Hey meiden,
Zoals de meesten al weten, zijn wij bezig voor ons eerste kindje en zitten we inmiddels in ronde 20.
De eerste onderzoeken gehad bij de gyn en -op een cyste op mijn linker eierstok na- is er niks gevonden.
Nu mogen we van de gyn beginnen met IUI. We hoeven maar te bellen en ik krijg een kijkoperatie. Daarna word alles in gang gezet. Een erg fijn idee natuurlijk......
Toch houd het me op de een of andere manier tegen. Ik wil zo graag dat het op de 'normale' manier lukt. We proberen het nu met ovulatietesten, maar ook dat heeft niet geholpen. Ik raak de hoop een beetje kwijt.
Mijn man en ik stellen de IUI iedere keer uit; "Over twee maanden gaan we beginnen" zijn we bij die twee maanden verder "Nog een maand proberen.."
Misschien ben ik gewoon bang en onzeker voor het onbekende.....
Hoe ervaren jullie de IUI? Heeft het een grote impact op jullie zelf (bijwerkingen enzo) en jullie relatie? Ik weet dat de beslissing aan ons is, maar ik zou graag jullie mening willen....
Liefs Star
Zoals de meesten al weten, zijn wij bezig voor ons eerste kindje en zitten we inmiddels in ronde 20.
De eerste onderzoeken gehad bij de gyn en -op een cyste op mijn linker eierstok na- is er niks gevonden.
Nu mogen we van de gyn beginnen met IUI. We hoeven maar te bellen en ik krijg een kijkoperatie. Daarna word alles in gang gezet. Een erg fijn idee natuurlijk......
Toch houd het me op de een of andere manier tegen. Ik wil zo graag dat het op de 'normale' manier lukt. We proberen het nu met ovulatietesten, maar ook dat heeft niet geholpen. Ik raak de hoop een beetje kwijt.
Mijn man en ik stellen de IUI iedere keer uit; "Over twee maanden gaan we beginnen" zijn we bij die twee maanden verder "Nog een maand proberen.."
Misschien ben ik gewoon bang en onzeker voor het onbekende.....
Hoe ervaren jullie de IUI? Heeft het een grote impact op jullie zelf (bijwerkingen enzo) en jullie relatie? Ik weet dat de beslissing aan ons is, maar ik zou graag jullie mening willen....
Liefs Star