat dat bij mij ook nog lukt. Voor nu geniet ik ook wel van mijn zwangerschap, alhoewel ik in mijn hoofd echt elke dag bezig ben met die angst voor zwangerschapsvergiftiging (ookal is de kans alsnog vrij klein).
En dat jouw bloeddruk ongeveer hetzelfde was en bleef was het antwoord waar ik naar op zoek was! Ik meet hem thuis ook tussen de bezoeken aan de verloskundige door, omdat 'ie daar dus ook wat hoger ligt dan normaal (spanning...).
Ik hoop echt dat de POP me meer gemoedsrust kan bieden. Heb me een poos geleden weer aangemeld bij de psych waar ik vorig jaar heb gelopen voor dat trauma, om met die angst aan de gang te gaan. Voor mijn zwangerschap had ik er namelijk ook last van (had ik geen hartaanval dan had ik wel een niersteen of een obstructie in mijn darm... dat soort dingen pff).
Bedankt! Ik hoop dat het jou goed gaat!
bedankt voor je reactie! Je hebt ook helemaal gelijk, in de zorg zien we vaak de vervelende dingen. Mijn huisarts zei me vorig jaar nog; Je hebt de handicap dat je door je werk teveel medische kennis hebt van dingen waar je je druk over kan maken... Word er inderdaad hypochondrisch van haha.
Fijn dat jij het wel van je af kon schuiven, ik hoop dat dat bij mij ook nog lukt. Voor nu geniet ik ook wel van mijn zwangerschap, alhoewel ik in mijn hoofd echt elke dag bezig ben met die angst voor zwangerschapsvergiftiging (ookal is de kans alsnog vrij klein).
En dat jouw bloeddruk ongeveer hetzelfde was en bleef was het antwoord waar ik naar op zoek was! Ik meet hem thuis ook tussen de bezoeken aan de verloskundige door, omdat 'ie daar dus ook wat hoger ligt dan normaal (spanning...).
Ik hoop echt dat de POP me meer gemoedsrust kan bieden. Heb me een poos geleden weer aangemeld bij de psych waar ik vorig jaar heb gelopen voor dat trauma, om met die angst aan de gang te gaan. Voor mijn zwangerschap had ik er namelijk ook last van (had ik geen hartaanval dan had ik wel een niersteen of een obstructie in mijn darm... dat soort dingen pff).
Bedankt! Ik hoop dat het jou goed gaat!
Vervelend he die angsten... ik ken ze ook heel goed, ik zat in een burnout tegelijkertijd met mijn zwangerschap en had hele heftige paniekaanvallen met ook allerlei angsten met betrekking tot mijn zwangerschap en de gezondheid van mijn kindje.
Je hormonen helpen gewoon echt niet mee! Als je bevallen bent, en je kiest ervoor om geen, of kort borstvoeding te geven, wil ik je ook adviseren om dan daarna teunisbloemolie te gaan slikken (en eventueel monnikspeper) om je hormonen weer zsm in balans te krijgen. Dat helpt!! Alleen tijdens je zwangerschap en borstvoeding wordt het afgeraden, omdat er geen gegevens over zijn.
Ik heb geen ervaring met zwangerschapsvergiftiging, maar 1 troost, je bent straks in de zomer hoogzwanger en dan is er oneindig veel watermeloen beschikbaar... superlekker, gezond, vullend ennnn.... 40% minder kans op zwangerschapsvergiftiging door het hoge gehalte lycopeen ? en in dit geval dus echt een "baat het niet, schaadt het niet"
https://www.promovendum.nl/blog/watermeloen-gezond-5x-gezonder-dan-je-denkt#:~:text=Watermeloen%20zit%20vol%20met%20lycopeen,op%20zwangerschapsvergiftiging%20met%2040%25%20verminderd!
Je hormonen helpen gewoon echt niet mee! Als je bevallen bent, en je kiest ervoor om geen, of kort borstvoeding te geven, wil ik je ook adviseren om dan daarna teunisbloemolie te gaan slikken (en eventueel monnikspeper) om je hormonen weer zsm in balans te krijgen. Dat helpt!! Alleen tijdens je zwangerschap en borstvoeding wordt het afgeraden, omdat er geen gegevens over zijn.
Ik heb geen ervaring met zwangerschapsvergiftiging, maar 1 troost, je bent straks in de zomer hoogzwanger en dan is er oneindig veel watermeloen beschikbaar... superlekker, gezond, vullend ennnn.... 40% minder kans op zwangerschapsvergiftiging door het hoge gehalte lycopeen ? en in dit geval dus echt een "baat het niet, schaadt het niet"
https://www.promovendum.nl/blog/watermeloen-gezond-5x-gezonder-dan-je-denkt#:~:text=Watermeloen%20zit%20vol%20met%20lycopeen,op%20zwangerschapsvergiftiging%20met%2040%25%20verminderd!
Precies wat je huisarts zegt ja! Lijkt me heerlijk eigenlijk om eens geen verstand te hebben van medische dingen 
haha.
Ik snap echt dat je bedoelt dat je steeds bang bent om iets te hebben. Hopelijk lukt het weer om daar vanaf te stappen en onbezonnen te zijn.
Ik heb inmiddels een dochter van bijna anderhalf waar het super goed mee gaat! In de kraamperiode had ik ook regelmatig dat ik bang was dat ze iets had/dat ik me zorgen kon maken of het allemaal wel normaal was. Maar dat is denk ik ook iets wat bij het ouderschap hoort als je voor het eerst moeder wordt. En ook de bevalling heb ik heel vaak medisch doorgesproken in m'n hoofd. Gelukkig goed voor mezelf kunnen afsluiten en kijk er prettig op terug.
Fijne zwangerschap gewenst verder!
haha. Ik snap echt dat je bedoelt dat je steeds bang bent om iets te hebben. Hopelijk lukt het weer om daar vanaf te stappen en onbezonnen te zijn.
Ik heb inmiddels een dochter van bijna anderhalf waar het super goed mee gaat! In de kraamperiode had ik ook regelmatig dat ik bang was dat ze iets had/dat ik me zorgen kon maken of het allemaal wel normaal was. Maar dat is denk ik ook iets wat bij het ouderschap hoort als je voor het eerst moeder wordt. En ook de bevalling heb ik heel vaak medisch doorgesproken in m'n hoofd
. Gelukkig goed voor mezelf kunnen afsluiten en kijk er prettig op terug. Fijne zwangerschap gewenst verder!
Marjoow, bedankt voor je tips! Ik heb heel snel last van hormoon disbalansen, ook tijdens mijn maandelijkse cyclus (met en zonder mirena spiraal). En die watermeloen is geen straf, daar ben ik sowieso al dol op haha. Goeie!!
Vervelend he, die paniekaanvallen. Heb er zelf ook heel veel mee te maken gehad na dat trauma, vreselijk. Ben jij er nu ook wel overheen?
Eefvie, nou echt, dat gewoon weer onbezonnen zijn lijkt me heerlijk! Hoop inderdaad dat ik dat weer terug krijg (al is het maar een beetje). Fijn dat het zo goed gaat met jullie. En inderdaad, mijn beste vriendin is ook verpleegkundige en die had dat ook heel erg in het begin met haar baby. Zal wel "normaal" zijn. Dankjewel!!
Vervelend he, die paniekaanvallen. Heb er zelf ook heel veel mee te maken gehad na dat trauma, vreselijk. Ben jij er nu ook wel overheen?
Eefvie, nou echt, dat gewoon weer onbezonnen zijn lijkt me heerlijk! Hoop inderdaad dat ik dat weer terug krijg (al is het maar een beetje). Fijn dat het zo goed gaat met jullie. En inderdaad, mijn beste vriendin is ook verpleegkundige en die had dat ook heel erg in het begin met haar baby. Zal wel "normaal" zijn. Dankjewel!!
Ik heb altijd wel onzekere gevoelens gehad en een soort plankenkoorts in bedrukte ruimtes, maar door de burnout in combinatie met mijn zwangerschapshormonen werden dit echt hele heftige paniekaanvallen en diepgaande onzekere angstgedachten. Ik heb ondersteuning van een psycholoog gehad, maar dat hielp mij weinig, de gedachten en gevoelens waren zo intens dat dit niet met cgt op te lossen viel.
Dit heeft zeker geduurd tot mijn zoontje een maand of 14 werd. Ik merkte toen dat het beter ging tijdens mijn menstruatie en de week erna en bergafwaarts vanaf mijn ovulatie tot aan mijn menstruatie, daardoor zag ik in dat het nog steeds de hormonen waren. Ik slikte na de geboorte weer teunisbloemolie met toegevoegde b6 en ook magnesium, maar dit was dus niet voldoende. Ik heb toen de teunisbloem opgehoogd en ben er ook monnikspeper bij gaan slikken... en echt.. de paniekaanvallen zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Dus als jij ook hormonaal zo lastig in balans komt, wil ik je echt adviseren om je daar over in te lezen voor later!
Voor nu.. probeer rustig aan te doen, hopelijk helpt de POP poli en lekker op jacht naar de watermeloen ?
Dit heeft zeker geduurd tot mijn zoontje een maand of 14 werd. Ik merkte toen dat het beter ging tijdens mijn menstruatie en de week erna en bergafwaarts vanaf mijn ovulatie tot aan mijn menstruatie, daardoor zag ik in dat het nog steeds de hormonen waren. Ik slikte na de geboorte weer teunisbloemolie met toegevoegde b6 en ook magnesium, maar dit was dus niet voldoende. Ik heb toen de teunisbloem opgehoogd en ben er ook monnikspeper bij gaan slikken... en echt.. de paniekaanvallen zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Dus als jij ook hormonaal zo lastig in balans komt, wil ik je echt adviseren om je daar over in te lezen voor later!
Voor nu.. probeer rustig aan te doen, hopelijk helpt de POP poli en lekker op jacht naar de watermeloen ?
O ja, herkenbaar hoor! Ik ben zelf verloskundige, nog erger, dan weet je écht alles ?
Wat betreft je bloeddruk vraag; ik begon zelf met 130/85. En ja, toen dacht ik natuurlijk ook; O help, waar gaat dit heen! Maar rond de 20 weken zakt je bloeddruk juist en gaat daarna weer wat stijgen. Maar bij mij ging hij juist meeting naar beneden ? Tijdens de bevalling was hij zelfs 110/70! Dus dat kan ook
En inderdaad, de kans dat je HELPP krijgt is echt heeel klein (al snap ik je angst wel!). En áls je het krijgt, zijn ze een over het algemeen op tijd bij en is er een oplossing voordat het een probleem wordt. Wat jij beschrijft over je moeder (en jou), is echt zeldzaam... En vergeet ook niet dat er vroeger veel minder bekend over was en ze er dus ook vaker te laat bij waren en het dan dus erger wordt...
Ik hoop heel erg voor je dat je beetje bij beetje kan gaan genieten en vertrouwen krijgt in je lichaam! Succes!
Wat betreft je bloeddruk vraag; ik begon zelf met 130/85. En ja, toen dacht ik natuurlijk ook; O help, waar gaat dit heen! Maar rond de 20 weken zakt je bloeddruk juist en gaat daarna weer wat stijgen. Maar bij mij ging hij juist meeting naar beneden ? Tijdens de bevalling was hij zelfs 110/70! Dus dat kan ook
En inderdaad, de kans dat je HELPP krijgt is echt heeel klein (al snap ik je angst wel!). En áls je het krijgt, zijn ze een over het algemeen op tijd bij en is er een oplossing voordat het een probleem wordt. Wat jij beschrijft over je moeder (en jou), is echt zeldzaam... En vergeet ook niet dat er vroeger veel minder bekend over was en ze er dus ook vaker te laat bij waren en het dan dus erger wordt...
Ik hoop heel erg voor je dat je beetje bij beetje kan gaan genieten en vertrouwen krijgt in je lichaam! Succes!