GRRRRR

A

Anoniem

Guest
Volgens mij komen ze  er weer aan. GRRR. Voel me beroerd bij het idee alleen al.
Heb deze maand zoveel afleiding gehad (huis gekocht,tante overleden, verjaardagen), dat ik dacht dat het misschien toch wel gelukt zou zijn (het blijft toch in m'n hoofd zitten dat het ook gewoon tussen de oren kan zitten doordat je er teveel mee bezig bent, ook al geloof ik niet echt  dat dat het geval is)
Nou ja de hoop is er in ieder geval nog steeds maar verder wordt ik er behoorlijk verdrietig van. ze geven altijd zo'n onrust in mij (hormoon technisch gesproken). Alles ligt dan helemaal plat, kan alleen nog maar de dingen die echt moeten en verder houdt het op. Zie overal als een berg tegen op, niets lijkt te lukken enz.  Zo vervelend, dat vindt ik geloof ik nog het ergste van ongesteld worden.

Zo dit was weer een lekker zielig verhaaltje van mij. En dan als het echt gaat doorzetten over een paar daagjes moet ik ook gaan spuiten. Gatsie.

groetjes Belle
 
Hoi Belle,

Ik kan alleen maar zeggen: houd moed! Ik had de hoop in IUI echt he-le-maal opgegeven en bleek zwanger van de allerlaatste (6e) poging terwijl ik ZEKER wist dat ik ongesteld ging worden. Die hormonen spuiten geven je lichaam net dat extra zetje.. ik  bleek van de 5e poging namelijk ook heel even zwanger geweest (zagen ze aan bloedtest).  
HET KAN DUS WEL!
 
Heel veel succes, ik weet hoe je je voelt!

liefs, Saartje
 
Hai Saartje,

opbeurende woorden kan ik wel gebruiken.
Want vandaag is echt drama. Heb weer vreselijk buikpijn en ben ook niet echt te genieten. Heb op mijn werk dan ook maar zoveel mogelijk gezwegen. Dat was dus een hele leuke dag voor onze stagiaire(maar niet heus)  want mijn collega had ook d'r dag al niet.

Nou ja, de spuiten zijn in huis dus we kunnen beginnen (de goede moed is nog wel een heel eind weg geloof ik).

Bedankt voor je reactie.

groetjes Belle
 
Terug
Bovenaan