grrrrr....

A

ANONYMOUS_USERNAME

mijn lieve schatje, ik had het liefste peutertje van de wereld. Altijd vrolijk, lekker slapen, goed eten, waar is ze gebleven?
Ik heb nu een altijd ontevreden peuter, altijd gejammer, krijsbuien die ik nooit eerder heb meegemaakt (dat deden alleen kinderen van een ander), alles is ''nee'', alles is ''moet''
Misschien komt het door de geboorte van haar broertje 7 weken geleden, misschien is het de leeftijd, maar ik word er nu wel verdrietig van.
Vandaag kwam mijn schoonmoeder langs en ik schaamde me echt. We konden niet eens normaal een gesprek voeren en gisteren toen mijn ouders langskwamen was het hetzelfde liedje.
Ik durf eigenlijk geen visite meer te ontvangen als mijn man er niet is, want ik schaam me een ongeluk.
Herkenbaar??

groeten ELke
 
Zeker herkenbaar! De afgelopen weken zijn hier ook niet gezellig geweest, maar sinds 1 weekje gaat het weer veel beter! Lara is nu 2 jaar, 3 mnd en 1 week. Misschien dat er bij 2 jaar en 3 mnd een omslagpunt zit. Ik weet niet precies meer hoe oud Jasmijn is.

Maar wij merken duidelijk grote vooruitgangen in haar ontwikkeling; ze praat ineens weer veel duidelijker en maakt betere zinnen, ze dreint veel minder, ze kan weer alleen spelen (geniet van het buiten spelen; beetje rommelen met een emmer zand, bakjes en een schepje), ze begint "te doen alsof", dus d'r fantasie komt naar buiten.

Ik kan me voorstellen dat je hier doodmoe van wordt! Het is zo moeilijk om in die dreinbuien (die hele dagen duren) je geduld te bewaren en niet ook mee te gaan dreinen en mopperen. Zeker nu die kleine er ook is en je gebroken nachten hebt en je gewoon niet altijd aandacht aan haar kan besteden. Ik ken het; Mika is nu 6 mnd en Lara moet dus ook leren op haar beurt wachten en delen.

Ik denk dat het een fase is (die bij ons zeker een maand of 3 a 4 heeft geduurd, met soms wat goeie dagen, maar ook veel slechte!  ), maar die echt weer over gaat. Hoe lang zit Jasmijn hier al in?

Mijn tips:
- Hou vol!
- probeer Jasmijn te betrekken bij de verzorging van je mannetje (ben ff z'n naam kwijt)
- probeer haar af en toe exclusieve aandacht te geven als de baby slaapt
- kijk of Jasmijn eens een ochtendje of middagje bij opa en oma wil (en mag) spelen; heb jij ff rust
- als het mogelijk is, drop Jasmijn of de baby even bij opa&oma of een andere oppas, als je boodschappen doet. Kan zoveel relaxter zijn dan met 2 kids in de winkel. Achteraf doe je dan even een bakkie en vertrek je met 't hele spul weer naar huis.
- zeg tegen je bezoek gewoon eerlijk hoe het zit; ze zit in een lastige peuterfase, andere peuters hebben dit ook (lees hier maar op het forum!), 't is even niet anders! Bezoek mijden heeft geen zin; dan leert Jasmijn ook nooit dat ze zich met visite erbij een beetje moet aanpassen. Als je weet dat bepaalde bezoekers dit niet zullen begrijpen, dan zou ik die even op afstand houden op momenten dat Jasmijn ook wakker is.

Afijn, blijf hier gewoon ook lekker je frustraties uitten! Je bent echt niet de enige peuter-mama met deze problemen!

Dikke knuffel en sterkte!

Jacoline.
 
hoi,
bedankt voor je tips! Ik dacht eerst dat het begonnen was na de geboorte van Sebastiaan maar als ik goed probeer terug te denken dan was het er net voor ook al een beetje.
Ik heb helaas geen familie in de buurt wonen. Ik breng Jasmijn wel 2 middagen in de week naar de kinderopvang nu ik nog in mijn verlof zit,
Ze kan daar haar energie tenminste even kwijt.
Maar goed, gewoon volhouden en het scheelt veel dat we niet de enige zijn,
Er bestaat niet voor niks de uitdrukking: ''terrible two's''!!

groeten Elke
 
"Ik ben twee en ik zeg nee"

Ik kon me ook wel vaag herinneren dat je een poos geleden ook meegepraat hebt over de peuterpuber-buien die onze kleintjes nu regelmatig hebben! Ik denk dat het hooguit zijdelings te maken heeft met de geboorte van je zoon.

En echt, hou vol; sinds een weekje heb ik m'n oude, vrolijke, tevreden meisje terug! 't Is hier ook wekenlang (maanden volgens mij zelfs...) ellende geweest. En er komt vast weer een bui tegenin, maar dat zien we dan wel weer!

Oh, ik hoor m'n kleine mannetje. Die wil nog even een papfles voor de nacht...
 
Ik herken het heel erg. Jari is 2 jaar en 4 maanden. Ook hij heeft krijsbuien waarbij alles door de kamer of door de gang vliegt. (waaronder ook de bak met kattenbrokjes). Bij alles werkt hij tegen. Hij probeert op alle mogelijke manieren zijn zin door te drijven of vraagt eindeloos door terwijl ik toch al minstens 4 keer nee zei, als hij dan door heeft dat hij echt zijn zin niet krijgt begint het gekrijs weer. Ik sta regelmatig met een krijsend kind bij school om mijn oudste zoon op te halen. Iedere ochtend begint met gekrijs omdat meneer niet uit bed wil (lees;"s nachts wakker zijn en dus "smorgens moe) enz. Het is enorm vermoeiend en het gaat echt de hele dag door. Hij kan best even leuk spelen en is ook echt wel eens lief en meewerkend maar momenteel overheerst echt het negatieve gedrag; krijsend bij de kapper, krijsend bij school, krijsend bij de winkel etc. Ik ben de schaamte wel voorbij want ik weet dat ik niet de enige ben met een zeer opstandige peuter. Ik hoop alleen dat het niet zo lang duurt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan