A
Anoniem
Guest
Beste (aanstaande) ouders,
Ik ben een vrouw van 23 jaar en in september ga ik trouwen met mijn grote liefde. Dan ben ik 24. Dan heb ik 6,5 jaar een relatie met hem waarvan wij 4,5 samen wonen. Dus de relatie is zeker stabiel te noemen. morgen exact 2 jaar terug heb ik een miskraam gehad. Zonder dat ik wist dat ik zwanger ws, ik gebruikte immers de pil....Daarna heb ik veel problemen met mijn menstruatie gehad. In december zou ik een spiraal krijgen in de hoop dat dat zou helpen, maar helaas is dat mislukt. Hij is niet eens geplaatst. In overleg met de huisarts ben ik nu met "hormonen" ,in wat voor vorm ook, gestopt. Dus koppie koppie en condooms. Intussen wonen we in een leuk huis, waar we nog wat kleine dingen aan willen laten doen, maar dat is meer de perssoonlijke smaak. Qua werk zitten we ook goed. Mijn vriend en ik hebben een vaste baan en hij heeft een managers functie. Nu waar gaat het mij om, na de miskraam is bij mij de drang naar een kindje heel erg groot geworden. Nu is de situatie er ook naar (van flat naar huis en een baan met vast contract). Maar net als mijn vriend wil ik graag eerst trouwen. Nadat we gtrouwd zijn wil ik graag (als het voor mij is weggelegd) zo snel mogelijk zwanger worden. Maar mijn vriend wil eerst nog tijd voor ons samen en is bang dat we het financieel niet redden. Ik denk tuurlijk moeten we het kind iets kunnen bieden, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Hij wil alles dicht gespijkerd hebben qua onzeker heden, maar dan kan je er nooit aan beginnen, want in het leven heb je geen zeker heden. Ik wil hem niets opdringen, maar ook hij wil graag kinderen. Hoe kan ik hem dit duidelijk maken en wat vinden jullie van de situatie? Ook weten we hoe zwaar kinderen hebben af en toe kan zijn :ik heb een zus in Frankrijk en ze komen met enige regelmaat logeren. Dus ja ook de poepluiers en huilbuien zijn we gewent. En ja ik ben jong, maar het is ook mijn keuze "jong" moeder te worden.
Bedankt voor jullie eerlijke meningen en adviezen.
Liefs wens.
Ik ben een vrouw van 23 jaar en in september ga ik trouwen met mijn grote liefde. Dan ben ik 24. Dan heb ik 6,5 jaar een relatie met hem waarvan wij 4,5 samen wonen. Dus de relatie is zeker stabiel te noemen. morgen exact 2 jaar terug heb ik een miskraam gehad. Zonder dat ik wist dat ik zwanger ws, ik gebruikte immers de pil....Daarna heb ik veel problemen met mijn menstruatie gehad. In december zou ik een spiraal krijgen in de hoop dat dat zou helpen, maar helaas is dat mislukt. Hij is niet eens geplaatst. In overleg met de huisarts ben ik nu met "hormonen" ,in wat voor vorm ook, gestopt. Dus koppie koppie en condooms. Intussen wonen we in een leuk huis, waar we nog wat kleine dingen aan willen laten doen, maar dat is meer de perssoonlijke smaak. Qua werk zitten we ook goed. Mijn vriend en ik hebben een vaste baan en hij heeft een managers functie. Nu waar gaat het mij om, na de miskraam is bij mij de drang naar een kindje heel erg groot geworden. Nu is de situatie er ook naar (van flat naar huis en een baan met vast contract). Maar net als mijn vriend wil ik graag eerst trouwen. Nadat we gtrouwd zijn wil ik graag (als het voor mij is weggelegd) zo snel mogelijk zwanger worden. Maar mijn vriend wil eerst nog tijd voor ons samen en is bang dat we het financieel niet redden. Ik denk tuurlijk moeten we het kind iets kunnen bieden, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Hij wil alles dicht gespijkerd hebben qua onzeker heden, maar dan kan je er nooit aan beginnen, want in het leven heb je geen zeker heden. Ik wil hem niets opdringen, maar ook hij wil graag kinderen. Hoe kan ik hem dit duidelijk maken en wat vinden jullie van de situatie? Ook weten we hoe zwaar kinderen hebben af en toe kan zijn :ik heb een zus in Frankrijk en ze komen met enige regelmaat logeren. Dus ja ook de poepluiers en huilbuien zijn we gewent. En ja ik ben jong, maar het is ook mijn keuze "jong" moeder te worden.
Bedankt voor jullie eerlijke meningen en adviezen.
Liefs wens.