Graag jullie mening....

Hey meiden,

Zoals de meesten al weten, zijn wij bezig voor ons eerste kindje en zitten we inmiddels in ronde 20.
De eerste onderzoeken gehad bij de gyn en -op een cyste op mijn linker eierstok na- is er niks gevonden.

Nu mogen we van de gyn beginnen met IUI. We hoeven maar te bellen en ik krijg een kijkoperatie. Daarna word alles in gang gezet. Een erg fijn idee natuurlijk......

Toch houd het me op de een of andere manier tegen. Ik wil zo graag dat het op de 'normale' manier lukt. We proberen het nu met ovulatietesten, maar ook dat heeft niet geholpen. Ik raak de hoop een beetje kwijt.
Mijn man en ik stellen de IUI iedere keer uit; "Over twee maanden gaan we beginnen" zijn we bij die twee maanden verder "Nog een maand proberen.."
Misschien ben ik gewoon bang en onzeker voor het onbekende.....

Hoe ervaren jullie de IUI? Heeft het een grote impact op jullie zelf (bijwerkingen enzo) en jullie relatie? Ik weet dat de beslissing aan ons is, maar ik zou graag jullie mening willen....

Liefs Star
 
Hallo Star,

Ik heb 6iui's achter de rug.Helaas bij ons bleef zwangerschap uit en moesten we over naar ivf.
Ik ben inmiddels na 3de ivf poging zwanger van ons wondertje.Ik lees nog vaak mee bij jullie,omdat ik zelf ook 4jaar op dit forum heb gezeten.
Ik zal je vraag dan ook willen beantwoorden.

Wij zijn na anderhalf jaar proberen uiteindelijk ook gestart met iui.Eerst KO gehad,waar niks uitkwam.We zijn toen gestart met iui.Ook wij zagen er erg tegenop,maar moet zeggen dat in tegenstelling tot de ivf de iui mij 100procent is meegevallen.
Vooral als het in het begin zonder hormonen gebeurd.Je moet dan alleen wat meer naar het zh.Maar ook dat vond ik reuze meevallen.Adhv de echo's die je krijgt kunnen ze goed plannen en hoef je ook niet dagelijks naar het zh.
Ik zou zeggen gewoon doen.Je kan het wel uit blijven stellen,maar je weet nooit waarom het nu niet lukt.Ook zag ik het wachten als verloren maanden en had zoiets hoe sneller er actie wordt ondernomen hoe beter.

Het blijft natuurlijk jullie eigen keuze dit is alleen hoe ik erover denk.
Ik hoop dat het jullie lukt om met iui zwanger te worden en wens jullie veel succes in dit traject.

Gr wonder2011
 
hoi star.

ik heb 7 iui's gehad jammer genoeg geneen aangeslagen, wij gaan nu volgend mnd starten met ivf. Deze mnd krijgen we uilteg over prikken.
Ik heb qua de iui's geen bijwerkingen gehad alleen wat aangekomen qua gewicht.
Maar verder niks.

jammeer dat je het gaat uitstellen want elke mnd is er weer 1, zodenk ik teminste over.
wij zijn nu al 3 jr bezig dan voor een 2e .
bij ons komt er ook niks uit, bij onze 1e hebben we ook 2 jr over gedaan maar na een hcg via kijjoperatie was ik opeens spontaan zwanger.Dus dat kan ok altijd hebben.

dus i zou zeggen meid ga er voor en wees niet bang. het kan jullie helpen.

xxxxxxxxxxxxxx dikkedik
 
Hoi!

Wij zijn inmiddels 6 weken zwanger geweest en zitten hier nu weer op het forum na onze miskraam. Ik denk dat je dat voor jezelf moet bekijken. Als je zo twijfelt dan ben je er misschien nog niet aan toe. En ik denk dat als je het tegen je gevoel in toch gaat doen, je dit op een gegeven moment zal opbreken. Ga dus alleen verder als je er (beiden!) volledig achter kunt staan!
JE schrijft dat je steeds hoopt dat het toch natuurlijk gaat lukken. Natuurlijk is dat niet verkeerd. Ik neem aan dat ze bij jullie ook een kansberekening hebben gemaakt? Ze gaan in ieder geval niet zomaar over op iui. Je kunt je dus misschien ook afvragen of je vurige wens ook realistisch is. Want dan kun je misschien wachten tot je een ons weegt.
Ik vind het moeilijk om mijn mening hierover te geven. Kan je alleen zeggen; volg je hart!

Succes ermee!
 
Lieve Star,

Zelf zit ik in het begin van de molen. Over anderhalve week hebben we de tweede ronde onderzoeken in het ziekenhuis.
Natuurlijk wil ik ook graag op de natuurlijke manier zwanger worden, maar aan de andere kant kan ik niet wachten tot de 'echte' behandelingen gaan starten. Het komt natuurlijk hard aan als ze behandelingen gaan starten, een gevoel van 'falen'.
Toch kan ik niet wachten tot er echt actie wordt ondernomen wordt. 'Blij' dat we worden geholpen en dat er actief gewerkt wordt onze toekomstige zwangerschap. Elke maand lijkt er voor ons 1 te veel.

Na onze eerste afspraak in het ziekenhuis hadden we al een soort van rust. Echt een gevoel van hehe, er zijn mensen bezog met ons helpen.

Het blijft jouw beslissing, maar ik hoop dat mijn mening je helpt de knoop door te hakken!

Liefs Daisy
 
Wij zijn na anderhalf jaar niets gestart met IUI. Onze IUI's zijn altijd met het spuiten van hormonen geweest en ik heb het niet als zwaarder ervaren dan de teleurstelling die we toch al iedere maand hadden. De druk loopt maandelijks op, iedere maand dat het niet lukt, maar dat is toch zo. Een IUI geeft weer wat extra hoop: de timing is perfect en de kans dus het grootst. Qua impact op je relatie vond ik een IUI wel meevallen. Ook hoef je niet zoveel naar het ziekenhuis, het spuiten doe je zelf en je hoeft alleen de grootte van je eicel te laten meten en natuurlijk voor de IUI zelf. Hoe vaker men een IUI doet, hoe makkelijker het is om de timing te bepalen, hoe minder je naar het ziekenhuis hoeft is mijn ervaring. Bij ons was 5 x IUI zonder resultaat en wij hebben toen IVF gedaan. Inmiddels hebben wij een prachtige zoon uit de 1e IVF.
Van uitstel wordt het ook niet beter en als je een behandeling doet heb je alleen maar het idee dat je iets doet en dat scheelt heel veel.

Succes, Esk
 
Gisteravond samen met mijn man de reacties gelezen en wat herkenbaar! Lang gepraat, gehuild en geknuffeld. Het zal inderdaad niet zwaarder zijn dan de teleurstelling die we elke maand weer moeten verwerken (en die toch stiekem steeds zwaarder wordt). We proberen het nog 'n maand met ovulatietesten en daarna maken we een afspraak bij de gyn.

Bedankt meiden, jullie reacties steunen ons enorm!!

Veel liefs


 
Terug
Bovenaan