Gister lekker met de honden lopen. Ze waren lekker aan het rennen en normaal is dat geen probleem, maar voor ik het wist lag ik op de grond en het enige wat ik kon bedenken was dat ik op me buik viel. Helemaal in paniek. Me man bleef heel rustig en heeft beiden honden overgenomen mij ondersteunt en gezegd bel de huisartsen post maar. Hele lieve assistent aan de lijn en ze zei kom maar gelijk want je bent heel erg bang. Kom bij de huisarts (kreeg voorrang) gelijk aan me buik gevoeld en die voelde normaal. Voor mijn eigen geruststelling mocht ik naar de verloskundige afdeling om het hartje te beluisteren. Deze was helemaal goed. Nu een dag later denk ik dat ik toch wel eerste op me armen ben gevallen en dat me borsten als stootbumpers hebben gediend. Ben helemaal stijf en lijkt wel of me ribben gekneusd zijn. Gelukkig is onze kleine vanavond weer aan het bewegen want voel allemaal plopjes.
Zou ik moest het even kwijt.
Zou ik moest het even kwijt.