Grrrrrrrrrrr

Gisteren hadden we een verjaardag van een goede vriendin, toen we daar aankwamen zat de hele tuin vol met volwassenen, Daantje was meteen onder de indruk en moest huilen. Hoor je meteen "goh die is eenkennig..." Terwijl dat echt wel meevalt, in de supermarkt of waar dan ook lacht ze vaak naar mensen en gaat ze zitten zwaaien of wil ze zelfs kusjes geven (dat mag van mij dan weer niet, tenzij het familie is hahaha).
Alleen was het gisteren erg warm en heeft ze iets van 6 tandjes/kiezen die doorkomen, ze zat dus niet helemaal lekker in haar velletje.

Ook was het kleine nichtje van onze vriendin er, die is 10 maanden, en die lachte alleen maar, dus Daantje werd meteen bestempeld tot een eenkennig kindje (dat hoor je ze dan tegen mekaar zeggen)  en dat andere kindje tot een heel gemakkelijk kindje, omdat  Daantje het niet leuk vond dat vreemde volwassenen 'leuk' doen in haar gezicht.

Ik was vroeger ook meer van de kat uit de boom kijken, dus het verbaasd me niks dat mijn dochter dat ook heeft. Alleen die reacties van mensen, grrrrrr daar heb ik dan even moeite mee. Terwijl dit ook maar een momentopname was, en ze echt een heeeeeel lief (de allerliefste natuurlijk), grappig klein meisje is. Herkenbaar????

Liefs Femke
 
Hoi Femke,

een erg herkenbaar verhaal!
Niet zo zeer over het "eenkennige" maar wel over dit soort voorvallen.
Wij hadden dit weekend een feestje van mijn schoon opa en oma (55 jaar getrouwd). Mijn man heeft een nichtje die 10,5 maand is maar al wel kan kruipen, staan en lopen in de box. Dit in tegenstelling tot onze Bente, bijna 15 maanden, die pas net het billenschuiven heeft ontdekt. Er werd flink wat om me heen gepraat, en zoals jij dat al beschreef is dat erg vervelend.
Ik houd me dan maar voor dat elk kind anders is en dat, in mijn geval, Bente binnenkort ook een keer haar beentje ontdekt.

Groetjes Danielle

Groetjes Danielle
 
Hoi Femke,

Dit klinkt voor mij heel herkenbaar! Tegen collectanten, glazenwassers en andere onbekende voorbijgangers lacht mijn dochtertje Norah (16 mnd) van oor tot oor. Maar een drukke tuin inlopen met allemaal bekenden en iets minder bekenden, pfoe! Al die mensen! Als we ergens met haar binnenkomen, houden we haar eerst evne bij ons. Niet gelijk op schoot, alleen bij opa of oma kan dat wel. Maar zelfs bij mijn broer, op wie ze echt gek ik, trekt ze een pruillipje als ze gelijk bij binnenkomst op zijn schoot wordt geplant. Ze wordt dan inderdaad als eenkennig bestempeld. Maar omdat ze na een kwartiertje wel los komt en het na een half uurtje helemaal naar haar zin heeft, vergeten mensen dat 'eenkennige' ook snel weer.

Niet alleen op dit gebied wordt Norah flink vergeleken met andere kindjes. Mijn nicht is 2 weken na mij bevallen van een zoontje. Norah was best wat zwaarder en is dat het eerste half jaar gebleven. Haar zoontje was juist te licht. Je had de familie moeten horen: wat is ze toch een dikkerdje,  geef je haar niet teveel borstvoeding?  En wat is de ander een mager scharminkel, hij krijgt vast niet genoeg te drinken. Nu zijn we ruim een haf jaar verder en hebben ze stuivertje gewisseld. Norah is aan de dunne kant en het jongetje van mijn nicht wordt juist wat forser. En moet je opnieuw de familie horen! Norah is toch wel klein, eet ze wel goed, en wat is de ander toch een dik propje, dat komt zeker doordat hij zoveel eet... Dat ze een half jaar geleden precies het tegenovergestelde riepen, weet niemand meer.

Moraal van het verhaal, vergelijken doen mensen toch. En de ene keer komt jouw kind daar positief uit en de andere keer niet. De ene keer is-ie vlot, de andere keer langzaam. De ene keer verlegen, de andere keer vriendelijk. Of dik of dun. Ik probeer me er zo weinig mogelijk van aan te trekken en als het nodig is, kun je lekker stoom afblazen op het forum, haha.

Groetjes,
Jamie

 
"grappig" dat jullie het herkennen, en ik moet me er inderdaad ook niks van aantrekken, dat weet ik ook wel, het zal me verder ook een worst wezen wat die familie van ons denkt, alleen op dat moment is het niet zo leuk om dat te moeten horen. Trouwens ik vind het ook onbegrijpelijk dat mensen tegen elkaar over jouw kind gaan zitten praten, zo hard dat je het makkelijk kunt volgen, niet echt leuk voor de sfeer op zo'n feestje. Ik zou dat zelf dus never nooit doen.... maar ja zo zit niet iedereen in elkaar. En het is ons eerste kindje, dus dit soort dingen maak je nu voor het eerst mee en het viel me toch tegen, hoe slecht ik tegen 'kritiek' kan als het om mijn dochter gaat, dacht dat ik me daar minder van aan zou trekken.

Toen we naar huis fietsten kwam Daantje trouwens helemaal los, ze heeft me toch zitten lachen en springen in dr fietststoeltje. Oja ze is trouwens 15 maanden.

Lang leve dit forum in elk geval, lekker om stoom af te blazen!

X Femke

 
Hoi,

Ook hier heel herkenbaar. Wat mij het meest raakt is opmerkingen over haar lijf.
Ikzelf ben vooral door trage schildklier erg dik. Klote, maar helaas.
Mijn angst is wel dat Myrthe later ook dik wordt, ook al hoeft dat dus helemaal niet.
Nu is zij tot nu toe qua gewicht onder de gemiddelde lijn en ook al eet ze alles en veel je ziet het niet aan haar.
Nu begint ze wat spekbeentjes te krijgen. Vooral op dr bovenbenen zie je wel iets, verder eigenlijk nog steeds nergens.

Maar dan die opmerkingen!! Ooh ze wordt nu toch wel fors he.. of... goh ze krijgt dikke spekbenen....

En dan vooral van een vriendin (nog dubbele van mij)  en haar man zeggen dat vaak.
Zij probeert altijd te concurreren met gewicht met mij en nu moet mijn kleine meid er ook aan geloven. Zo van: Mijn zoon en dochter wegen minder dan de jouwe.
GRRRRRRRRRRRRRR
Waarom? Maakt mij zoo onzeker.

Overigens alle andere soorten opmerkingen kan ik wel naast me neerleggen.
Zooo ben ik het ook eens even kwijt.

Liefs Reneke
 
Hoi,

Lekker laten gaan, het zijn toch de mensen die jou kindje niet echt kennen die dit zeggen!
Ik snap dat zowiezo niet, natuurlijk ben je trots als je kindje iets kan, of vroeg kan of wat dan ook, maar ieder kindje heeft zijn eigen kwaliteiten en het is een beetje jammer dat mensen altijd de behoefte hebben om daarbij een ander altijd naar beneden te halen, zelfs kinderen moeten het daarbij ontgelden, wat als de een sneller kruipt, of als een ander lekkere volle beentjes heeft(de mijne heeft heerlijke spek beentjes trouwens en daar ben ik heel blij mee, het ziet zo schattig uit..haha)
Dus trek je er niks van aan, de mensen weten blijkbaar niet beter!

Gr MJ
 
@reneke nog even, mijn schoonzusje heeft ook een traag werkende schildklier en is daardoor ook wat steviger en zij een prachtige dochter met een super figuurtje.
Laat je niet onzeker maken door dat soort opmerkingen, je bent zoals je bent en je dochtertje ook!
Die vriendin,  kun je die hier niet eens op aanspreken, want als ze werkelijk een vriendin is gaat ze dit soort dingen toch niet zeggen, omdat zij onzeker is over haar figuur hoeft ze jou of je dochtertje nog niet zo te vergelijken om zelf een beter gevoel te krijgen, dat doe je gewoon niet!

Mj
 
       Hallo meid

Ik herken het helemaal maar hier is het nog een stuk erger omdat hun vader donker is.
Zoals de vader van mijn neefje en nichtje roepen je moet niet met donkere omgaan hun eigen oom en nicht en neefje zijn donker ik spuug erop echt waar. Oook die opmerkingen zijn altijd die donkere die het doen daar spuug ik ook bovenop. Mijn vriend ging met de bus mee werd een strip teveel afgestempeld hij zeg er wat van tegen die buschauffeur krijgt hij een grote bek jullie zijn allemaal hetzelfde toen heb ik wl even connexion gebeld k....zooi. Die man heeft wel een aantekening in zijn dosier gekregen hebbben ze beloofd dat het niet weer gebeurt .  Ik kreeg de opmerking waneer zien ze hun vader van een oudere vrouw die ik niet ken nou mijn mond viel open elke dag en wat dan nog.Mijn man heeft zich eigen zoveel aangepast en dan nog zo behandeld worden
Wij gaan voor een 2 e kindje moeilijk he wat moeilijk adopteren he dit is mijn eigen vlees en bloed. Mijn moeder ook als ze op stap ga met mijn kinderen word ze ook nagekeken het is echt heel erg allemaal.

groetjes lisette
 
Terug
Bovenaan