Hoi meiden,
Laat ik eerst maar met het goede nieuws beginnen: mijn follies waren weer iets gegroeid maar nog net niet groot genoeg om de eisprong op te wekken. Vanavond nog 1 keertje menopur spuiten en dan morgenavond de pregnyl en vrijdag de inseminatie. Het gaat dus door allemaal, en ik hoef me ook niet druk te maken met het weekend, want ik haal het precies, vrijdag. Bij ons insemineren ze nl niet in het weekend.
Vanmiddag zijn we naar onze eerste afspraak bij de IVF afdeling in het EMC geweest. Dat was goed en slecht nieuws... Het goede nieuws is dat we een hele aardige leuke dokter hadden en dat hij alle tijd nam voor ons. We hebben al onze voorwaarden en wensen kunnen bespreken en al onze vragen kunnen stellen, dat is wel heel erg fijn! Het slechte nieuws is dat ik pas over 8 weken (!!!) terug hoef te komen en dat we dan pas echt een plan gaan opstellen....weer dat ellendige wachten.... De reden daarvoor is dat hij eerst bloed wil laten prikken voor een speciale test waarmee ze gaan kijken hoe dicht ik bij een vroegtijdige overgang zit, ivm mijn medische verleden (kanker, chemokuren gehad). Want het is blijkbaar meer een feit dan een vraag dat ik voortijdig in de overgang zal raken, doordat de chemo mijn eierstokken en de functie daarvan verouderd heeft. Op zich niet zo'n heel groot probleem, want gelukkig ben ik nog maar 25, dus ik had nog effe te gaan. Maar toch handig om te weten zodat ze daar de behandeling op af kunnen stemmen. En die uitslag van die speciale bloedtest duurt dus 6 weken....het moet niet gekker worden! Over 2 weken kan ik pas bloed laten prikken, omdat het aan het begin van de cyclus moet, en ik zit er nu net middenin en ben zelfs nog aan het spuiten. Bij elkaar dus weer zo 8 weken verder voordat we meer weten! Maar we hebben wel alles besproken en onze ethische bezwaren gaat hij in het team bespreken zodat we over die 8 weken ook echt meteen een plan van aanpak kunnen gaan maken samen. Ik moest er wel even van huilen hoor, in de auto, dat we nu weer zo lang moeten wachten, want dat ben ik ondertussen wel een beetje heel erg beu! Maar het is niet anders, voorlopig dus nog maar even door met IUI. Nou ja, hopen dat ik deze poging gewoon lekker zwanger zal raken, dan hoeft al die rest lekker niet meer!
Liefs, Anke
Laat ik eerst maar met het goede nieuws beginnen: mijn follies waren weer iets gegroeid maar nog net niet groot genoeg om de eisprong op te wekken. Vanavond nog 1 keertje menopur spuiten en dan morgenavond de pregnyl en vrijdag de inseminatie. Het gaat dus door allemaal, en ik hoef me ook niet druk te maken met het weekend, want ik haal het precies, vrijdag. Bij ons insemineren ze nl niet in het weekend.
Vanmiddag zijn we naar onze eerste afspraak bij de IVF afdeling in het EMC geweest. Dat was goed en slecht nieuws... Het goede nieuws is dat we een hele aardige leuke dokter hadden en dat hij alle tijd nam voor ons. We hebben al onze voorwaarden en wensen kunnen bespreken en al onze vragen kunnen stellen, dat is wel heel erg fijn! Het slechte nieuws is dat ik pas over 8 weken (!!!) terug hoef te komen en dat we dan pas echt een plan gaan opstellen....weer dat ellendige wachten.... De reden daarvoor is dat hij eerst bloed wil laten prikken voor een speciale test waarmee ze gaan kijken hoe dicht ik bij een vroegtijdige overgang zit, ivm mijn medische verleden (kanker, chemokuren gehad). Want het is blijkbaar meer een feit dan een vraag dat ik voortijdig in de overgang zal raken, doordat de chemo mijn eierstokken en de functie daarvan verouderd heeft. Op zich niet zo'n heel groot probleem, want gelukkig ben ik nog maar 25, dus ik had nog effe te gaan. Maar toch handig om te weten zodat ze daar de behandeling op af kunnen stemmen. En die uitslag van die speciale bloedtest duurt dus 6 weken....het moet niet gekker worden! Over 2 weken kan ik pas bloed laten prikken, omdat het aan het begin van de cyclus moet, en ik zit er nu net middenin en ben zelfs nog aan het spuiten. Bij elkaar dus weer zo 8 weken verder voordat we meer weten! Maar we hebben wel alles besproken en onze ethische bezwaren gaat hij in het team bespreken zodat we over die 8 weken ook echt meteen een plan van aanpak kunnen gaan maken samen. Ik moest er wel even van huilen hoor, in de auto, dat we nu weer zo lang moeten wachten, want dat ben ik ondertussen wel een beetje heel erg beu! Maar het is niet anders, voorlopig dus nog maar even door met IUI. Nou ja, hopen dat ik deze poging gewoon lekker zwanger zal raken, dan hoeft al die rest lekker niet meer!
Liefs, Anke