Grote hond en baby op komst ???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik ben nu 12 weken zwanger, maar ik zit toch vaak over onze hond en de baby straks in. Wij hebben een lieve herdershond van 5 jaar. We hebben haar nu een jaar.
Wie heeft er voor mij adviezen over hoe ik onze hond moet voorbereiden op de komst van ons kindje.
Heeft iemand ervaring met een grote hond hebben en voor het eerst een baby krijgen.???

Alvast bedankt voor jullie reacties.
 
Hallo,
We hebben een dochtertje van 9 maanden. We hebben ook een rottweiler van 7 jaar, en een labrador van 2,5 jaar. We hadden dus 2 honden toen ons eerste kindje geboren werd. Waarschijnlijk zul je in de loop van de zwangerschap al wel merken, dat je hond best door heeft dat er wat aan de hand is. Dat kon je bij ons in ieder geval goed merken. De honden werden voorzichtiger en beschermender naar mij toe. We hebben de honden niet echt voorbereid. Wel hebben we al vroeg in de zwangerschap de honden, die ook boven sliepen, niet meer mee naar boven laten gaan, maar ze eraan laten wennen dat ze beneden moesten slapen. En wat we ook hebben gedaan is toen ik zo'n 7 maanden zwanger was alvast de box in de kamer gezet, en de honden geleerd dat ze daar niet aan/bij mochten komen. We hebben ze een beetje uitgedaagd door wat oude knuffels enzo over de rand van de box te hangen, zodat ze ze heel goed zouden kunnen pakken, maar dat mochten ze dus niet. Zo hebben ze geleerd dat dat het plekje van de baby was. Toen mijn dochter geboren was hebben ze natuurlijk even uitgebreid mogen snuffelen, ze kregen een koekje als de baby de fles kreeg. En mijn mam heeft in die periode wat extra aandacht aan ze besteed door wat vaker met ze te wandelen. Het is echt heel erg goed gegaan, en dat gaat het nu, nu het meiske de kamer door gaat kruipen, nog steeds!
 
Hallo

Wij hebben een hond is wel niet een grote hond. (beagle)
Maar tegen ons wordt gezegd zodra je kunt de eerste poep luier geven van de baby aan de hond. Ik ga het doen als het zover is wel is waar buiten in de tuin.
En ook wij willen met ongeveer 7 maanden de box neerzetten want we hebben hond en kat.
en we spreken ere veel over mijn man en ik. Hoe we het gaan aanpakken en we proberen hem overal bij te betrekken.
Ik denk dat het bij ons wel goed komt.
groetjes
 
Wij hebben 2 new foundlanders. 1 van 3 jaar en een van 7. Ik heb onze honden voorbereid op de komst van onze baby (nu inmiddels 3 mnd)door hen er actief bij te betrekken. Dit doormiddel van o.a. het laten luisteren aan mijn buik naar de baby. Meteen na thuiskomst uit het ziekenhuis heb ik hen bij mij geroepen en hen weer naar mijn buik laten kijken. Ze vonden het vreemd dat mijn dikke buik verdwenen was en heb onze kleine man toen bij mij op schoot genomen en hen in alle rust kennis met hem laten maken. Zij accepteren hem vanaf het begin als een deel van ons gezin en zijn veel beschermender en waakzamer geworden dan voorheen. Denk er ook om dat je hond er aan laat wennen dat niet alle aandacht die je normaal voor hem/haar hebt na de geboorte ook nog voor hem/haar hebt.
 
Wij hebben een Duitse Herder van 5 jaar en een dochter van 6 mnd. Ook onze hond merkte goed dat er iets aan de hand was toen ik zwanger was. Ook hij was veel liever (en ik gaf hem ook veel aandacht, emotioneel als ik was). Wij hebben de box niet eerder neergezet en de hond ook geen luier laten ruiken of opeten (dat fabeltje hoor je inderdaad vaker). Mijn tip is, om zoals de moeder uit de eerste reactie de hond goed bij de "opvoeding" van de kleine te betrekken. Ben ook niet te voorzichtig naar de kleine toe. Laat de hond gerust een keer door zijn/haar gezichtje likken, later een doekje erover en schoon is hij/zij weer. Maar vergeet inderdaad niet de hond ook aandacht en/of iets lekkers te geven op zijn tijd, terwijl hij op zijn beurt ook moet leren dat de kleine soms voor gaat. Onze hond ging de eerste week mee zitten janken als de kleine huilde en later kwam hij steeds bij huilbuien met zijn bal aanzetten om te troosten. Nu zijn het echt beste maatjes. De hond beschermt de kleine en zij lacht op haar beurt als ze onze hond ziet.
 
Wij hebben ook grote hond van 4 jaar. Mijn tip is om de hond ook veel aandacht te geven en aan de kleine te laten ruiken wanneer hij/zij dat wil. Ook hebben wij de kraamvisite gevraagd om eerst de hond aan te halen, voordat ze naar de kleine toe gingen. Zo accepteerde ze dat iedereen bij onze kleine ging staan kijken.
Verder moet je toch goed het gedrag van je hond blijven bekijken.

Succes!! Ryanna
 
Hallo. Ik ben het met de meeste mensen eens, hoe zij het hebben aangepakt met de hond! Het is inderdaad zaak om de hond zo veel mogelijk bij de dingen die je met je baby doet te betreken. Dit vooal om jaloezie te (dus gevaarlijke situaties) te voorkomen.

Ik las ook iets over een poepluier te laten eten. NIET DOEN! Is totale onzin (ook gehoort van een gedragsbegeleider).

Ik heb zelf ook 2 honden (grote poedels) waarvan de de jongste (3 jaar)nogal een aandachtvrager is,maar met mijn dochter (nu 3 weken oud) gaat het heel erg goed. De hond is erg lief voor mijn dochter en accepteert het volledig als ik even met mijn dochter bezig ben. Ze mag uiteraard altijd even kijken, en snuffelen,maar als het genoeg is geweest dan accepteerd ze dat. Mijn oudste (7 jaar)vind mijn dochter totaal NIET interessant, het zal hem worst wezen en ik ga het ook niet afdwingen om hem te laten kijken, want daar kun je ook gevaarlijke situaties mee creeeren, want de kans dat ie uit angst of ergenis zal happen is dan ook wel aanwezig. Hij komt vanzelf wel kijken als HIJ denkt dat dat nodig is.
 
Hallo,

Sinds 3 weken ben ik de trotse moeder van een prachtig meisje. Wij hebben al jaren een hond, een Syberische Husky. Staan te boek als nogal 'eigenzinnig'. Nou, dat is ie zeker! Wat ik tijdens m'n zwangerschap al heb gedaan, is hem niet op de babykamer te laten (nu mag ie sowieso al niet boven, maar een enkele keer kwam hij wel eens boven). Na de bevalling heb ik hem aan haar laten ruiken.Hij was vreselijk wild!! Hij volgde mij waar ik ook ging. Nu, drie weken later, is hij aanzienlijk rustiger geworden.Hij houdt haar vreselijk goed in de gaten. Zodra ik met haar beneden kom, laat ik hem even aan haar ruiken. Dat is goed, voor hem. Als hij erbij wil zitten, prima. Stuur hem niet weg! Maar ik maak mijn hond ook wel duidelijk dat zij niet van hem is (ik heb soms wel eens 't idee dat hij dat wel heel graag zou willen), maar van mij. Nogmaals, in het begin was hij vreselijk druk. Maar nu is dat aanzienlijk verminderd.

Maak je er niet te druk om. Betrek je hond er wel bij, stuur hem niet weg. Maar maak hem wel duidelijk wat wel en niet mag.

Succes!

Mama van Isabella
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan