<p>Hi allemaal, </p><p>Onze dochter is nu bijna 13 maanden. Rond haar verjaardag begon mijn man over een broertje of zusje voor onze dochter. Al vanaf het begin heb ik geroepen dat ik nooit een tweede wilde, maar sinds mijn man erover begon ben ik erover na gaan denken. Dit weekend waren wij op pad en zagen veel gezinnen met 2 kids of die in verwachting waren van een tweede. Nu kriebelt het eigenlijk wel weer en lijkt het ons beide heel erg leuk om te kijken of het lukt. </p><p>Onze dochter is echt een super lief en makkelijk meisje. Ze kan zich best een poosje vermaken. Ze slaapt overdag heel goed en s nachts bijna altijd door. En natuurlijk kan ze af en toe echt wel pittig zijn (meisjes gedrag? ?) </p><p>De enige twijfel die wij hebben is het leeftijdsverschil. Vooral mijn man bang dat het allemaal heel pittig gaat worden. Omdat ze dan beide zo jong zijn. Wij zouden graag wat ervaringen van andere ouders willen horen. Van beide situaties, dus kort op elkaar en wat meer leeftijdsverschil. </p>
Graag een 2de kindje
- Onderwerp starter Lotusbloempje
- Startdatum
Ow Dat vind ik geen klein leeftijdsverschil
Ik heb ervaring met een groot leeftijdsverschil tussen onze 1e en 2e (zo'n 8/9 jaar) én tussen onze 2e en 3e een zeer korte leeftijdsverschil (14 mnd). Van Beide dus het extreme.
Eerlijk gezegd vind ik beide wel wat hebben. Het heeft z'n voor- en nadelen maar wij hadden wel altijd vrede met de situatie. Al moet ik er eerlijk bij zeggen dat wij heel lang met alle nodige ups en downs op onze tweede hebben moeten wachten.
Het voordeel hiervan vond ik dat we echt hebben genoten van onze eerste, we hebben beide zoveel tijd met hem doorgebracht en we hadden daarnaast ook de ruimte en energie voor vakanties, onze carrieres en hobby's. Nadeel vond ik wel dat er een soort van verwachtingspatroon was binnen onze families en vriendenkring, en zelfs collega's. Iedereen had zichzelf het recht gegeven om daar wat over te roepen, wat ik ook zei, al wilde ik het er niet over hebben, het was nooit goed en mensen zijn werkelijk zo brutaal dat ze erover doorgaan.
Ik vind, dat je situatie het moet toelaten om voor een tweede te gaan; mentaal, fysiek en lichamelijk moet je er klaar voor zijn. Ook je financiele plaatje moet kloppen vind ik. Nu hoef ik echt geen luxe leven (mag natuurlijk wel maar daar hebben we het nooit om gedaan al leek dat voor de buitenwereld wel zo). Verder vond ik het wel jammer dat onze oudste geen broertje/zusje had om mee op te groeien, dat vond hij zelf ook altijd een gemis.
Het voordeel van kinderen kort na elkaar vind ik echt de gezelligheid, ik word er zo vrolijk van, levenslust, m'n hart is vol van liefde door ze.. Of het echt een nadeel is weet ik niet zo, maar vond het erg wennen en pittig op het begin om de aandacht te verdelen. Nu ze wat ouder zijn hebben we allen een weg hierin gevonden en het is wat het is, we doen wel beiden ons best om alle kinderen evenveel aandacht te geven en we genieten daar ook van. En, dit moet ik er ook eerlijk bij zeggen, ik vind het echt hard werken! Ik ben oververmoeid, kom niet toe aan m'n hobby's, we hebben ook weinig tijd voor elkaar en/of andere sociale verplichtingen zoals vrienden en familiebezoek. Voor mij is dit misschien ook zo omdat ik nog steeds bv geef. Onze jongste is nu 16 mnd en de bv gaat nog altijd heel goed. Maar, het beperkt je ook (hoeft niet bij iedereen zo te zijn, ik heb er bijv voor gekozen om altijd live te voeden en niet te kolven. Dat is een keuze die je maakt en kan dus ook anders). Soms vind ik het jammer hoor, maar ik weet zeker dat de vrijheid wel weer vanzelf komt. En toch heb ik het gevoel dat we onze mooiste jaren beleven en zie ik de toekomst zonnig tegemoet
Ja de slapeloze nachten en slaaptekort is gewoon klote, maar het weegt absoluut niet op tegen wat je ervoor terugkrijgt. Ik moet er wel bij zeggen dat wij een goede team vormen samen, al heb ik vaak het gevoel dat ik meer taken heb, maar mijn man is ook dag en nacht betrokken bij de verzorging van de kids. Hij kan wel wat minder tegen slaaptekort, wij laten elkaar vaak bijtanken als daar behoefte aan is. Ik denk echt dat het een kwestie van samenwerken is, daarom is het ook zo belangrijk om samen achter die keuze te staan.
Eerlijk gezegd vind ik beide wel wat hebben. Het heeft z'n voor- en nadelen maar wij hadden wel altijd vrede met de situatie. Al moet ik er eerlijk bij zeggen dat wij heel lang met alle nodige ups en downs op onze tweede hebben moeten wachten.
Het voordeel hiervan vond ik dat we echt hebben genoten van onze eerste, we hebben beide zoveel tijd met hem doorgebracht en we hadden daarnaast ook de ruimte en energie voor vakanties, onze carrieres en hobby's. Nadeel vond ik wel dat er een soort van verwachtingspatroon was binnen onze families en vriendenkring, en zelfs collega's. Iedereen had zichzelf het recht gegeven om daar wat over te roepen, wat ik ook zei, al wilde ik het er niet over hebben, het was nooit goed en mensen zijn werkelijk zo brutaal dat ze erover doorgaan.
Ik vind, dat je situatie het moet toelaten om voor een tweede te gaan; mentaal, fysiek en lichamelijk moet je er klaar voor zijn. Ook je financiele plaatje moet kloppen vind ik. Nu hoef ik echt geen luxe leven (mag natuurlijk wel maar daar hebben we het nooit om gedaan al leek dat voor de buitenwereld wel zo). Verder vond ik het wel jammer dat onze oudste geen broertje/zusje had om mee op te groeien, dat vond hij zelf ook altijd een gemis.
Het voordeel van kinderen kort na elkaar vind ik echt de gezelligheid, ik word er zo vrolijk van, levenslust, m'n hart is vol van liefde door ze.. Of het echt een nadeel is weet ik niet zo, maar vond het erg wennen en pittig op het begin om de aandacht te verdelen. Nu ze wat ouder zijn hebben we allen een weg hierin gevonden en het is wat het is, we doen wel beiden ons best om alle kinderen evenveel aandacht te geven en we genieten daar ook van. En, dit moet ik er ook eerlijk bij zeggen, ik vind het echt hard werken! Ik ben oververmoeid, kom niet toe aan m'n hobby's, we hebben ook weinig tijd voor elkaar en/of andere sociale verplichtingen zoals vrienden en familiebezoek. Voor mij is dit misschien ook zo omdat ik nog steeds bv geef. Onze jongste is nu 16 mnd en de bv gaat nog altijd heel goed. Maar, het beperkt je ook (hoeft niet bij iedereen zo te zijn, ik heb er bijv voor gekozen om altijd live te voeden en niet te kolven. Dat is een keuze die je maakt en kan dus ook anders). Soms vind ik het jammer hoor, maar ik weet zeker dat de vrijheid wel weer vanzelf komt. En toch heb ik het gevoel dat we onze mooiste jaren beleven en zie ik de toekomst zonnig tegemoet
Ja de slapeloze nachten en slaaptekort is gewoon klote, maar het weegt absoluut niet op tegen wat je ervoor terugkrijgt. Ik moet er wel bij zeggen dat wij een goede team vormen samen, al heb ik vaak het gevoel dat ik meer taken heb, maar mijn man is ook dag en nacht betrokken bij de verzorging van de kids. Hij kan wel wat minder tegen slaaptekort, wij laten elkaar vaak bijtanken als daar behoefte aan is. Ik denk echt dat het een kwestie van samenwerken is, daarom is het ook zo belangrijk om samen achter die keuze te staan. Bijzonder! Wij wilden erg graag een broertje of zusje voor onze dochter!
onze meisjes schelen 2 jaar en 4 maanden. Onze oudste is niet de makkelijkste (humeurig, heel aanhankelijk, erg verlegen bij andere mensen en fam, zeer sterke eigen wil) maar dit heeft een zeer positieve uitwerking gekregen. En ze zijn ontzettend gek op elkaar!
de drukte valt in het begin wel mee, baby slaapt tot 3 maanden erg veel en je peuter kan juist goed wennen dan. Na 3 maanden wordt het wat drukker maar ik doe veel alleen omdat mijn man elke avond om 8 uur pas thuis is van z’n werk en sochtens voor 6 uur de deur uit is. Maar ik vond 1 kind nog drukker soms, je weet dan niet goed hoe je een ritme krijgt en moet nog veel leren. Een 2e draait makkelijk mee.
Het blijft wel een persoonlijke keuze, dus doe vooral waar je je goed bij voelt!
onze meisjes schelen 2 jaar en 4 maanden. Onze oudste is niet de makkelijkste (humeurig, heel aanhankelijk, erg verlegen bij andere mensen en fam, zeer sterke eigen wil) maar dit heeft een zeer positieve uitwerking gekregen. En ze zijn ontzettend gek op elkaar!
de drukte valt in het begin wel mee, baby slaapt tot 3 maanden erg veel en je peuter kan juist goed wennen dan. Na 3 maanden wordt het wat drukker maar ik doe veel alleen omdat mijn man elke avond om 8 uur pas thuis is van z’n werk en sochtens voor 6 uur de deur uit is. Maar ik vond 1 kind nog drukker soms, je weet dan niet goed hoe je een ritme krijgt en moet nog veel leren. Een 2e draait makkelijk mee.
Het blijft wel een persoonlijke keuze, dus doe vooral waar je je goed bij voelt!
Ik heb ervaring met de eerste 2 kort op elkaar en de derde pas veel later.. ?
Tussen de oudsten zit 18 maanden leeftijdsverschil. Ik was dus na 9 maanden weer zwanger. Tussen de 2e en 3e zit juist 9 jaar! We hebben heel bewust nog voor een nakomertje gekozen (alledrie dezelfde papa).
Ervaring oudste 2: ze hebben altijd veel aan elkaar gehad. Ik vond het niet lastig twee kleintjes omdat ze extreem makkelijke en tevreden kinderen waren. Met zeker wel persoonlijkheid, maar heel flexibel (konden overal mee naar toe) en hele goede slapers. Wat heb ik genoten van die eerste jaren en wat is het ook snel gegaan.. Geen spijt van gehad en ook makkelijke zwangerschappen en bevallingen. Toch ook dingen die schelen.
Na 9 jaar weer zo'n kleine druif.. en wat is het weer leuk! Ja, wel weer een stuk hervonden vrijheid sinds de oudsten ingeleverd, maar wat een geluk en sprankeling brengt dit kleintje weer! Ook weer heel makkelijk en wat zijn de oudsten trots en gelukkig met haar erbij! Ik kan makkelijk even een boodschapje doen, de oudsten passen op. Of ik ga met mijn man hardlopen, zijn ze ook max 40 minuten met z'n drieën thuis.
Ik vind het heel veel liefde brengen.. ?
Tussen de oudsten zit 18 maanden leeftijdsverschil. Ik was dus na 9 maanden weer zwanger. Tussen de 2e en 3e zit juist 9 jaar! We hebben heel bewust nog voor een nakomertje gekozen (alledrie dezelfde papa).
Ervaring oudste 2: ze hebben altijd veel aan elkaar gehad. Ik vond het niet lastig twee kleintjes omdat ze extreem makkelijke en tevreden kinderen waren. Met zeker wel persoonlijkheid, maar heel flexibel (konden overal mee naar toe) en hele goede slapers. Wat heb ik genoten van die eerste jaren en wat is het ook snel gegaan.. Geen spijt van gehad en ook makkelijke zwangerschappen en bevallingen. Toch ook dingen die schelen.
Na 9 jaar weer zo'n kleine druif.. en wat is het weer leuk! Ja, wel weer een stuk hervonden vrijheid sinds de oudsten ingeleverd, maar wat een geluk en sprankeling brengt dit kleintje weer! Ook weer heel makkelijk en wat zijn de oudsten trots en gelukkig met haar erbij! Ik kan makkelijk even een boodschapje doen, de oudsten passen op. Of ik ga met mijn man hardlopen, zijn ze ook max 40 minuten met z'n drieën thuis.
Ik vind het heel veel liefde brengen.. ?
Wauw, bedankt voor de reacties! Ik krijg alleen nog maar meer kriebels als ik dat zo lees. Onze dochter vind andere kindjes helemaal leuk. Als we ergens lopen zwaait ze naar andere kindjes en ook op het kdv vind ze het leuk. Een broertje of zusje zou echt wel leuk zijn ? Denk dat we ervoor gaan als ik fysiek ook weer sterk genoeg ben!
@nientjeee
Daar heb je helemaal gelijk in! Bij onze dochter is het gelukt na poging 5, maar dit hoeft voor de tweede natuurlijk niet zo te zijn.
Daar heb je helemaal gelijk in! Bij onze dochter is het gelukt na poging 5, maar dit hoeft voor de tweede natuurlijk niet zo te zijn.