Goede vriendin heeft mij in de steek gelaten

<p>Ik had een goede vriendin, we kenden elkaar al 9 jaar. Ik werd onverwacht zwanger en zij was van mening dat ik het weg moest halen. Ik heb dit niet gedaan en heb een lieve dochter van 4 maanden inmiddels. Ongeveer een maand terug hadden we afgesproken. Toen zij ze op het laatste moment dat ze liever bij haar vriendje wilde zijn. Hier was ik niet blij mee natuurlijk, maar het bleek dat haar vriend een halfjaar weg zou gaan naar engeland de volgende dag. Goed dat had ik dus verkeerd begrepen. Na een telefoongesprek hadden we de volgende dag afgesproken. Toen zij ik “laat nog ff weten of je komt” waarop zij zegt “ik kom gewoon ook als ik moe ben of wat dan ook” ze zou om 2 uur uit haar werk vertrekken en naar mij fietsen. Die dag dat ze zou komen, appt ze mij om kwart voor 2 dat ze toch te moe is, en of ik t oke vind als ze op dr vrije dag komt. Ik zeg: ik ben er nou wel een beetje klaar mee je kan je gister ook bedenken dat je vroeg op moet en avonds ook nog van alles moet doen. En toen heeft zij gezegd: “sorry dat ik een druk bestaan heb, en niet thuis zit zoals jij de hele dag”  dit vind ik zo ontzettend gemeen. Na 3 weken ofzo appt ze mij heel stom “hee long time hoe is het” ja sorry hoor maar ik kan gewoon niet doen alsof er niets aan de hand is. Heb er ook maar niet op gereageerd omdat ik niet goed weet wat ik moet zeggen. Toen ik jarig was appte ze me ook met een foto van ons 4 jaar terug ofzo. Ook maar niet op gereageerd. Wel lief dat ze erom denkt maar ik wil eigenlijk gewoon dat ze haar exuses aanbied. Weet alleen niet goed hoe ik dit moet zeggen. Ook omdat ik geen zin heb om steeds af te spreken en dat zij dan op t laatste moment bedenkt dat andere dingen belangerijker zijn of dat t tog niet uitkomt (dit is al vaker gebeurd dan de 2 keer die ik nu vertel) maargoed nu mijn vraag: stuur ik een bericht waarin ik zeg dat ik me rot voel en dat ik t niet leuk vind dat ze mij zo laat zitten en wat ze heeft gezegd. Of laat ik het hierbij? Want aan de ene kant ben ik er een beetje klaar mee en aan de andere kant hebben we al 9 jaar lief en leed gedeeld... </p>
 
Ik zou het niet zomaar aan de kant schuiven. Het is zeker niet leuk hoe ze doet, maar zij heeft waarschijnlijk geen idee hoe het leven met een baby is en zegt daarom dingen die voor jou vervelend zijn. Misschien vind ze het wel lastig hoe de situatie nu is. Als ik jou was zou ik met haar in gesprek gaan. Niet via de app want dat kan alsnog verkeerd overkomen en heb je straks ruzie omdat jullie elkaar niet begrijpen. Maar via de telefoon of toch met haar afspreken is beter. En laat elkaar vooral uitpraten en val elkaar niet aan. Naar aanleiding van dit gesprek kun je alsnog een keuze maken of je vriendinnen wil blijven of niet. 
 
Om heel eerlijk te zijn denk ik dat het voor haar voelt alsof jij haar in de steek laat. Jullie hebben ieder nu andere dingen aan je hoofd, en waarschijnlijk wou ze toen heel graag afspreken, waardoor ze zich rot voelde dat het toch niet ging lukken. En voelt zij zich nu onbegrepen. En dan negeer je haar nu ook nog. Het is goed om er een keer over te praten, maar je kunt niet verwachten dat het goed is met alleen een excuses van haar kant. 
 
Lastige situatie,Ik zou je zelf eerst eens afvragen of je nog wel vriendinnen wilt zijn. Want als je zelf al zo iets hebt van ik vind het prima zo, an zou ik er geen tijd en energie in stoppen.Wil je de vriendschap wel terug dan zou ik een gesprek face to face aangaan en hierin zeggen wat je dwars zit. Op een rustige maar duidelijke manier. Maar ook vragen hoe zij het voor zich ziet. Jullie hebben beide (zoals ik het begrijp) andere verwachtingen van elkaar. Spreek ze uit en kom tot een middenweg. Succes x
 
Ik ben het totaal eens met Pooh-beer. Ik snap ook niet zo goed waarom je boos werd toen ze na haar werk niet kwam. Dat had je zelf ook al een beetje aan zien komen toch? Haar reactie op wat jij hebt gezegd is niet helemaal oké, maar ik vind jouw reactie op haar eerste bericht ook wel erg kortaf. Ik zou gewoon zeggen wat je dwars zit en zelf ook sorry zeggen voor het feit dat je haar negeerde. 
 
Hoi,allereerst zou ik ophouden met berichten sturen naar elkaar. Zeker als er spanning tussen twee mensen is worden berichtjes vaak verkeerd opgevat.. Je schrijft dat je vriendin je in de steek heeft gelaten maar als ik het zo lees probeert jouw vriendin nog wel contact met je te maken. Misschien voelt zij zich ook rot over de situatie. Jouw hele leven is veranderd en draait nu om je dochter, maar dat  van haar is hetzelfde gebleven. Ik denk dat ze onmogelijk kan begrijpen hoe het voor jou is, kon ik zelf ook niet toen ik nog geen mama was en toen vond ik het ook lastig dat mijn vriendinnen baby’s kregen. Aangezien jullie al lang vriendinnen zijn zou ik zeker nog wel een gesprek aan willen gaan. Je kan aangeven dat je het niet leuk vond hoe het is gegaan met die twee afspraken maar een excuus zou ik laten gaan. Ze heeft tenslotte wel agfezegd en er zijn (vind ik) ergere dingen toch..? Wie weet komt het wel weer goed op het moment dat jullie elkaar zien..  
 
Ook ik denk dat het nog wel iets is waar je uit kunt komen. Zeg dat je het jammer vindt dat het de afgelopen 2 keren niet gelukt is maar dat je nodig weer eens wil bijkletsen. Ik zou er zelf voor kiezen om haar te bellen, dan breek je het ijs ook weer even.Onderschat niet hoe anders je leven is als jij een baby hebt/krijgt. Tegenover een vriendin die dat nog niet heeft.Ik vind de beide voorbeelden die je noemt nog niet erg genoeg om daarvoor zo'n lange vriendschap op het spel te zetten.Voor je het weet zitten jullie weer gezellig samen te kletsen. Waak er dan wel voor dat het niet alleen over jou en de baby gaat. Daar lopen toch nog veel vriendschappen op stuk.Je kan bijvoorbeeld vragen hoe het haar bevt dat haar vriend zolang weg is.Succes! 
 
Heel erg bedankt voor jullie adviezen! Ik ga haar vanavond even bellen. Heb inderdaad ook de titel beetje verkeerd neergezet, ben vooral teleurgesteld eigenlijk. Haar leven is idd heel anders en ik snap dat zij niet kan snappen dat t leven met een baby gewoon compleet anders is. Ik mis haar soms wel maar er zitten me ook andere dingen dwars. Zo heeft ze toen ik 20 weken zwanger was gezegd dat ik t kind beter kon afstaan aan  mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Ik ga t er met haar over hebben en zal proberen om niet te snel uit me slof te schieten maar ook begripvop naar haar te zijn. Dankjewel x
 
Terug
Bovenaan