Grote stap?

Hallo allemaal,
Ook wij denken voorzichtig aan een tweede kindje. Nu ben ik benieuwd naar jullie ervaringen en tips.
Hebben jullie de stap van 0 naar 1 kindje als groot ervaren of is de stap van 1 naar 2 kindjes jullie iets tegengevallen?
Hebben jullie speciale maatregelen getroffen?
Ik hoor het graag!
 
Ik vond de stap van 1 naar 2 groter.. Omdat ik nu vaak een paar handen te kort kom.. Ik dacht het altijd met 1 erg druk te hebben en dat het zo'n gedoe was met de deur uitgaan en  ik had alleen eff de tijd als hij sliep.. enz, enz.. Nou, met twee is dat vel erger voor mn gevoel.. Maar buiten dat ben ik vreselijk gek op allebei mn jongens en zou ze voor geen goud willen missen.. Moet er ook wel bij zeggen dat ze maar 17 mnd schelen dus dat maakt het ook erg bewerkelijk.. Maak de keuze met je hart zou ik zeggen.. Gr marianne
 
Ha,
De stap van 1 naar 2 vond ik best groot. Bijna groter dan van 0 naar 1. Onze oudste namen we bijna overal mee naar toe, ook s'avonds. Die sliep gewoon overal als ze moe was. Was nergens lastig. Altijd vrolijk. Onze tweede was veel lastiger met slapen. Die was veel minder makkelijk. Het zal echt ook aan het kindje liggen hoe moeilijk of hou makkelijk het is.  In het begin dacht ik hoe krijg ik het voor elkaar om in m'n eentje met 2 kinderen op stap te gaan. Maar na een tijd ben je sneller klaar met 2 kinderen dan  met 1. Alles went. En het blijft erg leuk hoor 2 kinderen.
Groeten, Chrisja
 
Hoi,
Ik vond de stap van 1 naar 2 kinderen ook groter dan van 0 naar 1. Ik denk dat dat komt omdat onze oudste (zoon, nu 3 jaar) een redelijk makkelijk kiind was. Zeker met slapen. Hij sliep heel makkelijk en veel. Kon altijd "uitslapen", 's-morgens werd hij pas rond 8 a 9 uur wakker. Eten en drinken ging niet altijd makkelijk. Heb ook dagen gehad dat ik het niet meer zag zitten. Maar ik had alle tijd voor hem.
En we hebben nu ook een dochter (14 maanden) en zij is een moeilijke slaper. In het begin sliep ze overdag heel weinig. En ze is altijd erg onrustig 's-nachts. Paar keer per nacht wakker. En ik geef ook nog 1 of 2 keer bv 's-nachts. En ze is ook vroeg wakker. Verder is het een heerlijke vrolijke meid die de hele dag lacht. En waarvan ik van geniet.

Het lijkt wel of tot nu iedereen het moeilijker vindt een 2e......maar ik heb ook vrienden. Die juist als 1e kind een "moeilijk" kind hadden. En er heel lang over nagedacht of ze wel een 2e wilde. Uiteindelijk onverwacht zwanger en de 2e was juist een heel makkelijk kind en alles ging volgens het boekje.

Dus ik denk dat het gewoon afhangt wat voor kind je krijgt. En hoe je zelf voelt.
En he allebelangrijkste is natuurlijk dat jij en je vriend/man het allebei willen. En ook belangrijk is dat als de 2 er eenmaal is dat je de oudste erbij betrekt. En ook tjid inlast om met hem/haar.alleen te spelen.

Wat ik je wel kan zeggen is dat ook al zou je een "moeilijker" kind krijgen. Wat je ervoor terugkrijgt is het uiteindelijk dubbel en dwars waard. En onze zoon is helemaal gek van zijn zusje. Knuffelt haar, soms wel erg hardhandig......maar ja hij bedoelt het goed. En speelt graag met haar.

Groetjes Chantal
 
Hoi,

Ik vond juist de stap van 0 naar 1 groter. Wesley is in januari 2 geworden en Merlijne is nu 9 weken. Bij Wesley moesten we regelmatig gaan leven, konden we niet meer zo de deur uit voor iets, alles plannen. Dat was wel even wennen. Daarvoor besloten we altijd hals-over-kop om dingen te gaan doen
Met Merlijne is het wel moeilijk om de aandacht te verdelen hoewel dat nu al een stuk minder word. Ik denk dat een tweede kindje juist makkelijker in je gezin past. Het begint vanzelf wel mee te draaien in je gezin.

Nu moet ik wel bekennen dat ik 2 hele lieve makkelijke kinderen heb.

Groetjes Thira
 
Hoi, persoonlijk vond ik de stap van geen naar 1 kind vele malen groter dan van 1 naar 2.
Bij de 1e (nu 3 jaar en 3 maanden) waren we helemaal onervaren en moesten alles vanaf punt 0 leren. Ook was er geen vast ritme in ons leven, dus daar hebben we heel erg aan moeten werken en wennen.
Bij de 2e (nu bijna 9 maanden) was dat ritme er al en ook de ervaring, dus dan heb je m.i. al 80 %.
natuurlijk is het druk en natuurlijk is het plannen en wennen als er 2 kindjes zijn, maar dat is maar een kwestie van een paar weken (in ons geval dan).
Nou moet ik wel zeggen dat beide meiskes, echt waar, heel erg voorbeeldig en lief zijn, waardoor het erg gemakkelijk is gegaan.
de oudste is ook geen moment jaloers geweest en alleen maar heel erg blij met haar zusje, dus dat scheelt ook weer.
Groetjes, Claudia.
 
Terug
Bovenaan