groeiecho

A

ANONYMOUS_USERNAME

hey iedereen!

tja hoe zal ik beginnen,
ben nu 32 weken zwanger, en heb vanaf het begin negatieve gedachten! op de 1 of andere manier denk ik echt dat het op het laatst verkeerd gaat in mijn buik, en dat de baby komt te overlijden.....
jeetje, valt niet mee om dit te schrijven! de controles bij de vk zijn altijd goed, en ze weten van mijn zorgen af! nu heeft ze voorgesteld om volgende week een groeiecho te laten doen en met 36 weken weer, zodat ik wat gerustgesteld word. omdat ik zo''n beetje aan het doordraaien ben.
ik rook nu ook meer dan de afgelopen weken, en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling!
nu ben ik bang dat de groeiecho uitwijst dat de baby zeg maar overeenkomt met 28 of 29 weken, ook omdat ik rook! dus weet niet of ik rustiger word, als ik de echo onderga.
mischien levert het me wel meer stress op dan ik nu al heb! jeetje wat zal ik doen? iemand goede raad of tips???

mijn dochter is met 40 weken geboren en was 2800 gram en toen had ik deze nare gedachtes ook, dus zal wel bij mij horen ofzo

alvast super bedankt!
 
hoi
aan de ene kant is het denk ik wek goed als je gaat want dan weet je zeker dat het goed is anders pieker je maar en aan de andere kant heeft geen zin maar je moet denk ik vooral doen wat je gevoel je zegt. sterkte
 
Ik denk dat als je oudste al met 40 weken 2800 gram was dat deze niet al te veel groter of zwaarder zal zijn.

Maak je geen zorgen! De stress is gevaarlijk hoor.
Ben op dit moment 37 weken en 3 dagen en heb ook twijfels.
Maar het komt goed!

Sterkte en maak je niet al te druk.
 
*Zucht, heel verhaal getypt, poef alles weg, dus nog maar eens*

Het lijkt mij verstandig om de groeiecho te laten doen, om je gerust te stellen. Ik denk namelijk dat er niets aan de hand is. Als jouw 20 weken echo goed was en bij de controles van de verloskundige geen bijzonderheden, dan heb je maar een hele kleine kans dat er iets niet goed is.
2800 gram is niet veel, maar een baby met dat geboortegewicht kan het prima allemaal zelf, hoeft niet in een couveuse ofzo. De tweede is vaker wat zwaarder.
Het lijkt mij wel verstandig dat je eens naar de huisarts gaat als die negatieve gedachten je leven beginnen te overheersen. Misschien komt het puur door zwangerschapshormonen en is het na de bevalling weg, maar je kan hier hulp bij krijgen.
Iedere moeder heeft zulke gedachten wel eens, je krijgt iets heel waardevols en het is je grootste nachtmerrie om dat te verliezen. Maar je moet er wel mee om leren gaan. Het is niet de bedoeling dat zulke gedachten je leven beheersen en zoveel stress geven.
Ga naar de huisarts en bespreek je gedachten daar, die kan je begeleiden of doorsturen naar iemand die je kan helpen. En je na de bevalling in de gaten houden.
Niet mee rond blijven lopen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan