Graag advies van mama's met meerdere kids!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve dames,

Er zijn hier volgens de UD-lijst een aantal met al 2 of meerdere kinderen. En voor jullie heb ik een vraag:

Hoe reageerden jullie oudste kindjes toen jullie tweede baby werd geboren?
Ik heb nu een dochter van 21 maanden. Het is een makkelijk meisje. Maar ik ben heel erg bang dat ze gaat veranderen als onze tweede spruit wordt geboren.
Dat komt onder andere door het dochtertje van mijn beste vriendin. Zij was ook een heel makkelijke peuter, maar die is compleet veranderd toen haar zusje werd geboren. Ze was toen 2 jaar oud en sindsdien (ze is nu al 6) is ze jaloers, brutaal, heeft nog steeds driftbuien en soms onhandelbaar.
Volgens die vrienden is ze zo sinds ze een zusje heeft, dat is nu dus 4 jaar geleden.
Die vriendin gaat er van uit dan mijn dochtertje ook zo gaat worden.
Ik ben er echt bang voor. Natuurlijk snap ik dat ze even een tijdje uit haar doen is en jaloers zal zijn als ze een broertje of zusje krijgt. maar ik hoop echt niet dat ze dat dan altijd blijft.

Graag hoor ik wat andere verhalen van oudste kinderen die een broertje of zusje krijgen. Gewoon om me even gerust te stellen dat niet alle kinderen zo zijn. Ik kan me dan namelijk niet voorstellen.

En hoe hebben jullie je oudste kind voorbereid op de komst van de nieuwe baby?
Graag tips!

Veel liefs Maartje

 
Ik heb 2 kinderen. De oudste was 22 maanden toen onze tweede werd geboren. Van wat ik er nog van weet vond ze de baby erg interessant als ze zelf de grenzen maar aan kon geven. Onze meiden zijn super leuk met elkaar!! Echt ze zijn zo lief en spelen super leuk met elkaar.
Jaloers zijn in het begin in logisch ben ik hier ook 'bang' voor als onze derde er is. Weet niet hoe onze 2de er op gaat reageren. Wat wel heel goed is om echt tijd te nemen voor de oudste als de baby in bed ligt. Tijd maken. Laten zien dat hij/zij nog steeds belangrijk is.
 
Nou meid dan hier een geruststellend verhaal. Onze dochter was 2 jaar en 3 maanden toen haar broertje kwaam. Ze vod het allemaal erg spannend en lief/leuk maar deed evengoed haar eigen ding. we probeerde haar om en om aandacht te geven. als ik bezig was met de kleine papa en andersof. Toen mijn man weer werken was heb ik dat gewoon verdeeld. Ik betrok haar zoveel mogenlijk maa ze leerde ook te wachten. Denk dat je zo'n kleintje niet helemaal kunt voorbereiden maar wel erbij kunt betrekken. Trouwens mijn dochter was /is ook een heel makkelijk kind en dat is nooit veranderd. Eerlijk gezegd denk ik niet dat dat 4 jaar na de geboorte van de kleine van je vriendin nog de oorzaak is!

Mijn zoontje zal nu bijde derde wat moeilijker zijn als mijn dochter destijds die is wel redelijk jaloers. Maar probeer me re niet te druk over te maken. Zodra de kids uit school zijn probeer ik daar de aandacht aan te geven. Als ze op school zijn ben ik er voor de kleine!

Meid alles komt goed!!!

liefs.
 
Mijn drie oudere kinderen vinden het nu helemaal leuk en kunnen niet wachten.

Vroeger was de oudste 13 maanden toen de tweede werd geboren en weer een jaar later werd nr 3 geboren. Ik heb eigenlijk nooit iets speciaal gedaan om ze voor te bereiden. Jaloezie heb ik nooit gemerkt. Alleen nieuwschierigheid. Ik moest ze in de gaten houden omdat de oudste zelf de luiers bij haar broertje wilde verschonen en dt met twee jaar nog niet kon. Maar het lijkt me logisch dat je dat in de geen houdt.

Ligt denk ik ook aan het karakter van het kind en hoe de ouders er mee omgaan. Ik ben vrij relaxt.
 
Mijn dochter was drie enhalf toen zusje kwam,en ik moet zeggen dat het me alles is meegevallen,ondanks dat zij een echt mama'skindje is.We hebben haar goed voorbereid door erover te praten,je hebt er ook allerlei boekjes van om samen te lezen.En die van ons vindt het heerlijk om mee te helpen,dat geeft haar ook een beetje verantwoordelijkheidsgevoel.Natuurlijk komt het wel eens voor,nu de kleinste wat ouder is,van;zij pakt dit af,of dat had ik als eerste.Ik probeer haar dan ook uit te leggen dat een baby van 15 mndn nog niks snapt van mijn en jouw.Als de kleine iets afneemt,dan geef ik dat weer terug en geef ondertussen de kleine weer iets anders.Je moet er een beetje soepel mee omgaan en niet paniekerig doen,want dat hebben ze zo door.Toen de baby net geboren was moest ik wel even wennen aan een bepaald ritme,want ja, als de baby honger heeft dan moet dat toch wel meteen,en hoe doe ik dat dan met de oudste?Maar je hebt er zó een eigen draai aan gegeven.Ik zorgde tegen de tijd dat het etenstijd voor de baby was,dat er voor de oudste ook iets lekkers klaarstond, of een leuk filpje op ofzo,en dat was dan vaak geen enkel probleem.
 
Marjolein was 3 1/2 toen haar broertje geboren werd. En ze vond het geweldig! We hebben haar voorbereid met boekjes, krukjes gekocht zodat ze ook mee kon kijken met de verzorging van baby Thijmen. Ze mocht hem praktisch altijd vasthouden als ze dat vroeg. Ik probeerde ze al vrij vroeg samen in bad te doen. Als Thijmen sliep probeerde ik wat leuks met haar te doen. En als Thijmen de borst kreeg zorgde ik van te voren ook voor iets de eten en drinken voor haar. Ook mocht ze vaker haar favorieten spelen: knutselen doen. Dat liet ik voor haar op tafel liggen.
Nu Thijmen wat ouder is leg ik haar uit dat Thijmen nog niet goed kan delen en benadruk ik dat zij de oudste zus is en het Thijmen kan leren.
Eigenlijk liep het allemaal vanzelf.
 
Volgens mij word je onnodig bang gemaakt door je vriendin meid, lijkt me wat extreem... Ik heb veel vriendinnen met meerdere kids en in t begin zijn de kids vaak heel blij, dan zijn ze t kraambezoek even beu en worden ze jaloers en voor je t weet, weten ze niet beter!

Tis denk ik n kwestie van aandacht verdelen en alles uit proberen te leggen, die kids snappen meer dan je denkt. Maar... Het blijven kinderen!

Maak je niet te druk meid!
 
hey meis

dit is mijn eerste kindje maar wil er toch graag op reageren. ik denk dat het er maar net aan ligt hoe je wordt opgevoed. ik kan me nog goed herinneren toen ik een zusje kreeg dat ik dolblij was! ben echt nooit jaloers geweest of wat dan ook. maar ik kwam ook geen aandacht te kort van mijn ouders, dus tis wel belangrijk om iedereen evenveel aandacht te blijven geven.

ik zou je der niet zoveel zorgen om maken hoor! beetje raar dat je vriendin jou zo bang maakt.

liefs xxx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan